Σχόλια: Το THE BRIDES OF FU MANCHU είναι η δεύτερη ταινία του Don Sharp με πρωταγωνιστή τον διαβολικό μεγαλομανή κινέζο αρχιτρομοκράτη Fu Manchu, δημιούργημα του γεννημένου στη Βρετανία από Ιρλανδούς γονείς συγγραφέα Sax Rohmer (1883-1959). Η πρώτη ήταν το THE FACE OF FU MANCHU, ενώ η τρίτη και πιο αδύναμη το "THE VENGEANCE OF FU MANCHU".
Ο Christopher Lee ενσαρκώνει για δεύτερη φορά τον πολυμήχανο Κινέζο, ο οποίος επιστρέφει για εκδίκηση από τον κόσμο των νεκρών που νόμιζαν ότι τον είχαν στείλει οι πολέμιοί του στην πρώτη ταινία της σειράς.
Από την υπόθεση και μόνο καταλαβαίνει κανείς ότι δεν έχουμε να κάνουμε με κανένα αριστούργημα με το THE BRIDES OF FU MANCHU. Είναι τυπικό παράδειγμα «άμυαλης» ψυχαγωγίας, χωρίς βάθος, χωρίς αναλύσεις χαρακτήρων, και χωρίς τίποτα ιδιαίτερο από καλλιτεχνικής πλευράς.
Όμως είναι ευχάριστη «άμυαλη» ψυχαγωγία, που σίγουρα θα αφήσει ένα πλατύ χαμόγελο στους θεατές που θα το δουν μέχρι το τέλος. Σούπερ προβλέψιμη εξέλιξη της ιστορίας, τυπική ερμηνεία από τον Lee και τους υπόλοιπους, πολύ (και αναληθοφανές) ξύλο μεταξύ του στρατού του Fu Manchu και της αστυνομίας, φτηνά ειδικά εφέ, και η αίσθηση ότι είναι μια ταινία που ακροβατεί στο όριο του «τόσο κακή που είναι καλή», δίνουν στο THE BRIDES OF FU MANCHU την cult διάσταση την οποία έχει αποκτήσει μέχρι σήμερα.
Πάντως πρέπει να σταθούμε στο ρυθμό της ταινίας, ο οποίος είναι για μια ακόμα φορά πολύ καλός και στα επίπεδα της πρώτη ταινίας. Γενικάκινείται γρήγορα, έχει ενδιαφέρον (αν και οριακό), και έχει πολύ πλάκα, αρκεί να είναι κανείς πρόθυμος να συγχωρήσει τις πολλές σεναριακές αφέλειες! Μην φανταστείτε Αγγλικό μαύρο χιούμορ ή τίποτα τέτοιο, αν και παρόλη την Ανατολίτικη φύση του Fu Manchu και της σατανικής κόρης του Tsai Chin η ταινία έχει μία έντονη Βρετανική χροιά. Το γέλιο στο THE BRIDES OF FU MANCHU έρχεται ανεπιτήδευτα και εκεί που δεν το περιμένει κανείς, και ιδίως στις παρωχημένες σκηνές με μάχες σώμα με σώμα που είναι ξεκαρδιστικές.
Αναμφίβολα το highlight όλων είναι η σκηνή όπου οι γυναίκες που είχε απαγάγει ο Fu Manchu προσπαθούν προς το τέλος να αποδράσουν από το Χαρέμι στο οποίο τις έχει φυλακισμένες. Καθώς, λοιπόν, απομακρύνονται τις παίρνουν χαμπάρι οι πιστοί του Fu Manchu και προσπαθούν να τις σταματήσουν. Αυτή η προσπάθεια καταλήγει ίσως στην πιο αστεία σκηνή μάχης που είδαμε ποτέ, με εξαίρεση ίσως τους θρυλικούς καυγάδες σε Σαλούν στα γουέστερν με τους Terence Hill και Bud Spencer). Κορμιά να πετάνε στον αέρα, αεροπλανικά χτυπήματα από τις γυναίκες- αριστοκράτισσες στους στρατιώτες του Fu Manchu, οι οποίοι φαίνονται γενικά ακίνδυνοι όποτε χρειάζεται να υπερασπιστούν το αφεντικό τους !
Η πλοκή έχει κάποια γυρίσματα, μερικά από τα οποία είναι καλοδεχούμενα ως μη αναμενόμενα, αλλά μην περιμένετε τίποτα φοβερές εξελίξεις. Είπαμε, είναι αρκετά προβλέψιμο.
Περιττό να αναφέρουμε ότι την παράσταση κλέβει με ευκολία ο Christopher Lee στο ρόλο του Fu Manchu, αν και ο χρόνος που βρίσκεται στην οθόνη είναι σχετικά περιορισμένος, ενώ και η δράση του καθεαυτή περιορίζεται συνήθως σε μονόλογους περί παγκόσμιας κυριαρχίας ενώπιον των κρατουμένων του. Τώρα που το καλοθυμάμαι, μόνο σε μία σκηνή βλέπουμε τον Fu Manchu να μην έχει τα χέρια σταυρωμένα!
Μ' όλα αυτά στα υπόψιν, το THE BRIDES OF FU MANCHU είναι ένα άξιο sequel του THE FACE OF FU MANCHU, αρκετά διασκεδαστικό, χωρίς όμως να φτάνει τα πολύ καλά επίπεδα του προαναφερόμενου. Πάντως, το ενδιαφέρον της ταινίας για τους φίλους του Fu Manchu και του Christopher Lee είναι δεδομένο, οπότε σπεύσατε. Η ψυχαγωγία σας είναι εξασφαλισμένη. |