Ένας νέος γιατρός καταφθάνει σε ένα Άσυλο φρενοβλαβών και πρώτη του αποστολή είναι να αναγνωρίσει τον πρώην Διευθυντή που τώρα είναι τρόφιμος. Στην περιήγησή του θα ακούσει τις ιστορίες τροφίμων για το πώς κατέληξαν στο Άσυλο.

Το στούντιο της Amicus, αν και ποτέ δεν κατάφερε να φτάσει το αντίστοιχο της Hammer Films τόσο σε ποιότητα όσο και σε φήμη, πάντα είχε τη δική του ζεστή γωνίτσα στις καρδιές των φίλων του κλασσικού Βρετανικού γοτθικού τρόμου. Ταινίες όπως τα DR. TERROR'S HOUSE OF HORRORS, TALES FROM THE CRYPT και AND NOW THE SCREAMING STARTS! κατάφεραν να δώσουν στη μικρή Amicus την ώθηση που χρειαζόταν και να την κάνουν να καθιερωθεί σε ένα χώρο που η Hammer έμοιαζε να παίζει χωρίς αντίπαλο.

Το ASYLUM είναι μια από τις γνωστότερες παραγωγές της εταιρίας, ένα κλασσικό cult εργάκι, με ένα cast λαμπερών αστέρων του Βρετανικού σινεμά της εποχής, όμορφη ατμόσφαιρα και σχετικό ενδιαφέρον στις 4 ιστορίες τις οποίες παρουσιάζει. Το κύριο πρόβλημά του είναι ότι τα σημάδια που άφησε πάνω του το πέρασμα του χρόνου το κάνουν λίγο πιο cheesy απ’ ότι ήταν ο στόχος.

Η ιστορία ξεκινάει με την άφιξη στο Άσυλο του τίτλου ενός νεαρού ψυχιάτρου που μόλις προσελήφθη. Μετά από μια μικρή εισαγωγή από έναν όπως πάντα απολαυστικό Patrick Magee, που του εξηγεί ότι στο συγκεκριμένο Άσυλο οι ασθενείς είναι πέρα από θεραπεία, ο καλός γιατρός ξεναγείται στις διάφορες πτέρυγες του Ασύλου, συναντώντας 3 ασθενείς που θα του διηγηθούν τις ιστορίες που τους έφεραν εκεί.

Στην παράδοση του DR. TERROR’S HOUSE OF HORRORS κινείται, λοιπόν, το ASYLUM και όπως η συντριπτική πλειοψηφία των σπονδυλωτών ταινιών, είναι μια αρκετά άνιση προσπάθεια. Η πρώτη ιστορία είναι κλασσική πλέον σε ταινίες τρόμου, ιδίως σπονδυλωτές, με τον άντρα που διατηρεί κρυφό ερωτικό δεσμό να σκοτώνει τη γυναίκα του, να την κόβει σε κομμάτια τα οποία και πακετάρει σε μακάβριες συσκευασίες από λαδόχαρτο και τα βάζει σε έναν ολοκαίνουργιο καταψύκτη που αγόρασε γι αυτό το σκοπό. Αυτά φέρνουν στο νου την ιστορία του George Romero στο TWO EVIL EYES, βασισμένη στο κλασσικό διήγημα του Edgar Alan Poe, αλλά η συγκεκριμένη διαφέρει αρκετά, αν εξαιρέσει κανείς το υπόγειο και τον καταψύκτη που είναι κοινά.

Δεν χρειάζεται κανείς να έχει μαντικές ικανότητες για να καταλάβει πώς εξελίσσεται η συγκεκριμένη ιστορία, με τα τυλιγμένα κομμάτια της δολοφονημένης συζύγου να ζωντανεύουν παίρνοντας εκδίκηση από τον φονιά και στέλνοντας της ανυποψίαστη ερωμένη του στο Άσυλο.

Η δεύτερη και κατά τη γνώμη μου καλύτερη ιστορία, ασχολείται με έναν φτωχό ράφτη (Barry Morse) που προσλαμβάνεται από τον αινιγματικό Peter Cushing για να ράψει ένα μυστηριώδες κοστούμι από άγνωστο υλικό και με ευλαβική προσήλωση στους κανονισμούς και το χρονοδιάγραμμα που του δίνει ο τελευταίος. Βλέπετε, το κοστούμι προορίζεται για τον γιο του Cushing που, όντας νεκρός, δεν το χρειάζεται για να το φορέσει στο γραφείο!

Η τρίτη ιστορία έχει να κάνει με μια νεαρή τρόφιμο (Charlotte Rampling) που έχει διχασμένη προσωπικότητα και στοιχειώνεται από την φονική αδελφή της Lucy. Όμως δεν είμαστε σίγουροι αν η Lucy υπάρχει ή αν υπήρξε ποτέ ή απλά είναι το δολοφονικό alter ego της νεότατης Charlotte Rampling; Η τελευταία δεν κατάφερε να απαντήσει την συγκεκριμένη ερώτηση, κάτι που την οδήγησε στο Άσυλο.

