BLOODY PIT OF HORROR (1965) (Ιταλία, ΗΠΑ) Πρωτότυπος τίτλος: Il Boia Scarlatto A.K.A.: A Tale of Torture, Il Castello di Artena, Crimson Executioner, Some Virgins for the Hangman, The Castle of Artena, The Red Hangman, The Scarlet Executioner, The Scarlet Hangman, Virgins for the Hangman Ελληνικός τίτλος: Κόκκινος Δήμιος
Ένα γκρουπ μοντέλων και φωτογράφων εισέρχονται εν αγνοία τους σε ένα κάστρο στο οποίο στο αιώνες στο παρελθόν κατοικούσε ο διαβόητος για τη σκληρότητά του Κόκκινος Δήμιος.
Σχόλια:
Αποθέωση είναι μια λέξη που μόλις και μετά βίας καταφέρνει να αποτυπώσει το κλίμα του BLOODY PIT OF HORROR, μια Ιταλοαμερικάνικης συμπαραγωγής από τα μέσα της δεκαετίας του ’60 και που χωρίς αμφιβολία είναι ο ορισμός του όρου «τόσο κακή που είναι καλή».
Μια ομάδα αποτελούμενη από φωτογράφους μόδας και τα πανέμορφα μοντέλα τους καταφθάνουν σε ένα απομονωμένο κάστρο για τις ανάγκες μιας φωτογράφησης για μια σειρά εκδόσεων τρόμου. Νομίζοντας ότι το κάστρο είναι ακατοίκητο, εισβάλουν μέσα για να ανακαλύψουν ότι κατοικείται από έναν πρώην ηθοποιό που έχει αποσυρθεί, ο οποίος όμως δεν είναι καθόλου φιλόξενος και τους ζητάει να εγκαταλείψουν το κάστρο άμεσα. Τελικά ο απρόθυμος οικοδεσπότης πείθεται να τους επιτρέψει να διανυκτερεύσουν, οπότε η ομάδα ξεκινάει τη φωτογράφηση στα γεμάτα μεσαιωνικές συσκευές βασανιστηρίων δωμάτια του κάστρου.
Γρήγορα γρήγορα (και πολύ ξαφνικά) γίνεται το πρώτο ατύχημα με τις συσκευές, που οδηγεί στον πρώτο θάνατο του BLOODY PIT OF HORROR, που όμως δεν πτοεί τις εργασίες της ομάδας, μιας και αποφασίζουν να... τελειώσουν τη φωτογράφηση και μετά να φύγουν!! Εξίσου ξαφνικά, ο οικοδεσπότης που ενσαρκώνεται από τον Ούγγρο Μίστερ Κόσμος και άνδρα της Jane Mansfield, Mickey Hargitay, καταλαμβάνεται από το πνεύμα του Κόκκινου Δήμιου, πρώην ιδιοκτήτη του Κάστρου που στην αρχή της ταινίας είχαμε δει να εκτελείται μέσα στο κάστρο αφού πρώτα είχε προλάβει να ορκιστεί εκδίκηση σ’ αυτούς που τον πρόδωσαν.
Χωρίς να χάνει χρόνο, ντύνεται με τη στολή του Κόκκινου Δήμιου, που αποτελείται από κόκκινη α λα Φαντομά μάσκα και κολλητό κατακόκκινο παντελόνι, και αρχίζει να υποβάλει τους καλεσμένους του σε διαφόρων ειδών βασανιστήρια χρησιμοποιώντας τα πιο βολικά από ποτέ εργαλεία των μπουντρουμιών.
Το BLOODY PIT OF HORROR είναι αναμφισβήτητα μια κλασσική πλέον cult ταινία τρόμου (;) της εποχής, που όμως δε νομίζω ότι θα τρομάξει και πολλούς. Αντίθετα, είμαι σίγουρος ότι δύσκολα κανείς θα μείνει ασυγκίνητος με τα φοβερά και τρομερά που συμβαίνουν στην ταινία.
Κατ’ αρχάς το σούπερ αφελές σενάριο είναι εντελώς ευκαιριακό, με τους πρωταγωνιστές να βρίσκουν κάθε δυνατή δικαιολογία για να μη φύγουν από το κάστρο, ενώ όλα δείχνουν ότι έπρεπε να αρχίσουν να απομακρύνονται όσο πιο γρήγορα μπορούν. Χαρακτηριστική και μια από τις πολλές σκηνές ανθολογίας είναι το σημείο όπου οι όμορφες πρωταγωνίστριες αρχίζουν να διαμαρτύρονται μετά το θάνατο ενός μέλους της αποστολής, φοβούμενες για τη ζωή τους. Ο αρχι- φωτογράφος, ατσαλάκωτος και πάντα ντυμένος στην εντέλεια Max (Alfredo Rizzo) προτείνει στη μία διπλασιασμό του μισθού της. Η κοπέλα του απαντάει ότι η ζωή της αξίζει περισσότερο από αυτά, κάτι όμως που ξεχνάει αμέσως όταν ο Max της προτείνει τριπλασιασμό της αμοιβής, για να εισπράξει το πιο γρήγορο και αβίαστο "OK" που θα περίμενε κανείς!
Άλλο highlight του BLOODY PIT OF HORROR είναι η παρανοϊκή αλλά υπέροχη ερμηνεία του Mickey Hargitay όταν δαιμονίζεται από το πνεύμα του Κόκκινου Δήμιου. Με απίστευτους μονόλογους σχετικά με το τέλειο σώμα του και το πόσο το έχουν διαφθείρει οι άνθρωποι, παίρνει το πιο παρανοϊκό ύφος που μπορεί, προτού αλείψει το καλλίγραμμο σώμα του με baby oil και αρχίσει να χοροπηδάει με φανερό ενθουσιασμό από συσκευή σε συσκευή βασανιστηρίων, με ένα ύφος που θυμίζει θαμώνα ερωτικού σινεμά τη στιγμή πριν εκσπερματώσει! Μιλάμε για αποθεωτικά και ανεπανάληπτα σκηνικά!
Όσο για τα ειδικά εφέ, τι να πει κανείς! Αυτή η ανεκδιήγητη πλαστική «αράχνη» είναι πραγματικά όλα τα λεφτά! Το gore είναι προβλέψιμα χοντροκομμένο και καθόλου πιστευτό, και η αταίριαστη μουσική που ακούγεται συνεχώς απλά συμπληρώνει την εικόνα μιας μοναδικής ταινίας που κανένας οπαδός του cult σινεμά δεν πρέπει να χάσει.
Πραγματικά μεγάλη στιγμή του «τόσο κακού που είναι καλό» σινεμά, και must για κάθε φίλο του Euro Trash, για 80 λεπτά αβίαστου και ανεπιτήδευτου χιούμορ.
DVD Notes:
Έχει κυκλοφορήσει σε bootleg από την Darkside αλλά με άγνωστα χαρακτηριστικά. Επίσης είχε δοθεί με εφημερίδες και περιοδικά στο παρελθόν, αλλά αυτές οι εκδόσεις είναι όλες public domain με ποιότητα εικόνας VHS.
Ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι το DVD της Something Weird Video είναι με περικοπές. Πάντως από πλευράς εικόνας και οι δύο εκδόσεις είναι παρεμφερείς, με μέτρια fullscreen μεταφορά. Η έκδοση της Brentwood περιέχει 9 ακόμα κλασσικές ταινίες τρόμου.