Υπόθεση: Το 1992 μετά από πυρηνική καταστροφή που ισοπέδωσε τις ΗΠΑ, ένας επιστήμονας δημιουργεί ένα επικίνδυνο παράσιτο το οποίο και έχει προσκολληθεί στο στομάχι του. Ένα δεύτερο παράσιτο είναι η λύση στο πρόβλημα, αλλά ξεφεύγει από το μεταλλικό δοχείο που ο επιστήμονας το είχε παγιδεύσει και προσκολλάται στο σώμα ενός ντόπιου. Το πρόβλημα, όμως, έγκειται στο ότι το παράσιτο μεγαλώνει σημαντικά μόλις φάει, και επίσης το αναζητεί και ένας σατανικός κυβερνητικός πράκτορας. |
Σχόλια:  Μια από τις πρώτες ταινίες του Charles Band, ιδρυτή και διευθυντή της Full Moon, της εταιρίας που είναι υπεύθυνη για κάποια αρκετά γνωστά αλλά και πάρα πολλά αμελητέα εργάκια της αγαπημένης μας σκηνής.
Ο κ. Band έχει προσφέρει πολλά στη σκηνή του τρόμου, κυρίως ως παραγωγός, με ταινίες όπως TOURIST TRAP, CASTLE FREAK, RAWHEAD REX και FROM BEYOND, αλλά σαν σκηνοθέτης δεν υπήρξε ποτέ τόσο επιτυχημένος, με την συντριπτική πλειοψηφία των ταινιών του να μην καταφέρνουν να ξεχωρίσουν από τη γνωστή και χιλιοδοκιμασμένη σύγχρονη Αμερικάνικη προσέγγιση στα φιλμ τρόμου.
Το συγκεκριμένο, γυρισμένο αρχικά σε 3-D και ο πρώτος πρωταγωνιστικός ρόλος της Demi Moore, είναι αυτό που λέμε «αντιπροσωπευτικό παράδειγμα Ε/Φ- τρόμου της εποχής του». Και πραγματικά, πιο αντιπροσωπευτικό δεν γίνεται!
Τα στοιχεία που περιμένουμε, όλα εδώ. Απλοϊκό σενάριο, μηδαμινό budget, μέτριες και cheesy ερμηνείες, σχεδόν καμία έκπληξη οποιουδήποτε είδους στην εξέλιξη και αρκετό ανώφελο gore συνθέτουν μια πλήρη εικόνα του PARASITE.Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι μια ακόμα «κακή» ταινία από τη δεκαετία του ’80 και εν μέρει θα συμφωνήσω. Είναι μεν κακή ταινία, αλλά πολύ ψυχαγωγική και διασκεδαστική κακή ταινία.
Ήδη θα έχετε αντιληφθεί ότι εδώ στο b-movies.gr δεν ψάχνουμε για τεχνικά άρτιες και καλλιτεχνικά εμπνευσμένες ταινίες. Καλά, που και που συναντάτε και τέτοιες στο site, αλλά τη μερίδα του λέοντος κατέχουν ξεχασμένες b-movies σαν το PARASITE. Τι να πω; Χωρίς περιττά λόγια παραδέχομαι ότι το ευχαριστήθηκα, κυρίως για τους λόγους που άλλοι θα το «θάψουν».
Απόλαυσα την αναίτια τοποθετημένη στο μέλλον ιστορία, ένα στοιχείο το οποίο δεν φαίνεται σχεδόν πουθενά στην ταινία, οι τοποθεσίες της οποίας μοιάζουν τυπικές της Αμερικάνικης εξοχής, χωρίς κανένα στοιχείο που να μαρτυράει ότι προηγήθηκε πυρηνικό ολοκαύτωμα. Ακόμα και στις πιο φτηνιάρικες παραγωγές που διαδραματίζονται σε περιβάλλον μετά το πυρηνικό ολοκαύτωμα, όλο και κάτι θα δούμε που να θυμίζει μέλλον. Είτε ψευτο-φουτουριστικά οχήματα, είτε φανταχτερές στολές, τέλος πάντων κάτι! Στο PARASITE οι υπεύθυνοι δεν χάνουν το χρόνο (και το χρήμα) τους με τέτοια ασήμαντα (;) θέματα!
Οι διάλογοι cheesy και χωρίς ουσία, οι ερμηνείες «ξύλινες» και το παράσιτο του τίτλου ένα μικρό λαστιχένιο σκουληκάκι, που μόνο προς το τέλος φτάνει σε μέγεθος που μπορεί να δικαιολογήσει τον τρόμο που φαίνεται ότι νιώθουν οι πρωταγωνιστές όταν βρίσκεται κοντά τους.
Πάντως, να πω την αλήθεια, ο ρυθμός του είναι σχετικά καλός, ενώ τα αρκετά εφέ gore δίνουν που και που τις συγκινήσεις που πρέπει στους fans, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι το γυμνό που θεωρείται δεδομένο σε τέτοιες παραγωγές, απουσιάζει εντελώς (fans της Demi Moore την πατήσατε!).
Γενικά θα ήταν λάθος κανείς να πλησιάσει το PARASITE για να δει μια από τις λεγόμενες «καλές» ταινίες. Αντίθετα, θα κάνει την καλύτερη δουλειά όποιος αδειάσει το μυαλό του από κριτικό πνεύμα που χαλάει την προβολή ιδίως τέτοιου είδους ταινιών, και δει το PARASITE ακριβώς γι αυτό που είναι. Μια συμπαθέστατη, αρκετά διασκεδαστική και αιματηρή τρέλα Ε/Φ και τρόμου, που απευθύνεται στους fans και μόνο.
Επίσης οι φίλοι της Demi Moore καλύτερα να μην το χάσουν, γιατί σίγουρα θα διαπιστώσουν γρήγορα ότι η μεγάλη Χολιγουντιανή σταρ έχει στη φιλμογραφία της πάμπολλες ακριβοπληρωμένες και πολυδιαφημισμένες ταινίες που είναι πολύ χειρότερες από το συγκεκριμένο εργάκι. Να τις αναφέρω; THE BUTCHER’S WIFE, STRIPTEASE, THE SCARLET LETTER, GI JANE κλπ κλπ κλπ.
|
