Σχόλια: Πριν ξεκινήσω το σχόλιο μου, θεωρώ πως πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι δεν είμαι φίλος των «φτιαγμένων στο γκαράζ» παραγωγών τρόμου λόγω του ότι είναι πολύ δύσκολο να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα. Το μέσο του Βίντεο μπορεί να είναι πιο φτηνό και εύχρηστο για νέους δημιουργούς τρόμου, αλλά οι περιορισμοί που θέτει σε μία ταινία είναι αξεπέραστοι, και το SCHIZOPHRENIAC δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Δυστυχώς όμως, την σημερινή εποχή είναι πολύ δύσκολο (ως αδύνατο) για έναν ανεξάρτητο σκηνοθέτη τρόμου να γυρίσει κινηματογραφική ταινία κυρίως λόγω του δυσβάσταχτου κόστους του εγχειρήματος.
Επίσης, η κατάσταση που επικρατεί στην σημερινή βιομηχανία του τρόμου είναι γενικά αποκαρδιωτική, με τα περισσότερα projects στα σκαριά να είναι χολιγουντιανές μετριότατες παραγωγές με φανταχτερά ονόματα αλλά χωρίς ουσιαστικό περιεχόμενο και ουσία, ή remakes κλασικών ταινιών με πληθώρα πανάκριβων (και περιττών πολλές φορές) ειδικών εφέ και σκηνών δράσης, ή φυσικά Ασιατικής προέλευσης ταινίες, υπέροχες καλλιτεχνικά και αισθητικά, αλλά πολύ συχνά απίστευτα βαρετές (όπως πχ AUDITION, THE EYE κλπ).
Όλα αυτά είναι κατάλοιπα της κληρονομιάς που άφησαν στην βιομηχανία του τρόμου ταινίες όπως οι σειρά του FRIDAY THE 13TH, SCREAM, RESIDENT EVIL κλπ, κλπ, όπου τα κλισέ του είδους είναι επιθυμητά, η προβλεψιμότητα των σεναρίων είναι must, όπως και η παρουσία πληθώρας ειδικών εφέ που ελάχιστα προσφέρουν σε μας τους μπαϊλντισμένους οπαδούς του είδους.
Οπότε τι να κάνουμε; Ή θα μείνουμε κολλημένοι στο παρελθόν και στις χρυσές εποχές του τρόμου, ή θα πρέπει να κάνουμε παραχωρήσεις....
Εγώ τουλάχιστον έχω αρχίσει να κάνω αρκετές τέτοιες. Υπό νορμάλ συνθήκες μια παραγωγή σαν το SCHIZOPHRENIAC δεν θα έφτανε τα ράφια της συλλογής μου, κι ακόμα κι αν έφτανε, θα έπρεπε να επιστρατεύσω πρωτόγνωρη γενναιότητα για να βάλω το δισκάκι στο DVD Player μου. Παρ’ όλα αυτά το έκανα, και εδώ είμαστε!
Αν συγχωρέσει κανείς την Αμερικάνικη προώθηση που φυσικά τόνιζε τα σόκιν κομμάτια του, το SCHIZOPHRENIAC μπορεί να ενταχθεί σε πληθώρα ταινιών με παρόμοια θεματολογία, με πιο χαρακτηριστικές που μου έρχονται τώρα στο μυαλό το SCHRAMM του Jorg Buttgereit, του ανθρώπου που μας χάρισε το "NEKROMANTIΚ", και το κλασικό πλέον HENRY: PORTRAIT OF A SERIAL KILLER.
Το SCHIZOPHRENIAC είναι ένα ταξίδι στη ψυχοσύνθεση του κεντρικού ήρωα, τις σεξουαλικές εμμονές του καθώς και μία καταγραφή του ταξιδιού του σε έναν κόσμο παράνοιας, νεκροφιλίας και φόνου (κυρίως γυναικών). Εκεί όμως που τα προαναφερόμενα κατάφεραν να ξεχωρίσουν το 1ο σαν ψυχογράφημα (ή μήπως sleazoγράφημα;) και το MANIAC σε ψυχρή απεικόνιση των θηριωδιών με ελάχιστη αναφορά στα κίνητρα και τη ψυχοσύνθεσή του κεντρικού ήρωα, το SCHIZOPHRENIAC είναι κάπου ενδιάμεσα, χωρίς όμως να καταφέρει σε κανέναν από τους δύο τομείς να φτάσει έστω σε αποδεκτά επίπεδα.
Άντε, ίσως να δεχτώ ότι σε πολύ λίγες στιγμές καταφέρνει να σοκάρει, αλλά είναι επαναλαμβανόμενο και χωρίς ξεκάθαρη κατεύθυνση για το που θέλει να οδηγήσει. Η αλήθεια είναι ότι αν δεν ήταν η παθιασμένη και ειλικρινέστατη, αλλά κωμική ερμηνεία του Giancaspro, η ταινία εύκολα θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν μια ακόμα «άπατη» ερασιτεχνική παραγωγή. Μέχρι ένα σημείο, λοιπόν, η ερμηνεία αυτή ανταμείβει τον υπομονετικό b-μουβά, μέχρι όμως το σημείο που καταντάει κουραστική διότι είναι πλέον ξεκάθαρο ότι είναι το μοναδικό ατού της ταινίας.
Πάντως, το SCHIZOPHRENIAC είναι μια ενδιαφέρουσα προσπάθεια που ναι μεν δεν προσθέτει κάτι στον ήδη κορεσμένο χώρο των serial killers, αλλά που αποτελείται από μερικά ενδιαφέρουσα κομμάτια, που δυστυχώς για τον σκηνοθέτη δεν καταφέρνουν να ενωθούν σε ένα ικανοποιητικό σύνολο.
Στα υπέρ της ταινίας σίγουρα η παρανοϊκή και ενίοτε ξεκαρδιστική ερμηνεία του Giancaspro, και το όποιο αίσθημα ρεαλισμού και ωμότητας που σου μεταδίδει, όμως κυρίως λόγω του ότι είναι γυρισμένη στο βίντεο πάντως παρά λόγω κάποιας εσκεμμένης προσπάθειας του σκηνοθέτη.
Επίσης η ταινία περιέχει αρκετές σκηνές splatter, πολλές από τις οποίες είναι φτιαγμένες με μεράκι, χωρίς όμως να κερδίζουν πόντους στον τομέα της πρωτοτυπίας. Το καταπληκτικό της υπόθεσης είναι ότι η ταινία πούλησε καλά ιδίως στην Αμερική και ακολούθησε και ένα sequel από τον ίδιο σκηνοθέτη (NECROMANIAC). |
