Σχόλια: Για την περίπτωση που λέγεται Umberto Lenzi τα έχουμε πει αρκετές φορές. Ενώ στις ταινίες δράσης, που είναι και οι αγαπημένες του, φροντίζει να υπάρχει ρυθμός, δράση και σασπένς, με τις ταινίες τρόμου δεν τα πάει και τόσο καλά. Πάντως πρέπει να του αναγνωρίσω ότι είναι ο εφευρέτης των ταινιών με κανίβαλους, μιας και η πρώτη τέτοια ταινία (DEEP RIVER SAVAGES) γυρίστηκε από αυτόν τον Ιταλό μέντορα του Tarantino και την περίοδο από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 μέχρι τα μέσα του ’80 βρέθηκε ουκ ολίγες φορές στις ζούγκλες του Αμαζονίου σε παρόμοια εγχειρήματα.
Η συγκεκριμένη ταινία που κυκλοφόρησε λίγο μετά το αξεπέραστο CANNIBAL HOLOCAUST έχει χτυπηθεί αρκετά τόσο από κριτικούς, όσο και από κοινό, που σε γενικές γραμμές την κατηγορούν για ηλιθιότητα, σκηνοθετική ανικανότητα, αντιγραφή και σαδισμό. Τώρα που το σκέφτομαι, δεν θα μπορούσαν οι ίδιες κατηγορίες να σταθούν και για το γνωστότερο εργάκι του Lenzi με κανίβαλους, το CANNIBAL FEROX; Εύκολα!
Η ιστορία ξεκινάει στη Νέα Υόρκη, όπου 3 φόνοι με βελάκια βουτηγμένα σε δηλητήριο κόμπρας προσελκύουν (με έναν τρόπο όχι και πολύ κατανοητό) το ενδιαφέρον της Janet Agren, η αδελφή της οποίας είναι εξαφανισμένη εδώ και 6 μήνες. Ένα φιλμάκι πέφτει στα χέρια της, το οποίο και βλέπει μαζί με έναν ντόπιο καθηγητή (Mel Ferrer). Στο συγκεκριμένο φιλμ, εκτός από τις αναμενόμενες φρικαλεότητες, βλέπουν σύντομα πλάνα της αδελφής της η οποία φαίνεται να έχει μπλέξει με μια θρησκευτική αίρεση, ηγέτης της οποίας είναι ο παράφρονας Jonas, ενσαρκωμένος από τον τακτικό σε ταινίες του Lenzi και Ιταλικά giallo Ivan Rassimov.
Η συγκεκριμένη ομάδα χρησιμοποιεί τον…πόνο για να φέρουν τον άνθρωπο πιο κοντά στη φύση, ή τέλος πάντων κάτι τέτοιο, και ο Jonas προσπαθεί να στρατολογεί και νέους «πιστούς» για να ικανοποιήσει τη δίψα του για αίμα.
Έτσι, αναπόφευκτα, μετά από τις προτάσεις του καθηγητή, η Sheila καταλήγει στη νέα Γουινέα όπου μαζί με τον απρόθυμο Mark (Robert –CANNIBAL HOLOCAUST- Kerman) ξεκινούν την περιπέτειά τους για τον εντοπισμό της έδρας της αίρεσης και τη σωτηρία της αδελφής της.
Τα…ωραία αρχίζουν αμέσως με την άφιξη του ζευγαριού στη ζούγκλα, όπου γίνονται μάρτυρες διάφορων σκηνών σαδιστικής βίας, όπως τη σφαγή κροκόδειλου (σκηνή η οποία ξαναχρησιμοποιήθηκε στο CANNIBAL FEROX) και άλλα τέτοια, που καταλαμβάνουν και την περισσότερη διάρκεια της ταινίας από εδώ και πέρα, ανάμεσα σε τραγελαφικούς διαλόγους και αδιάφορα ψευτογυρίσματα της πλοκής.
Από εκεί και πέρα, το θέαμα στερείται λογικής και συνοχής, αλλά έχει να προσφέρει πάμπολλες σκηνές βίας από ανθρώπους προς ζώα, ζώα προς άλλα ζώα και φυσικά από ανθρώπους σε ανθρώπους. Όλα τα αιματηρά highlights των προηγούμενων ταινιών με κανίβαλους είναι εδώ, και περιλαμβάνουν απάνθρωπους βιασμούς, ευνουχισμούς, την υποχρεωτική σε ταινία του Lenzi βία προς τα γυναικεία στήθη, κανιβαλισμό και πολλά άλλα. Μάλιστα οι πιο έμπειροι στο είδος θα καταλάβουν ότι πολλές από αυτές τις σκηνές είναι παρμένες κατευθείαν από προηγούμενες ταινίες, με πιο χαρακτηριστική την σκηνή του θανάτου της Me Me Lai που είναι παρμένη από το JUNGLE HOLOCAUST του Ruggero Deodato.
Πάντως είναι στα συν του Lenzi το ότι κατάφερε να φτιάξει μια ταινία με αρκετά γρήγορο ρυθμό και, τελικά, σχεδόν ψυχαγωγική, μιας και είναι ξεκάθαρο ότι η ταινία γυρίστηκε μπαμ- μπαμ. Σ’ αυτό συμβάλει και η πολύ καλή ερμηνεία του στιβαρού Ivan Rassimov, που αν και τα κίνητρα του χαρακτήρα του παραμένουν ένα άλυτο μυστήριο, το διαπεραστικό βλέμμα του όπως και οι συχνοί αφιονισμένοι του μονόλογοι είναι όλα τα λεφτά.
Επίσης οι φίλοι της Janet Agren και της Me Me Lai θα απολαύσουν αρκετές γυμνές πόζες τους, όσο και των υπόλοιπων ανώνυμων γυναικών που εμφανίζονται στην ταινία. Βάλτε και λίγο από την πολύ καλή funky μουσική (που επαναχρησιμοποιήθηκε στο CANNIBAL FEROX), βάλτε και τις φοβερές στιγμές ανεπιτήδευτου χιούμορ, όπως εκείνη που ο Kerman λέει στην Agren να χαλαρώσει και αυτή με μια απότομη και ξαφνική κίνηση πιάνει το χέρι του, το τοποθετεί στο γυμνό της στήθος και του λέει «Αυτό το θεωρείς αρκετά χαλαρά;», και έχετε συμπληρωμένη την εικόνα του EATEN ALIVE!.
 Γενικά, αν μπορέσετε να αντέξετε τις πολλές και αναίτιες σκηνές βίας προς τα ζώα και την επίσης αναίτια σαδιστική βία, το EATEN ALIVE! σίγουρα θα σας αποζημιώσει. Από την άλλη, αν περιμένετε κάτι αντάξιο του CANNIBAL HOLOCAUST, του JUNGLE HOLOCAUST ή έστω του CANNIBAL FEROX, θα σας πρότεινα να μην ασχοληθείτε.
Εδώ μιλάμε για άμυαλη και αιματηρή ψυχαγωγία στο στυλ του Umberto Lenzi, και όσοι είναι πιο εξοικειωμένοι καταλαβαίνουν ακριβώς τι σημαίνει αυτό. |
