Σχόλια: Πίσω στο 1990 πραγματικά είχα εκπλαγεί όταν έμαθα ότι ο Jorg Buttgereit ετοίμαζε sequel για μια από τις πιο ακραίες και αρρωστημένες ταινίες splatter που έγιναν ποτέ. Λέω δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό. Κι όμως, ο γενναίος Jorg το έκανε, και το έκανε και αρκετά καλά αν αναλογιστεί κανείς τον κίνδυνο να επαναλάβει τον εαυτό του, δεδομένης της θεματολογίας του NEKROMANTIK.
 Αυτή τη φορά έχουμε την ίδια ιστορία ρομαντισμού και αγάπης με το NEKROMANTIK δοσμένη όμως από την πλευρά της γυναίκας. Η όμορφη Monika, νοσοκόμα στο επάγγελμα δεν χάνει χρόνο, ξεθάβει το πτώμα του Rob από το γειτονικό νεκροταφείο και το πηγαίνει σπίτι. Χωρίς να χάσει δευτερόλεπτο τον ετοιμάζει, τον ξαπλώνει στο κρεβάτι και αρχίζουν να κάνουν παθιασμένο έρωτα, με τη Monika από πάνω, όπως της αρέσει! Η αποσύνθεση του Rob είναι αρκετά προχωρημένη, και αν και δεν φτάνει τα επίπεδα του πτώματος στο πρώτο NEKROMANTIK, κάνει τη σκηνή αυτή υπερβολικά δύσκολη να την παρακολουθήσει κανείς, μιας και είναι ακόμα πιο ακραία και γραφική απ’ την αντίστοιχη του ερωτικού τριγώνου στο NEKROMANTIK. Δεν γίνεται, λέτε; Μην είστε και τόσο σίγουροι! Εδώ μιλάμε για τόσο ακριβή απεικόνιση της ερωτικής πράξης που αγγίζει τα όρια της πορνογραφίας!
 Όμως η Monika δεν ικανοποιείται όσο θα ήθελε από τις σεξουαλικές επιδόσεις του Rob, που είναι...πτώμα στο κρεβάτι!
Εντωμεταξύ, μεταφερόμαστε σε ένα στούντιο ντουμπλαρίσματος, όπου ο Mark ντουμπλάρει hardcore πορνοταινίες δίνοντας την φωνή του και...τα ειδικά ηχητικά εφέ του. Με τα πολλά, ο Mark γνωρίζει τη Monika και γρήγορα γίνονται εραστές. Ο Mark μοιάζει γενικά καλό παιδί, αν και ελαφρώς βιτσιόζος, οπότε γρήγορα η Monika, όταν δεν βρίσκεται σπίτι περνώντας οικογενειακές στιγμές με τον Rob, αρχίζει να τον βλέπει όλο και πιο πολύ. Μετά από την πρώτη επίσκεψη σπίτι του, πηγαίνουν σινεμά βλέποντας μια τουλάχιστον περίεργη "art house" ταινία, που δείχνει ένα ζευγάρι να κάθεται σε ένα τραπέζι στην ταράτσα και να τρώνε ασταμάτητα βραστά αβγά όσο ο άνδρας εξιστορεί ιστορίες σχετικά με σπάνια είδη πουλιών που εντόπισε στη Γερμανία! Σίγουρα αυτό είναι μια έξυπνη κριτική του Buttgereit προς το άσκοπο και συχνά αστεία μονότονο υποτιθέμενο "art house" σινεμά. Μετά από αυτό, πηγαίνουν στο Λούνα Παρκ, στο ζωολογικό κήπο και γενικά ένα ειδύλλιο μοιάζει να δημιουργείται, μιας και οι δύο φαίνονται αρκετά ευτυχισμένοι.
 Η Monika όμως όταν γυρίζει στο σπίτι είναι σκεφτική, γιατί δεν ξέρει τι να διαλέξει. Τον σαπισμένο Rob που όμως έχει ένα μικρό πρόβλημα στύσης, ή τον Mark που όμως είναι ζωντανός και κουνιέται κατά τη διάρκεια του sex; Αποφασίζει λοιπόν να τεμαχίσει το πτώμα του Rob και να κρατήσει το κεφάλι του για μελλοντική χρήση, επιστρέφοντας τα υπόλοιπα κομμάτια στον τάφο του, απ’ όπου και τα είχε πάρει. Η σκηνή του τεμαχίσματος του Rob είναι τόσο λεπτομερειακή όσο θα περίμενε κανείς από τον Buttgereit, με πολύ ρεαλιστικά ειδικά εφέ, και σίγουρα θα κάνει πολλούς να συγκρατήσουν το περιεχόμενο του στομάχου τους που θα αρχίσει να κατευθύνεται προς τα έξω αυθόρμητα!
 Εντωμεταξύ ο Mark αρχίζει να ανησυχεί για τις σεξουαλικές συνήθειες της Monika, που περιλαμβάνουν το κρέμασμά του ανάποδα για αναμνηστικές φωτό, οπότε το εκμυστηρεύεται σε μια φίλη του, που τελικά του λέει να μην ανησυχεί, γιατί τα έχει αυτά ο έρωτας!
