b-movies.gr - horror : sci-fi : exploitation : fantasy
Home
b-mission
b-news
b-movies
b-people
b-άρθρα
b-TV
b-events
Polls
Επικοινωνία
Φιλικά sites
Links
Search
Αναζητηση για:

Στην κατηγορία:


Δείτε επίσης
SCHRAMMSCHRAMM (1993)
LUTHER THE GEEKLUTHER THE GEEK (1990)
SCHIZOPHRENIAC: THE WHORE MANGLERSCHIZOPHRENIAC: THE WHORE MANGLER (1997)
CRAWLSPACECRAWLSPACE (1986)
DON’T ANSWER THE PHONE!DON’T ANSWER THE PHONE! (1980)
DERANGEDDERANGED (1974)
THE ZODIAC KILLERTHE ZODIAC KILLER (1971)
THE SADISTTHE SADIST (1963)
MANIACMANIAC (1980)
DON’T GO IN THE HOUSEDON’T GO IN THE HOUSE (1980)
NIGHTMARE IN A DAMAGED BRAINNIGHTMARE IN A DAMAGED BRAIN (1981)

Valid XHTML 1.0 Transitional

horror : sci-fi : exploitation : fantasy
HENRY: PORTRAIT OF A SERIAL KILLER (1986) (ΗΠΑ)
Age Line
Κατάλληλο για άνω των 18
  HENRY: PORTRAIT OF A SERIAL KILLER  
Είδος: Θρίλερ, Τρόμου
Θέμα: Slasher, Αληθινή Ιστορία, Μίσος, Αιμομιξία
ΣκηνοθεσίαJohn McNaughton
ΗθοποιοίMichael Rooker, Tom Towles, Tracy Arnold, David Katz, Anne Bartoletti
ΣενάριοJohn McNaughton, Richard Fire
ΠαραγωγήJohn McNaughton, Steven A. Jones, Lisa Dedmond, Malik B. Ali, Waleed B. Ali
ΜουσικήKen Hale, Steven A. Jones, John McNaughton
ΦωτογραφίαCharlie Lieberman
ΜοντάζElena Maganini
Υπάρχουν 8 σχόλια χρηστών για την ταινία
Υπόθεση:

Ο Henry και ο Ottis επιδίδονται σε φόνους κατ’ εξακολούθηση στην πόλη του Σικάγο.

Σχόλια:

Το HENRY είχε προκαλέσει πολύ μεγάλη αναταραχή τόσο στην Αμερική όσο και στα περισσότερα μέρη όπου συζητήθηκε η προβολή του την εποχή που κυκλοφόρησε. Μάλιστα στις ΗΠΑ πήρε τελικά κατηγοριοποίηση από το MPAA περίπου 4 χρόνια μετά την κυκλοφορία του επειδή οι λογοκριτές δυσκολεύονταν να χωνέψουν την ωμότητα με την οποία ο John McNaughton προσέγγισε τον «ήρωά» του.

Το HENRY είναι βασισμένο στην αληθινή ιστορία του Henry Lee Lucas, δραματοποιημένη και με αλλαγές για τους σκοπούς της ταινίας. Συνήθως αυτό φτάνει για να προκαλέσει την αντίδραση του κοινού, μιας και ο κύριος Henry Lee Lucas ήταν ένας από τους πιο φημισμένους κατ’ εξακολούθηση δολοφόνους στην Αμερική.

Ο Henry είναι ένας φαινομενικά ευαίσθητος, ντροπαλός νέος που στον ελεύθερο χρόνο του αρέσκεται να παρακολουθεί νεαρές γυναίκες (και όχι μόνο) και να βγάζει πάνω τους τα απωθημένα που του άφησε η μητέρα του, με όλη την κακομεταχείριση που υπέστη όταν ήταν μικρός. Όμως δε μάσησε, και την σκότωσε με ένα ρόπαλο του μπέιζμπολ, ή με πιστόλι, ή με μαχαίρι. Δεν έχει σημασία πώς, σημασία έχει ότι το έκανε, όπως τελικά εκμυστηρεύτηκε στην Becky, loser αδελφή του ακόμα πιο loser συγκάτοίκου του Henry, του Ottis, που μετακόμισε για λίγο μαζί τους στο Σικάγο.

