Φόνοι μελών ενός θιάσου αρχίζουν να συμβαίνουν κατά τη διάρκεια θεατρικής πρόβας.
Σχόλια:
Το έχω ξαναπεί ότι τα slashers δεν είναι και το αγαπημένο μου είδος. Ο λόγος είναι κυρίως η ασταμάτητη παραγωγή τέτοιων ταινιών κυρίως από τα Αμερικάνικα στούντιο μετά την πρωτοφανή επιτυχία των HALLOWEEN και FRIDAY THE 13TH που έδωσαν μια νέα πνοή στο εμπορικό σινεμά τρόμου της εποχής. Δυστυχώς για τους φίλους του πιο σκληρού σινεμά τρόμου, από τότε τα slasher με παρέες ηλίθιων νεαρών οι οποίοι σφαγιάζονται από ψυχοπαθείς και ενίοτε υπερφυσικούς δολοφόνους άρχισαν να κυκλοφορούν κατά δεκάδες, χωρίς όμως πρωτοτυπία και όραμα, συνεχώς ανακυκλώνοντας τα γνώριμα μοτίβα και τα κλισέ του είδους. Αυτή η τάση συνεχίζεται ακόμη και σήμερα, με ταινίες όπως την τριλογία του Wes Craven SCREAM και το Γαλλικό HAUTE TENSION, αλλά κακά τα ψέματα, οι εκπλήξεις για τους φίλους του τρόμου είναι από ελάχιστες έως ανύπαρκτες στις περισσότερες περιπτώσεις. Όταν, μάλιστα μιλάμε για Ιταλικό slasher μεταγενέστερο του NEW YORK RIPPER όλοι εμείς αρχίζουμε να νιώθουμε δικαιολογημένα συγκρατημένη αισιοδοξία σχετικά με την ποιότητα που μπορεί να έχει μια τέτοια ταινία.
Όχι όμως όταν σκηνοθέτης είναι ο Michele Soavi, ένας από τους αξιότερους και ικανότερους μεταγενέστερους Ιταλούς σκηνοθέτες τρόμου, ο άνθρωπος που μας χάρισε ταινίες όπως THE SECT και DELLAMORTE DELLAMORE. Σε σύγκριση με τις προαναφερόμενες, το STAGE FRIGHT είναι μια ξεκάθαρη ιστορία τρόμου και μυστηρίου, χωρίς την σεναριακή και θεματολογική πολυπλοκότητα των τελευταίων ταινιών του Soavi. Ένας ψυχοπαθής δολοφόνος αποδρά από ένα ψυχιατρείο και βρίσκει καταφύγιο σε ένα θέατρο της περιοχής όπου το συνεργείο μιας θεατρικής παράστασης δίνει τις τελευταίες πρόβες για την πρεμιέρα του θιάσου. Ο φίλος μας παγιδεύει το θίασο μέσα στο θέατρο και αρχίζει να «κάνει το κομμάτι του» με τα μέλη του θιάσου, την ώρα που η αστυνομία μοιάζει ανίκανη να προσφέρει την παραμικρή βοήθεια.
Κλισαρισμένα πράγματα, αλλά o τρόπος με τον οποίο τα παρουσιάζει ο Soavi είναι απλά ουάου! Αν σκεφτεί κανείς ότι το STAGE FRIGHT είναι το σκηνοθετικό του ντεμπούτο δεν μπορεί παρά να θαυμάσει και να χειροκροτήσει το ξεκάθαρο ταλέντο του. Ο Soavi καταφέρνει να ενώσει τα καλά στοιχεία που αποκόμισε όλα τα χρόνια δουλεύοντας πλάι σε ιερά τέρατα του Ιταλικού σινεμά τρόμου όπως τον μέντορά του Dario Argento, Lucio Fulci, Joe D’Amato κλπ και η ωριμότητα που δείχνει στην πρώτη του προσπάθεια είναι πραγματικά άξια θαυμασμού.