Σε μια από τις πιο αρρωστημένα αστείες σκηνές της ταινίας, η Monika έχει κανονίσει συνάντηση με φίλες της που μοιράζονται το ίδιο πάθος για τους νεκρούς στο σπίτι, κομπλέ με ορεκτικά και το κεφάλι του Rob πρώτη μούρη πάνω στο τραπέζι. Το πάρτι φτάνει στο αποκορύφωμά του με την προβολή ενός βίντεο με αυτοψία φώκιας (η αντιστοιχία με το γδάρσιμο του κουνελιού στο NEKROMANTIK), μέχρι την ώρα που έρχεται απροειδοποίητα ο Mark, για να φτάσουμε στο φινάλε που είναι ακόμα πιο άρρωστο και εντυπωσιακό απ’ αυτό του NEKROMANTIK, και μόνο και μόνο γι αυτό αξίζει να δει κανείς το NEKROMANTIK 2. Δεν θα σας το πω, αλλά πραγματικά είναι αποθέωση. Απρόβλεπτο, σατανικό, διεστραμμένο, υπέρ-βίαιο και τολμώ να πω αρκετά αστείο, αν καταφέρει βέβαια κανείς να «πιάσει» το χιούμορ.
 Απ’ όλα τα παραπάνω θα καταλάβατε ότι το NEKROMANTIK 2 δεν έχει και πολλά κοινά σημεία με το πρώτο. Κατ’ αρχάς είναι διπλάσιο σε διάρκεια, κοντά στα 105 λεπτά και έχει αρκετά φανερή την art house επιρροή, που ναι μεν υπήρχε σε ένα βαθμό και στο NEKROMANTIK, αλλά εδώ είναι πολύ πιο εμφανής. Ενώ για παράδειγμα οι σκηνές με το πτώμα είναι φυσιολογικά νοσηρότατες, η ονειρική και παραισθησιακή κινηματογράφηση του Jorg Buttgereit τις κάνει να φαίνονται πιο πολύ σουρεαλιστικές και αξιοπερίεργες παρά απλά σιχαμερές.
Ένα βασικό πρόβλημα του NEKROMANTIK 2 είναι η μεγάλη διάρκειά του που δεν δικαιολογείται από τα δρώμενα, μιας και η ιστορία θα μπορούσε να δοθεί το πολύ σε 75 λεπτά, όπως ήταν και το NEKROMANTIK. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να γίνεται βαρετό σε ορισμένα σημεία, ενώ το gore αν και είναι απίστευτα ακραίο, είναι διάσπαρτο με τη μερίδα του λέοντος να έρχεται στο οργιώδες και αρκετά ειρωνικό φινάλε.
 Αυτό που σίγουρα ξεχωρίζει από το NEKROMANTIK 2 η καταπληκτική μυστηριώδης ερμηνεία της Monika Μ., που εδώ κάνει την πρώτη της εμφάνιση σε πρωταγωνιστικό ρόλο, και πραγματικά προκαλεί απορία το πώς δεν κατάφερε να δουλέψει σε κάτι καλύτερο στο μέλλον, μιας και μέχρι τώρα η μοναδική άλλη ταινία στην οποία έχει παίξει είναι το SCHRAMM πάλι του Jorg Buttgereit. Και είναι κρίμα στ’ αλήθεια, μιας και η ερμηνεία της στο NEKROMANTIK 2 είναι πραγματικά πολύ καλή και ψυχωμένη. Επίσης εμφανίζεται και ο Florian Koerner von Gustorf, που έπαιξε τον ομώνυμο χαρακτήρα στο SCHRAMM που βγήκε το 1992, ενώ τα απαραίτητα cameos γίνονται τόσο από τον Buttgereit όσο και από τον συν-σεναριογράφο Franz Rodenkirchen.
Επίσης ειδική μνεία πρέπει να δοθεί και στο πραγματικά καταπληκτικό soundtrack, που προέκυψε από τη συνεργασία πολλών μερών, μεταξύ των οποίων η Monika Μ., οι Hermann Kopp, Daktari Lorenz και John Boy Walton που ήταν οι υπεύθυνοι και για το NEKROMANTIK, όσο και ο Mark Reeder. Εγώ προσωπικά θα το ψάξω σε CD!
 Το NEKROMANTIK 2 κόστισε περίπου € 25 000 για να γυριστεί, που είναι αστείο ποσό για κινηματογραφική παραγωγή, οπότε αυτό και μόνο φτάνει για να πει κανείς «μπράβο» στον Buttgereit που κατάφερε με τόσο περιορισμένα μέσα να φτιάξει αυτό που είχε στο μυαλό του, με όλα τα μειονεκτήματά του.
Η κυκλοφορία του στη Γερμανία προκάλεσε την έντονη αντίδραση των λογοκριτικών αρχών, και οδήγησαν μέχρι και σε μια καλοσχεδιασμένη και καλοδιαφημισμένη επιδρομή και κατάσχεση της ταινίας σε αίθουσα όπου παιζόταν, αλλά ευτυχώς για εμάς σήμερα αυτά τα προβλήματα έχουν ξεπεραστεί και το NEKROMANTIK 2 βρήκε το δρόμο του προς τα ράφια (ή καλύτερα υπόγεια) των καταστημάτων DVD, ακόμα και στη χώρα μας έστω και σε ανεπίσημη έκδοση χαμηλού επιπέδου.
 Σε κάθε περίπτωση, αν και δεν φτάνει τα επίπεδα του NEKROMANTIK, το NEKROMANTIK 2 έχει κάποια πράγματα να πει, και ο Buttgereit τα λέει καλά, χωρίς φόβο και πάθος. Αν σας άρεσε το πρώτο, νομίζω ότι πρέπει να ψάξετε και αυτό, και γενικά το συστήνω στους φίλους του παράξενου και του σόκιν τρόμου. Απαραίτητη όμως προϋπόθεση, να μην είστε ευαίσθητοι και να έχετε γερό στομάχι. Και καλά θα κάνετε να πάρετε στα σοβαρά αυτές τις προειδοποιήσεις, γιατί αν δεν αντέχετε τις μακάβριες και νοσηρές συγκινήσεις, τότε το NEKROMANTIK 2 μπορεί να σας σοκάρει ανεπανόρθωτα.
Και φυσικά, καλύτερα να μην έχετε φάει τίποτα πριν την προβολή. |