Η τελευταία είναι ο τύπος της σούπερ κατεστραμμένης νεαρής Αμερικανίδας, που όταν ήταν μικρή υπέφερε συνεχείς σεξουαλικές κακοποιήσεις στα χέρια του πατέρα της, και τώρα προσπαθεί να βρει την ηρεμία. Ο αδελφός της ο Ottis δεν βοηθάει σε αυτή την κατεύθυνση, μιας και είναι και ο ίδιος αιμομίκτης και χωρίς κανέναν ηθικό φραγμό, οπότε η φτωχή Becky βρίσκει παρηγοριά στο πρόσωπο του Henry, που τη δεδομένη χρονική στιγμή μοιάζει κάτι σαν «μάνα εξ ουρανού» για την ταλαιπωρημένη γυναίκα.

Αυτό που δεν ξέρει η Becky είναι τα χόμπυ του Henry, που περιλαμβάνουν μπούκες σε οικογενειακά σπίτια και ξεκλήρισμα των οικογενειών που κατοικούν εκεί, δολοφονίες νεαρών γυναικών στο δρόμο και άλλες παρόμοιες δραστηριότητες. Μια μέρα που ξέδιναν με τον Ottis, ο Henry σκοτώνει δύο γυναίκες μέσα στο αμάξι, μπροστά στα έκπληκτα μάτια του Ottis, που όμως φάνηκε να το απολαμβάνει. Έτσι οι δυο τους αρχίζουν να συνεργάζονται σ’ αυτόν τον τομέα, και μάλιστα αποκτούν και μια βίντεο κάμερα για να αποθανατίζουν τις περιπέτειές τους, με φόντο την τραγική φιγούρα της Βecky, που πιστεύει ότι βρήκε στο πρόσωπο του Henry τον άνθρωπο τον οποίο έψαχνε. Μιλάμε για λανθασμένες αποφάσεις ζωής τώρα, όχι αστεία!

Το κλίμα που επικρατεί στο HENRY είναι τουλάχιστον νοσηρό, και αυτός είναι κατά τη γνώμη μου ο κύριος λόγος που αντιμετώπισε προβλήματα με τη λογοκρισία διότι από πλευράς gore τα πράγματα είναι υποτονικά, αν και κάποιες σκηνές προκαλούν αναμφίβολα ανατριχίλες. Ο John McNaughton αντιμετωπίζει το θέμα του χωρίς καμία διάθεση για κρίση ή επίκριση των πράξεων των πρωταγωνιστών. Ο μεν Henry είναι έτσι από φυσιολογικού του, ενώ ο Ottis είναι ένας επικίνδυνος συνδυασμός περιορισμένος διανοητικών δυνατοτήτων και έλλειψης κρίσης και ηθικής που σε ορισμένες στιγμές τον κάνει ακόμα πιο τρομακτικό από τον Henry.

Μάλιστα ο McNaughton φτάνει αυτή τη σχέση σε ένα σημείο όπου ουσιαστικά αναγκάζει το θεατή να ταυτιστεί με τον γενικά δυσάρεστο χαρακτήρα του Henry, παρά με τον τελειωμένο αιμομίκτη Ottis που δεν έχει κανένα φανερό κίνητρο για τις πράξεις του (σε αντίθεση με τον Henry που ουσιαστικά πληρώνει την κακομεταχείριση που είχε μικρός), εκτός του ότι του αρέσει να κάνει αυτά που κάνει. Ο Henry από την άλλη μεριά, φαίνεται να αρχίζει να απολαμβάνει την παρέα της Becky, και συνήθως την προστατεύει από τις νοσηρές σεξουαλικές διαθέσεις του διαταραγμένου αδελφού της.

