Σχόλια: Ο καθένας μπορεί αμέσως να παρεξηγήσει το CASTLE FREAK μόνο και μόνο από το κακόγουστο εξώφυλλο του DVD και τον τίτλο του. Μόλις όμως δει το όνομα του Stuart Gordon να φιγουράρει στα credits είναι λογικό να το επανεξετάσει το πράγμα. Κάπως έτσι έκανα κι εγώ το 1995 που το είχα πρωτοδεί, και τελικά αποφάσισα να το τιμήσω.
Ομολογώ ότι το CASTLE FREAK με εξέπληξε ευχάριστα, τόσο γιατί ανταποκρίνεται στα στάνταρντς που ο ίδιος ο Stuart Gordon είχε θέσει στο παρελθόν με τα RE-ANIMATOR και FROM BEYOND, όσο και για το ότι σηματοδότησε την πολυαναμενόμενη επανένωση του τρίο Gordon-Combs-Crampton για πρώτη φορά από το 1986 και το FROM BEYOND.
Η πλοκή δεν κερδίζει και κανένα Oscar πρωτότυπου σεναρίου, πάντως, παρόλο που στηρίζεται ελαφρά στο διήγημα “The Outsider” του μεγάλου H.P. Lovecraft. Μία υπερήλικη Κόμισσα κρατάει φυλακισμένο στο Κάστρο της στην Ιταλία ένα πλάσμα ακαθόριστου ταυτότητας και το βασανίζει καθημερινά. Μετά τον ξαφνικό θάνατό της από γηρατειά, μια τριμελής οικογένεια κληρονομεί το Κάστρο και μετακομίζουν εκεί. Η σχέση μεταξύ τους δεν είναι και πολύ καλή, και το μόνο σημείο που τους φέρνει κοντά είναι η τυφλή κόρη τους Rebecca. Σύντομα αρχίζουν να συμβαίνουν διάφορα ανεξήγητα συμβάντα μέσα στο Κάστρο, όπως καθρέφτες να σπάνε, ακαθόριστοι θόρυβοι κλπ.
Η Rebecca αρχίζει να παραπονιέται ότι ένιωσε ότι κάποιος βρισκόταν στο δωμάτιό της το βράδυ, και κάνει τους γονείς να καταφύγουν στην αστυνομία. Οι τελευταίοι μοιάζουν απρόθυμοι να ερευνήσουν το Κάστρο, όχι όμως κι όταν εξαφανίζεται μια ντόπια πόρνη με την οποία ο υπεύθυνος αστυνομικός είχε σχέση. Αρχίζουν, λοιπόν, να υποψιάζονται τον John, και αφού ανακαλύπτουν το φρικτά κακοποιημένο σώμα της μέσα στα υπόγεια του Κάστρου δεν έχουν πλέον καμιά αμφιβολία. Όμως ο πατέρας είναι σίγουρος ότι κάποιος άλλος βρίσκεται μέσα στο Κάστρο.
Σαν ταινία του Stuart Gordon, το CASTLE FREAK έχει αρκετά στοιχεία υπέρ του, αλλά και άλλα που δεν συνηθίζουμε να βλέπουμε σε δημιουργίες του καταξιωμένου Αμερικανού σκηνοθέτη του φανταστικού. Πρώτα απ’ όλα απουσιάζει σχεδόν ολοκληρωτικά το οποιοδήποτε χιουμοριστικό στοιχείο, που σε άλλες ταινίες του Gordon ήταν πάντα παρών.
Επίσης, αυτή τη φορά ο Gordon επέλεξε να δώσει μεγαλύτερη έμφαση στην οικογενειακή κατάσταση του ζευγαριού, και συγκεκριμένα στην σχέση του John (Jeffrey Combs) με τη γυναίκα του Suzan (Barbara Crampton), η οποία είναι σε κρίση λόγω του θανάτου του μικρού γιου τους από ένα αυτοκινητιστικό δυστύχημα που προκάλεσε μέσα στη μέθη του ο John, το οποίο στοίχισε και την απώλεια όρασης της Rebecca. Ο χαρακτήρας του Combs παρουσιάζεται τσακισμένος από τα βάσανα και τις κακουχίες, γεμάτος τύψεις για το ατύχημα που προκάλεσε και χωρίς ευκαιρία για εξιλέωση στα μάτια της γυναίκας και της κόρης του.
Σε παρόμοια κατάσταση και η Barbara Crampton, με απλανές βλέμμα που μοιάζει να έχει χάσει την μάχη με τη ζωή, απλά προσπαθεί να προστατεύσει την κόρη της, κυρίως όμως από τον John, τον οποίο υποπτεύεται για το καθετί και ποτέ δεν έχει συγχωρήσει για το θάνατο του γιου τους, όπως και ο ίδιος δεν έχει συγχωρήσει τον εαυτό του.
Οπωσδήποτε πολύ βαθιά ανάλυση χαρακτήρων, πάντα για τα στάνταρντς που μας έχει συνηθίσει ο Gordon, η οποία όμως δίνει έναν πολύ τραγικό χαρακτήρα στα δρώμενα, και είναι πολύ πιο ενδιαφέρουσα στην τελική ανάλυση από την σκόρπια δράση του τέρατος.
Από εκεί και πέρα, έχουμε 3-4 σκηνές πολύ δυνατού gore και γυμνού, που σίγουρα θα ανάψουν τα αίματα, μιας και ο ρυθμός δεν είναι ιδιαίτερα γρήγορος στην αρχή, αλλά με το που ελευθερώνεται το τέρας τα πράγματα κάπως βελτιώνονται. Μάλιστα οι δύο απ’ αυτές είναι πολύ ακραίες, όπως η βάρβαρη μαστεκτομή σε στυλ “THE NIGHTS OF TERROR” της ντόπιας πόρνης από το σεξουαλικά «ξαναμμένο» τέρας, που σίγουρα θα αφήσει τους κυνηγούς gore ικανοποιημένους, και όλους τους άλλους σοκαρισμένους!
Γενικά, το CASTLE FREAK είναι μια στερεή εμπειρία τρόμου, και δεδομένων των περιορισμών που επιβάλει το όχι ιδιαίτερα εμπνευσμένο σενάριο, παραδίδει τα αγαθά. Μια μικρή ένσταση λόγω του ψυχοπλακωτικού φινάλε και γενικότερου νοσηρού κλίματος έχω, αλλά πολλοί θα διαφωνήσουν μαζί μου, μιας και το CASTLE FREAK δεν είναι αυτό που γενικά λέμε «ασφαλής ψυχαγωγία». Έχει υλικό για προβληματισμό πέρα απ’ το πώς το τέρας θα σκοτώσει το επόμενο θύμα του και ο Gordon, μέχρι ένα σημείο τουλάχιστον, μεταδίδει στο θεατή αυτούς τους προβληματισμούς.
Σε γενικές γραμμές, όμως, το μεγαλύτερο μέρος του κινείται πάνω σε περπατημένα μονοπάτια τρόμου, και οι ερμηνείες τόσο του Jeffrey Combs όσο και της Barbara Crampton κρατούν το επίπεδο ψηλά, μαζί με την σχετικά γρήγορη και ατμοσφαιρική σκηνοθεσία του Gordon, που ακόμα και με αυτό το συνηθισμένο θεματολογικά υλικό δίνει την προσωπική του πινελιά και κάνει το CASTLE FREAK μια αρκετά ευχάριστη εμπειρία για τους fans του καλού και σκληρού τρόμου. |