Ο Robert Neville είναι ο μοναδικός επιζών μετά από έναν βακτηριολογικό πόλεμο που αφάνισε τους ανθρώπους, μεταλλάσσοντας τους επιζώντες σε κακόβουλα όντα με εξαιρετική ευαισθησία στο φως και με σχέδια για να επαναφέρουν τη Γη στην εποχή του τροχού, μακριά από τεχνολογία και τις άλλες «αρρώστιες» που προκάλεσαν την καταστροφή. Όμως, ο Neville αποτελεί εμπόδιο για τα σχέδιά τους και προσπαθούν να τον εξοντώσουν.

To THE OMEGA MAN ήταν μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όταν ήμουν στην τρυφερή ηλικία των 13, όπου και νοίκιαζα μετά μανίας όλες τα VHS Ε/Φ και τρόμου που μπορούσα να χωρέσω στην αγκαλιά μου. Οι σκηνές της έρημης πόλης- φάντασμα με τον Charlton Heston να τη διασχίζει με το αμάξι του ακόμα μου προκαλούν δέος, και μιας και τότε δεν έτυχε να δω το THE LAST MAN ON EARTH η εμπειρία του THE OMEGA MAN ήταν μοναδική για ‘μένα.

Τώρα που μεγάλωσα και το ξαναβλέπω μετά από τόσα χρόνια, μετά την προβολή ένιωσα παρόμοια συναισθήματα με τότε, αλλά όχι στον ίδιο βαθμό ή όσο θα ήθελα. Κάτι τέτοιο δεν έχει να κάνει τόσο με το ότι έχω δει στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα αντίστοιχες σύγχρονες ταινίες που επισκιάζουν το THE OMEGA MAN και το κάνουν να μοιάζει ξεπερασμένο, μιας και κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί. Αντίθετα μάλιστα, η μόνη αντίστοιχη ταινία που καταφέρνει να το επισκιάσει είναι το προγενέστερο THE LAST MAN ON EARTH.

Ενώ όμως στο προαναφερόμενο η δράση έρχεται σε ισορροπία με τους υπαρξιακούς προβληματισμούς του Vincent Price και τη μάχη του με τον ίδιο του τον εαυτό που μοιάζει κάπως να χάνει, ο Robert Neville μοιάζει να απολαμβάνει την κατάσταση πολύ περισσότερο.

Αντιλαμβάνομαι ότι απευθείας σύγκριση με το THE LAST MAN ON EARTH το μόνο που μπορεί να καταφέρει είναι να κάνει το THE OMEGA MAN να μοιάσει σαν κατώτερο rip off, και δεν έχω τέτοιο στόχο, μιας και δεν συμμερίζομαι τη συγκεκριμένη άποψη, οπότε δεν θα μπω στο συγκεκριμένο trip περισσότερο.

Το πρώτο εισαγωγικό μέρος με τον ήδη καταξιωμένο σε ταινίες Ε/Φ Charlton Heston, πρωταγωνιστή στα PLANET OF THE APES και BENEATH THE PLANET OF THE APES στο ρόλο του Robert Neville, να μας κάνει τις απαραίτητες συστάσεις στην κατάσταση είναι για μένα και το δυνατότερο της ταινίας. Όλη η ατμόσφαιρα είναι συγκεντρωμένη στα επιβλητικά πλάνα της άδειας μεγαλούπολης, ενώ οι σκηνές μέσα στο σπίτι με τον Neville να αγωνίζεται με τον εαυτό του σε μια παρτίδα σκάκι δίνοντας την εντύπωση ότι δεν συνειδητοποιεί ότι απέναντί του δεν υπάρχει αντίπαλος αποτυπώνουν πλήρως την εύθραυστη ψυχοσύνθεσή του.

Από εκεί και πέρα, τα πράγματα παίρνουν μια κάπως πιο κοινότοπη τροπή, με την εισαγωγή πολλών νέων χαρακτήρων και την ουσιαστική μεταμόρφωση της ταινίας σε κοινότοπο θρίλερ δράσης. Προφανώς για να τονώσει κάπως την πλοκή η σεναριογράφος Joyce Hooper Corrington θεώρησε σκόπιμο να αφήσει έξω τους βρικόλακες του βιβλίου του Richard Matheson "I Am Legend" πάνω στο οποίο βασίστηκε το σενάριο, και να δώσει μια πιο ανθρώπινη υπόσταση στην «Οικογένεια» του Mathias (Anthony Zerbe).

Κατά την προσωπική μου άποψη, αυτό τελικά αποβαίνει σε βάρος του THE OMEGA MAN, που επικεντρώνει πλέον την εστίαση στις προσπάθειες του Heston να γλιτώσει από τους μαυροφορεμένους μεταλλαγμένους, παρά στο να καταφέρει να βγάλει μια άκρη από την κατάσταση. Έτσι, αναπόφευκτα έχουμε πολλά κλισέ, με τους αφιονισμένους λόγους του Mathias προς τα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας να μην καταφέρνουν κάτι άλλο, εκτός από το να αποδείξουν το αυτονόητο, δηλαδή ότι ο Mathias και η οικογένεια ολίγον τι τα έχουν παίξει!

Πάντως η σχετική πτώση στο ρυθμό και στο ενδιαφέρον δεν αμαυρώνει σε μεγάλο βαθμό την αξία του. Απλά σκέφτομαι πόσο πιο δυνατό θα είχε μείνει αν είχε ακολουθήσει την τακτική του THE LAST MAN ON EARTH, που άφησε τις αποκαλύψεις για το φινάλε. Αν και το THE OMEGA MAN είχε κρατήσει το ύφος της πρώτης ώρας και είχε ασχοληθεί περισσότερο με τον χαρακτήρα τόσο του Neville όσο και του Mathias, εγώ προσωπικά θα του είχα δώσει το πενταράκι χωρίς δεύτερη σκέψη.

Ακόμα και έτσι, όμως, μιλάμε για μια κλασσική ταινία Ε/Φ που δεν έχει χάσει το χρώμα και τη φρεσκάδα της, και που μόνο και μόνο για τις ερμηνείες των Heston και Zerbe αξίζει κανείς να έχει στη συλλογή του.

Το DVD της Audio Visual έχει αναμορφική μεταφορά, αλλά δεν περιέχει extras.

R1 Αμερική(Warner Bros Home Entertainment)
R2 Μ. Βρετανία (Warner Bros Home Entertainment)
R4 Αυστραλία (Warner Bros Home Entertainment)

Όλες οι εκδόσεις είναι πανομοιότυπες, με αναμορφική μεταφορά και περίπου 15 λεπτά από extras.