Η δράση των δύο κατά τις εξορμήσεις τους κόβει την ανάσα, ενώ ο ρεαλισμός των χαρακτήρων κάνει το θεατή να ανασκουμπώνεται και να σκέφτεται ότι ίσως να υπάρχουν πραγματικά τέτοιοι άνθρωποι που κυκλοφορούν ανάμεσά μας ελεύθεροι και συνεχίζουν ανεμπόδιστοι το φονικό τους έργο. Μάλιστα αυτό γίνεται ακόμα περισσότερο αντιληπτό όταν με τερατώδη ψυχραιμία και απαλή φωνή, ο Henry εξηγεί στον Ottis πως δεν χρησιμοποιεί ποτέ το ίδιο όπλο για να σκοτώσει, έτσι ώστε να μη δίνει στην αστυνομία στοιχεία για να τον πλησιάσουν. Αυτό είναι ένα θέμα που δεν φαίνεται να απασχολεί καθόλου τον Henry, που προγραμματίζει το ανίερο έργο του χωρίς καμία ουσιαστική ενόχληση από εξωγενείς παράγοντες.

Ο ανελέητος ρεαλισμός και η «βρωμιά» του HENRY πραγματικά συντρίβει τη προσωπικότητα του θεατή, και τον κάνει να κουλουριάζεται στην πολυθρόνα του ανήμπορος να αντιδράσει. Είναι σόκινγκ, είναι δυσάρεστο, αλλά την ίδια στιγμή σε προκαλεί να συνεχίσεις να το βλέπεις. Δεν στηρίζεται σε ακραίο gore (όπως π.χ. το MANIAC που έχει το ίδιο νοσηρό κλίμα), αλλά στο ρεαλισμό και την αξιοπιστία των πράξεων των δύο πρωταγωνιστών, που όσο και δραματοποιημένη να είναι σε σύγκριση με την πραγματική ιστορία, παραμένει πέρα για πέρα αληθινή.

Άβολο, ψυχοπλακωτικό και ανελέητο, το HENRY είναι με βεβαιότητα μια από τις πιο τρομακτικές ταινίες με serial killers που κυκλοφόρησε στο σινεμά. Δεν είναι ούτε DAHMER ούτε SCHRAMM, στα οποία οι art house αναζητήσεις των δημιουργών ελαφρύνουν κάπως τα πράγματα. Το HENRY χτυπάει κατευθείαν στο ψαχνό, με sleazy ατμόσφαιρα παρακμής, και αληθινά τρομακτικά δρώμενα, και επομένως είναι μια ταινία που κανείς οπαδός του τρόμου δεν πρέπει να χάσει.

DVD Notes:

To HENRY: PORTRAIT OF A SERIAL KILLER δεν έχει κυκλοφορήσει σε DVD στην Ελλάδα.

Διεθνείς DVD εκδόσεις:

R0 Αμερική (Dark Sky Films/MPI - 20th Anniversary)
R0 Special Edition Αμερική (MPI)
R0 Ολλανδία (Cult Epics)
R2 Γαλλία (Opening Films)
R2 Γερμανία (Laser Paradise)
R2 Collectors Edition Σκανδιναβία (SME)
R2 Μ. Βρετανία (Optimum)
R2 Μ. Βρετανία (Universal Pictures)

Μακριά από την R2 Μ. Βρετανίας (Universal), που περιέχει σημαντικές περικοπές. Όλες οι άλλες εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Οι καλύτερες εκδόσεις είναι η R0 Αμερικής της Dark Sky Films και η R2 Μ. Βρετανίας της Optimum.