Χωρίς βαρετά σημεία, γεμάτο πλούσια ατμόσφαιρα και βιρτουόζικη σκηνοθεσία το STAGE FRIGHT είναι σίγουρα ένα πλούσιο πιάτο με gourmet λιχουδιές που όμως προσφέρεται σε κοινό που θα έμενε ικανοποιημένο και με το παλιό καλό σουβλάκι με πίτα και προτηγανισμένες πατάτες. Δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς το ότι δεν θεωρείται σήμερα μεταξύ των πολύ μεγάλων Ιταλικών ταινιών τρόμου όλων των εποχών. Δεν θα μπω στο trip του να εξηγήσω πώς το STAGE FRIGHT διαφέρει από τα δεκάδες Αμερικάνικα slasher που έχουμε (δυστυχώς) συνηθίσει να βλέπουμε όλα αυτά τα χρόνια, και θα σας αφήσω εσάς να το δοκιμάσετε από μόνοι σας. Το μόνο πρόβλημα είναι να το βρείτε, μιας και δεν έχει ακόμη κυκλοφορήσει σε DVD στη χώρα μας, αλλά ένα μόνο σας λέω. Πρέπει να το αναζητήσετε.
Έχει κάτι για όλους. Από τις εντονότατες σκηνές φόνων, τον πολύ καλό ρυθμό, ατμόσφαιρα και επιβλητική μουσική, μέχρι τις πολύ καλές ερμηνείες των πρωταγωνιστών, το STAGE FRIGHT είναι ένα δώρο του Michele Soavi προς όλους τους αποκαρδιωμένους slasherάδες που πρέπει να εκμεταλλευτείτε στην πρώτη ευκαιρία. Αν μάλιστα το φινάλε ήταν λιγάκι πιο νοικοκυρεμένο και απέφευγε το ιδιόρρυθμο χιούμορ του Soavi, σε μια πάντως άκρως πρωτότυπη αναφορά στα κλισέ του είδους, θα του έβαζα το απόλυτο 5/5 χωρίς καμία τύψη! Τώρα όμως που το καλοσκέφτομαι, μου άρεσε αυτό το ειρωνικό φινάλε, οπότε να το απόλυτο από ‘μένα!
Αν θέλετε κι άλλα για να πειστείτε, ρίχτε και μια ματιά στα credits, όπου θα αναγνωρίσετε μεγάλα ονόματα του Ιταλικού σινεμά τρόμου. Joe D’Amato, George Eastman και John Morghen νομίζω ότι είναι ονόματα που όλοι ξέρουμε και αγαπάμε και είναι αρκετοί λόγοι για να κάνουν οποιονδήποτε να ασχοληθεί με το STAGE FRIGHT.
Κάντε το κι εσείς και, πιστέψτε με, δε θα το μετανιώσετε.
DVD Notes:
To STAGE FRIGHT δεν έχει κυκλοφορήσει σε DVD στην Ελλάδα.
Το έχω ξαναπεί ότι τα slashers δεν είναι και το αγαπημένο μου είδος. Ο λόγος είναι κυρίως η ασταμάτητη παραγωγή τέτοιων ταινιών κυρίως από τα Αμερικάνικα στούντιο μετά την πρωτοφανή επιτυχία των HALLOWEEN και FRIDAY THE 13TH που έδωσαν μια νέα πνοή στο εμπορικό σινεμά τρόμου της εποχής. Δυστυχώς για τους φίλους του πιο σκληρού σινεμά τρόμου, από τότε τα slasher με παρέες ηλίθιων νεαρών οι οποίοι σφαγιάζονται από ψυχοπαθείς και ενίοτε υπερφυσικούς δολοφόνους άρχισαν να κυκλοφορούν κατά δεκάδες, χωρίς όμως πρωτοτυπία και όραμα, συνεχώς ανακυκλώνοντας τα γνώριμα μοτίβα και τα κλισέ του είδους. Αυτή η τάση συνεχίζεται ακόμη και σήμερα, με ταινίες όπως την τριλογία του 
Έχει κάτι για όλους. Από τις εντονότατες σκηνές φόνων, τον πολύ καλό ρυθμό, ατμόσφαιρα και επιβλητική μουσική, μέχρι τις πολύ καλές ερμηνείες των πρωταγωνιστών, το 