Τέλος, υπάρχει η συγκεντρωτική ιστορία, σχετικά με έναν ασθενή (Herbert Lom) που πιστεύει ότι μπορεί να μεταδώσει το πνεύμα του και να δώσει ζωή σε κούκλες τις οποίες φτιάχνει ο ίδιος. Φυσικά, τόσο ο καλός γιατρός μας όσο και ο Patrick Magee δεν τον πιστεύουν, κάτι που φέρνει καταστροφικά αποτελέσματα ιδίως για τον δεύτερο.

Το 1972 είμαι σίγουρος ότι η θέα κινούμενων πλαστικών ομοιωμάτων σαν τα χοντροκομμένα τετραγωνισμένα ρομπότ που δεχόμασταν σαν χριστουγεννιάτικα δώρα όταν ήμαστε μικροί, θα τρόμαζε αρκετά τους θεατές. Δυστυχώς όμως σήμερα κάτι τέτοιο και μόνο στην ιδέα μοιάζει αστείο, πόσο μάλλον όταν τα ειδικά εφέ που το στηρίζουν μοιάζουν απίστευτα ξεπερασμένα. Έτσι το μόνο που μένει από το ASYLUM είναι οι καταπληκτικές ερμηνείες όλων των πρωτοκλασάτων πρωταγωνιστών του, με προσωπική μου προτίμηση τον Herbert Lom και τον Patrick Magee. Ο Peter Cushing είναι όπως πάντα «ατσαλάκωτος» και «formal», ενώ η πανέμορφες Britt Eckland και Charlotte Rampling παραδίδουν τα αγαθά.

Τα αγαθά, όμως, που θα περίμενε κανείς σε τρομάρες, ατμόσφαιρα και ευρηματικότητα των ιστοριών είναι στην καλύτερη περίπτωση περιορισμένα και τετριμμένα. Η μουσική του Douglas Gamley ξεχωρίζει πάντως αρκετά ενώ κάποια πολύ καλά διάσπαρτα σημεία δε βοηθούν να ανέβουν συνολικά τα πράγματα, που μένουν στο επίπεδο καλογυρισμένης απογευματινής ψυχαγωγίας.

Πάντως, η μεγαλύτερη έκπληξη έρχεται όταν κανείς αναγνωρίσει στο όνομα του Robert Bloch το συγγραφέα του PSYCHO και άλλων ιστοριών τρόμου επηρεασμένων από τη μυθολογία Cthulhu που δημιούργησε ο H.P. Lovecraft. Θα ήταν απόλυτα λογικό να περιμένει κανείς πλοκή και αποκαλύψεις που θα τον κρατούσαν καθηλωμένο και γεμάτο ενδιαφέρον από έναν αναγνωρισμένο συγγραφέα του είδους, αλλά φαίνεται ότι η έμπνευσή του τον εγκατέλειψε στο ASYLUM, με αποτέλεσμα οι ιστορίες του να αρχίζουν να ξεθωριάζουν γρήγορα από τη μνήμη.

Γενικά, το ASYLUM έχει πολύ καλή φήμη ανάμεσα στους φίλους της Αγγλικής γοτθικής σχολής, αλλά εγώ προσωπικά το βρίσκω ολίγον τι υπερτιμημένο παρόλο που στην τελική ανάλυση είναι αρκετά ψυχαγωγικό. Πάντως θα προτιμούσα ανά πάσα στιγμή το DR. TERROR’S HOUSE OF HORRORS, το οποίο μάλιστα γενικά θεωρείται κατώτερο του ASYLUM κυρίως από Βρετανούς κριτικούς και κοινό. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι τουλάχιστον το πέρασμα του χρόνου δεν άλλαξε τόσο πολύ τη μορφή του, ενώ δυστυχώς στο ASYLUM το έκανε σε μεγάλο βαθμό.

Το ASYLUM δεν έχει κυκλοφορήσει σε DVD στη χώρα μας.

R0 Αμερική (Dark Sky Films)
R1 Αμερική (Image Entertainment)
R2 Μ. Βρετανία (Anchor Bay UK)
R2 Μ. Βρετανία (Vipco)

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Καλύτερη η R2 (Anchor Bay UK) που υπάρχει στο boxed set "The Amicus Collection" μαζί με τα AND NOW THE SCREAMING STARTS!, DR. TERROR’S HOUSE OF HORRORS, THE BEAST MUST DIE και THE HOUSE THAT DRIPPED BLOOD, που όμως κυκλοφόρησε περιορισμένα σε 5000 αντίτυπα. Από τις υπόλοιπες ξεχωρίζει η R0 για αναμορφική μεταφορά και extras, αλλά υστερεί από την έκδοση της Anchor Bay UK.