Τελευταίοι 5 σχολιασμοί μελών

panosprog (Βαθμολογία: 5) στίς 29/05/2014 12:32

Ενα απο τα αριστουργηματα της δεκαετιας του 80 τι να πρωτοπει κανεις για την ατμοσφαιρα τη φωτογραφια τις ερμηνειες την σκηνοθεσια.Και ολα αυτα χωρις φθηνους εντυπωσιασμους.

mixosssz (Βαθμολογία: 5) στίς 10/04/2013 16:06

Η ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΚΑΤΑ ΣΥΡΡΟΗ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ.
ΕΙΝΑΙ Κ ΒΑΣΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟΥΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΣ ΧΑΡΑΚΤΗΡΕΣ.
ΟΧΙ ΟΠΩΣ ΓΑΤΟΥΛΙΣΤΙΚΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΥΠΟΥ IN HELL,SE7EN K TETOIEΣ ΚΛΑΝΙΕΣ.
Ο ΟΤΙΣ ΔΙΝΕΙ ΡΕΣΤΑ Κ Η ΕΙΣΒΟΛΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΘΑ ΣΑΣ ΜΕΙΝΕΙ ΑΞΕΧΑΣΤΗ.

djhomies.dirac (Βαθμολογία: 5) στίς 24/02/2013 11:46

Πολυ καλη ταινια. Ο Οττις και ο Ηενρυ σπερνουν την αληθινη παρανοια σε ολο το φασμα του movie.

SFreud (Βαθμολογία: 5) στίς 15/10/2012 00:42

Tαινιάρα και ταυτόχρονα μια μικρογραφία της σημερινής κοινωνίας.
Τα πάντα επιτρέπονται, από τον βιασμό, την αιμομιξία, την ομοφυλοφιλία, την παιδεραστία, την μητροκτονία, τα ναρκωτικά, μέχρι και την εν ψυχρώ δολοφονία για ψύλλου πήδημα.
Η δικαιοσύνη δεν απονέμεται ποτέ και λύτρωση δεν βρίσκεις ούτε μετά τους τίτλους τέλους.

tenebre (Βαθμολογία: 5) στίς 29/08/2009 12:32

υπαρχει μια αναφορα σε αυτη την ταινια στο φιλμ του νανι μορετι ''αγαπημενο μου ημερολογιο'' του 1994 νομιζω.μαλιστα προβαλλεται και η σκηνη στην οποια ο χενρι με τον οτις δολοφονουν τον πωλητη ηλεκτρονικων ειδων που πηγαν να κλεψουν μια καμερα.σε αυτη την ταινια λοιπον ο νανι μορετι αναρωτιεται πως μπορει ενας κριτικος κινηματογραφου να εχει γραψει καλα λογια για μια τετοιου ειδους ταινια.ολες οι ταινιες του νανι μορετι ειναι πραγματικα διαμαντια και ειμαι μεγαλος φαν του αλλα σε αυτη την περιπτωση θα διαφωνησω μαζι του.το henry ειναι απιστευτη ταινια, πολυ ρεαλιστικη με καλες ερμηνειες και ενα απιστευτα νοσηρο κλιμα που σε εγκλωβιζει οσο την παρακολουθεις αλλα δεν θελεις να βγεις απο 'κει.5 στα 5 διχως δευτερη σκεψη.σορι νανι...




Σχολιάστε αυτή την ταινία.

Βαθμολογήσετε αυτή την ταινία.

Login Username:

Password:



Login with facebook Δεν είστε μέλος; Γραφτείτε εδώ!

Ξεχάσατε τον κωδικό σας;
b-movies.gr rating
starstarstarstar

Gore
2
Τι σημαίνουν;

Users rating
starstarstarstarhalf starhalf starhalf starhalf starhalf starhalf starhalf starhalf star
(13 Ψήφοι)
ΨΗΦΙΣΤΕ
corner © 2006-2024 b-movies.gr - Copyright notice - User Agreement - Privacy Policycorner
Created by thanpa