Σχόλια:  Είναι δύσκολο να είναι κανείς αμερόληπτος με μια ταινία που έχει τον τίτλο THE ASTRO ZOMBIES. Οι περισσότεροι φίλοι των b-movies που ξέρω, συμπεριλαμβανομένου και του εαυτού μου, θα είχαν φτιάξει μια ιδιαίτερα θετική προδιάθεση πριν ακόμα δουν την ταινία, που ό,τι τελικά και να ήταν το τελικό αποτέλεσμα η ταινία δύσκολα θα αποσπούσε αρνητικά σχόλια, ακόμα και χωρίς σαρκοφάγα ζόμπι από το διάστημα, όπως υπόσχεται ο τίτλος!
Το γλέντι αρχίζει με τους πιο παρανοϊκά υπέροχους τίτλους έναρξης στην ιστορία του κινηματογράφου, όπου στο background βλέπουμε ένα σόου με παλιά χοντροκομμένα παιδικά ρομποτάκια. Ξέρετε, αυτά που τα πόδια και η περιφέρεια τους έκαναν στροφή 180 μοιρών, με τις δαγκάνες στα χέρια και τα φουτουριστικά πολύχρωμα φωτάκια στα μάτια! Χωρίς πλάκα!
Και βέβαια πώς να χάσει κανείς και με το υπόλοιπο, παρόλο που αυτό προσπαθεί να λειτουργήσει χωρίς λογικό σενάριο, ερμηνείες και γενικότερα συνοχή, στην τιμημένη παράδοση του Ted V. Mikels, σκηνοθέτη κλασσικών «κακών» ταινιών όπως τα BLOOD ORGY OF THE SHE DEVILS και THE CORPSE GRINDERS.
Όπως γίνεται συνήθως σε τέτοιου είδους ταινίες από τη δεκαετία του ’60, η υπόθεση παρουσιάζεται ως εξαιρετικά πολύπλοκη ενώ είναι ουσιαστικά απλούστατη. Ένας λαμπρός αλλά ολίγον τι παρανοϊκός επιστήμονας (μαντέψτε ποιος) ανακαλύπτει τον τρόπο να κατασκευάζει ενός είδους διασταύρωση διαστημάνθρωπου και ζόμπι, αλλά το πρώτο ζωντανό του πείραμα προέρχεται από το σώμα και τον εγκέφαλο ενός ψυχοπαθή δολοφόνου, οπότε όπως μπορεί κανείς να μαντέψει, δεν είναι και πολύ διακριτικός με αποτέλεσμα να αφήνει πτώματα παντού μέσα στην πόλη.
Το γεγονός δεν περνάει απαρατήρητο από το FBI και τον κάποτε κραταιό Wendell Corey που υποδύεται τον ήρωα της ιστορίας, αλλά ούτε και από την όμορφη αλλά μοχθηρή και αδίστακτη Tura Satana με τα εκπληκτικά πόδια τα οποία επιδεικνύει σε κάθε ευκαιρία και τους δυο συνεργάτες της.
 Όλοι θέλουν να ανακαλύψουν τον Δρ. DeMarco και την εφεύρεση του. Ο τελευταίος βρίσκεται συνεχώς μέσα στο εργαστήριο του με τον αναγκαίο μουγκό βοηθό του εκστομίζοντας ακατάληπτους μονολόγους για το πώς θα πρέπει να γίνει η μεταμόσχευση καρδιάς στο νέο σώμα που κατέφθασε για να αποτελέσει τη βάση για τον επόμενο Astro Man. Κι όταν λέμε «ακατάληπτους» το εννοούμε, γιατί εκτός του ότι η ορολογία που χρησιμοποιείται δεν μπορεί να μεταφραστεί στη γλώσσα μας, μοιάζει σε ορισμένες περιπτώσεις να ανακαλύπτεται εκείνη τη στιγμή από τον μεγάλο John Carradine, που πάντως κρατάει ατσαλάκωτο το ύφος του καθ’ όλη τη διάρκεια.
Όπως ίσως θα μαντέψατε, το THE ASTRO ZOMBIES δεν γυρίστηκε με Οσκαρικές φιλοδοξίες από τον χαβαλέ Ted V. Mikels, οπότε καλό είναι να κριθεί με τα μέτρα και τα σταθμά που του αξίζουν. Εδώ μιλάμε για κληρονομιά που θα έκανε τον Ed Wood υπερήφανο και μια χρυσή προσθήκη στον ατελείωτο κατάλογο των «τόσο κακών που είναι καλές» ταινιών της αθάνατης δεκαετίας του ’60. Μην ψάχνετε για στοιχεία όπως ατμόσφαιρα, σασπένς και αγωνία. Εδώ μετράει η διασκέδαση, όσο πιο «χαζή» τόσο πιο καλά!
Και ναι μεν οι όχι και τόσο ευχάριστες κοιλίτσες κάνουν ενίοτε την εμφάνιση τους, αλλά οι fans των b-movies αποζημιώνονται με πολλούς άλλους τρόπους. Κατ’ αρχάς από το ύφος του μουγκού βοηθού όταν ο John Carradine του απαγγέλλει τα ποιήματα ψευδοεπιστημονικής ορολογίας του, από την εμφάνιση των δύο astro zombies του τίτλου, που είναι ό,τι καλύτερο έχει να επιδείξει η ταινία από πλευράς ειδικών εφέ και από πολλές άλλες εκπλήξεις που πάντα έρχονται εκεί που δεν τις περιμένει κανείς. Μην ξεχνάμε και τις ερμηνείες που, με εξαίρεση τον πάντα σταθερό John Carradine, είναι σαν να το κάνουν επίτηδες, αλλά ούτε και τις απερίγραπτες σκηνές gore στο φινάλε.
Εξυπακούεται ότι η ταινία απευθύνεται αποκλειστικά στους λάτρες της ρετρό επιστημονικής φαντασίας και τρόμου της σχολής που ίδρυσαν ταινίες όπως το PLAN 9 FROM OUTER SPACE και αναρίθμητες άλλες εκείνης της περιόδου. Οι υπόλοιποι περιστασιακοί θιασώτες του «κακού» σινεμά στην αρχή πιθανότατα να μείνουν με ανοιχτό το στόμα απ’ αυτά που θα δουν, ενώ στη συνέχεια αυτό θα μείνει μάλλον ανοιχτό είτε από τα χασμουρητά είτε επειδή θα τους έχει ήδη πάρει ο ύπνος.
Όσοι και όσες, όμως ξέρουν από «τόσο κακές που είναι καλές» ταινίες γρήγορα θα διαπιστώσουν ότι το THE ASTRO ZOMBIES είναι μια από τις καλύτερες του είδους. Μια ταινία που βλέπεται ξανά και ξανά όλες τις ώρες της ημέρας, όλες τις μέρες του χρόνου.
Α, και για να είμαστε ενημερωμένοι, το μοντέρνο remake με τίτλο MARK OF THE ASTRO ZOMBIES κυκλοφόρησε το 2002, επίσης σκηνοθετημένο από τον Ted V. Mikels.
|
