Ένας καθηγητής ιστορίας μπλέκεται σε μια περιπέτεια που περιλαμβάνει ταξίδι στο χρόνο όταν πέφτει στα χέρια του μια φωτογραφία από την άγρια Δύση στην οποία αναγνωρίζει στοιχεία από τη σύγχρονη εποχή. Αποδεικνύεται ότι υπάρχουν δύο άτομα από το μέλλον, ένας παρανοϊκός επιστήμονας ο οποίος θέλει να αλλάξει τον ρου της ιστορίας και μια γυναίκα από το 2586 που θέλει να τον σταματήσει.
Σχόλια:
Εδώ έχουμε μια υπέρ διασκεδαστική τηλεταινία ταξιδιού στο χρόνο από την εποχή που το είδος ήταν σε έξαρση ελέω BACK TO THE FUTURE που κυκλοφόρησε το 1985. Μάλιστα το TIMESTALKERS, φανερά επηρεασμένο από το TIMERIDER του 1982, έμπλεξε το θέμα του ταξιδιού στο χρόνο με την Άγρια Δύση δύο χρόνια πριν γυριστεί το BACK TO THE FUTURE 2, που τοποθέτησε τη δράση του ακριβώς εκεί, οπότε θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι ο Robert Zemeckis και η παρέα του είχαν το βλέφαρό τους κι εδώ όπως και στο TIMERIDER όταν έγραφαν το σενάριο για το δεύτερο και τρίτο μέρος;
Ρητορικό το ερώτημα, αλλά πάντως πρόκειται για μια απογευματινή ταινία που ξεφεύγει από τα μέτρια επίπεδα παραγωγής τηλεταινιών που συνηθίσαμε τόσα χρόνια. Κατ’ αρχάς το casting κάθε άλλο παρά τηλεοπτικό είναι, με τον William Devane και τη Lauren Hutton να είναι το πρωταγωνιστικό δίδυμο. Ο πρώτος είναι ένας καθηγητής ιστορίας που χάνει τη γυναίκα και το παιδί του σε ένα παράξενο αυτοκινητιστικό δυστύχημα και η δεύτερη είναι ταξιδιώτης από το μέλλον και συγκεκριμένα 600 χρόνια στο μέλλον όπου το ταξίδι στον χρόνο έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας. Η Hutton κυνηγάει τον διακεκριμένο αλλά απίστευτα παρανοϊκό επιστήμονα από την εποχή της Klaus Kinski, ο οποίος έχει γυρίσει στην Άγρια Δύση του 1886 προσπαθώντας να αλλάξει τον ρου της ιστορίας προς όφελός του ίδιου. Έτσι αρχίζει ένα κυνήγι στο χρόνο, αφού οι δύο πρωταγωνιστές κυνηγούν τον Kinski πίσω στο 1886 και ξανά στη σύγχρονη εποχή.
Είπαμε, συνήθως δεν έχει ιδιαίτερο νόημα να σχολιάσει κανείς τα στάνταρντς παραγωγής και το ύφος σε τηλεταινίες, μιας και γενικά οι περισσότερες υπακούν στην γνωστή συνταγή της εμπορικότητας. Παρ’ όλα αυτά το TIMESTALKERS καταφέρνει και ξεχωρίζει ανάμεσα στις πάμπολλες τηλεταινίες της εποχής, κυρίως λόγω του σεναρίου του και του καταπληκτικού cast. Υπάρχουν σίγουρα εμπνεύσεις στη δουλειά των Brian Clemens και Ray Brown, ενώ η σκηνοθεσία του Michael Schultz είναι απόλυτα επαρκής και ενδιαφέρουσα στο να παρουσιάζει μια αρκετά περίπλοκη ιστορία ταξιδιού στο χρόνο.
Οι συντελεστές έβαλαν στη ζυγαριά τα διαφορετικά σημεία της ταινίας, όπως την ακαδημαϊκή έρευνα του William Devane, τις σκηνές γουέστερν που διαδραματίζονται στο 1886 και την επιστροφή στο μέλλον στο οποίο εκτυλίσσονται και οι περισσότερες σκηνές δράσης, και φαίνεται ότι κατάφεραν να βρουν σε μεγάλο βαθμό τη χρυσή τομή ώστε και το αποτέλεσμα να είναι απόλυτα διασκεδαστικό και να μην υπάρχει πληθώρα πληροφοριών και στοιχείων που να το κάνουν κουραστικό. Όμως τα πράγματα σίγουρα θα ήταν διαφορετικά αν δεν υπήρχαν οι συγκεκριμένοι πρωταγωνιστές και ειδικά ο ορεξάτος Klaus Kinski που όποτε βρίσκεται στο πλάνο κλέβει με άνεση την παράσταση, ιδίως στις σκηνές που τα «παίρνει στο κρανίο» με τους συναδέλφους του παραδίδοντας απολαυστικούς αφιονισμένους μονόλογους στην παράδοση που τον καθιέρωσε σε ρόλους περιθωριακών και ιδιόρρυθμων χαρακτήρων.
Από εκεί και πέρα η δράση διατηρείται σε καλά επίπεδα, είτε είναι στη μορφή καταδιώξεων στη σύγχρονη εποχή είτε στην Άγρια Δύση, ενώ το φινάλε είναι προβλέψιμα ευχάριστο και δεν αποκλίνει από την «τηλεοπτική» συνταγή.
Γενικά θα μπορούσε κανείς να πει ότι το TIMESTALKERS έχει κάτι για όλους. Τόσο για τους fans της κλασσικής περιπέτειας, όσο για τους φίλους της επιστημονικής φαντασίας, όσο και για τους φίλους του γουέστερν. Δεν γίνονται μεγάλες υπερβάσεις, αλλά το όλο θέαμα φτάνει σε ένα καλό επίπεδο και καταφέρνει να κρατιέται ψηλά από άποψη ενδιαφέροντος από την αρχή ως το τέλος. Οπότε αν τύχει και πέσει στα χέρια σας καμιά Κυριακή απογευματάκι, να μην το χάσετε, και φροντίστε να το δουν και τα παιδιά, που σίγουρα θα το απολαύσουν εξίσου.
DVD Notes:
Το TIMESTALKERS δεν έχει κυκλοφορήσει σε DVD στη χώρα μας.
Εδώ έχουμε μια υπέρ διασκεδαστική τηλεταινία ταξιδιού στο χρόνο από την εποχή που το είδος ήταν σε έξαρση ελέω BACK TO THE FUTURE που κυκλοφόρησε το 1985. Μάλιστα το 
Ρητορικό το ερώτημα, αλλά πάντως πρόκειται για μια απογευματινή ταινία που ξεφεύγει από τα μέτρια επίπεδα παραγωγής τηλεταινιών που συνηθίσαμε τόσα χρόνια. Κατ’ αρχάς το casting κάθε άλλο παρά τηλεοπτικό είναι, με τον 
Από εκεί και πέρα η δράση διατηρείται σε καλά επίπεδα, είτε είναι στη μορφή καταδιώξεων στη σύγχρονη εποχή είτε στην Άγρια Δύση, ενώ το φινάλε είναι προβλέψιμα ευχάριστο και δεν αποκλίνει από την «τηλεοπτική» συνταγή.
