Σχόλια:  Παλιές καλές μέρες στα θερινά σινεμά, με το θερινό ανάμεσα σε δύο πολυκατοικίες φίσκα από 15χρονους γεμάτους τεστοστερόνη, χωρίς ίχνος γυναίκας, εκτός από την ταμία που εκτελούσε και χρέη κυλικείου. Ήταν η ώρα για kung fu από το Χονγκ Κονγκ, η ώρα για ασύλληπτες χορογραφίες πολεμικών τεχνών, υπερβολικά ηχητικά εφέ και ντουμπλάρισμα που όσο χειρότερο ήταν τόσο καλύτερα!
Το KUNG FU FROM BEYOND THE GRAVE ήταν ακριβώς αυτό, αλλά και πολύ παραπάνω!
Μιλάμε για ταινία που στα 45 πρώτα της λεπτά έχει τουλάχιστον δύο σκηνές ανθολογίας, ανάμεσα από την καταιγιστική δράση πολεμικών τεχνών και την σχεδόν παιδική πλοκή. Όταν όμως έχει ζόμπι να κινούνται με μικρά πηδηματάκια και τον ίδιο τον Δράκουλα, Άρχοντα του Σκότους, κανονικά με την μαυροκόκκινη κάπα να τους την πέφτει, τι να την κάνει κανείς την πλοκή;
Όπως σχεδόν όλες οι ταινίες πολεμικών τεχνών, η ιστορία μας είναι η τυπική ιστορία εκδίκησης, με τη διαφορά ότι ο ήρωας (Billy Chong) φορτώνεται αυτό τον ιερό σκοπό από το φάντασμα του νεκρού πατέρα του, που μια όμορφη βραδιά αποφάσισε να διηγηθεί την ιστορία στο γιο του. Έτσι ξεκινάει ένα σύντομο ταξίδι αναζήτησης του φονιά του πατέρα του, αλλά και των οστών του τελευταίου, έτσι ώστε να ξεκουραστεί ήσυχο το πνεύμα του.
Όλα αυτά δοσμένα στο γνώριμο φρενήρη ρυθμό που μας έχει συνηθίσει το b-cinema του Χονγκ Κονγκ της εποχής, με πολλά flashbacks και διηγήσεις, αλλά με έναν πολύ ατμοσφαιρικό τρόπο που πηγάζει κυρίως από την πολύ καλή σκοτεινή φωτογραφία, την αποτελεσματικότητα των τοποθεσιών και σκηνικών και την πολύχρωμη παλαβομάρα του όλου πράγματος. Αυτά είναι στοιχεία που δεν συναντάμε συχνά σε τέτοιου είδους ταινίες, αλλά όλα έρχονται στα ίσια τους με τα πρώτα ομιλητικά πλάνα των πρωταγωνιστών, όπου το στόμα κινείται, αλλά δεν βγαίνει ήχος! Όπως είπαμε, παλιό καλό ντουμπλάρισμα.
Το cheesefest συνεχίζεται ακόμα και όταν ο ήρωας φτάνει πρόσωπο με πρόσωπο με τον φονιά του πατέρα του, που εντωμεταξύ κουράρεται από τον τοπικό ιερέα μαύρης μαγείας για να γίνει σχεδόν άτρωτος, σε άλλη μια ασύλληπτη σκηνή ανθολογίας. Μπορώ να φανταστώ την κινηματογραφική αίθουσα να τρέμει από τα γέλια των θεατών όταν ο ιερέας, παίρνοντας τις πιο υπερβολικά αστείες γκριμάτσες που μπορεί να φανταστεί κανείς φτύνει τον αφέντη στη μούρη με το μαγικό μίγμα το οποίο είχε ετοιμάσει, όλα μέρος της τελετής! Το ότι ο αφέντης μοιάζει προσβεβλημένος από αυτό είναι άλλο ένα ατού σ’ αυτή τη θεοπάλαβη σκηνή.
Πάντως για να πραγματοποιηθεί η τελετή χρειάζονται δύο ανθρώπινες καρδιές, μια γυναικεία και μία αντρική και μάλιστα ακριβώς την ώρα που φτάνουν σε οργασμό! Στην πράξη, αυτό μοιάζει περισσότερο σαν δικαιολογία για ολίγον από gore και σύντομο γυμνό και ακόμα περισσότερο ξυλίκι.
Το όργιο του Lee Chiu συνεχίζεται χωρίς διακοπή και χωρίς κοιλιά, με ακόμα περισσότερες σκηνές ανθολογίας, όπως τη συνάντηση με το ιπτάμενο φάντασμα στο νεκροταφείο όπου ο ήρωας εντόπισε τελικά τα κόκαλα του πατέρα του. Η σκηνή της μάχης μεταξύ των δύο και η κατάληξή της θα κάνει τον οποιονδήποτε να τρίβει τα μάτια του από δυσπιστία, σκεπτόμενος πώς μπορεί ανθρώπινος νους να συλλάβει κάτι τέτοιο.
Εμβόλιμα, έχουμε πλάνα από τελετές αυτοσυγκέντρωσης του μάγου, με διαφορά του πιο ανεπιτήδευτα αστείου χαρακτήρα στην ταινία, το ρεπερτόριο του οποίου σε γκριμάτσες κάνει τον Jim Carrey να μοιάζει σαν να πρέπει να σταματήσει επειγόντως την καριέρα του στο σινεμά!
Μπορώ να συνεχίσω να γράφω για πολύ ώρα ακόμα, αφού το KUNG FU FROM BEYOND THE GRAVE συνεχίζει ακάθεκτο μέχρι τη μάχη των τριών καλών με το μάγο και το οργιώδες φινάλε. Αρκεί απλά να αναφέρω ότι με άφησε με ένα πλατύ χαμόγελο, το οποίο δε νομίζω να άλλαξε καθόλου τα 90 λεπτά που κράτησε αυτό το αριστούργημα κακογουστιάς, ανεπητίδευτου χιούμορ και cheesy φτηνών ειδικών εφέ.
Μαγεία, κουνγκ φου, φαντάσματα, ζόμπι, βρικόλακες, μερικές αρκετά ατμοσφαιρικές σκηνές, πολύ δράση, γέλιο και ασταμάτητος ρυθμός κάνουν το KUNG FU FROM BEYOND THE GRAVE απλά αξιολάτρευτο!
|
