Κλασική και ιστορική ταινία γοτθικού τρόμου της Hammer Films, η παραγωγή που μαζί με το THE VAMPIRE LOVERS που είχε βγει λίγο πριν καθιέρωσε για τα καλά την Ingrid Pitt τόσο ως Ιέρεια της Hammer όσο και του είδους του γοτθικού τρόμου. Πρόκειται για μια από τις πρώτες μεταφορές της ιστορίας της διαβόητης για τη σκληρότητα και τον σαδισμό της κόμισσας Erzsebet Bathory στο σινεμά τρόμου που υπήρξε πραγματικό πρόσωπο και έζησε από τα τέλη του 16ου μέχρι τις αρχές του 17ου αιώνα και, σύμφωνα με ιστορικές πηγές και παραδόσεις, θεωρείτο υπεύθυνη για το θάνατο περίπου 600 νεαρών παρθένων συνήθως με ακραία βασανιστήρια και αιματηρούς τρόπους.

Η οικογένεια των Nasdadny μαζεύονται για την ανάγνωση της διαθήκης του πρόσφατα αποθανόντα κόμη. Η σύζυγός του, τυρανική ηγεμόνας του χωριού το οποίο την μισεί, κόμισσα Elisabeth Nasdadny (Ingrid Pitt), τα παίρνει κρανίο όταν ακούει ότι ο σύζυγος της άφησε ολόκληρη σχεδόν την περιουσία του αλλά θα πρέπει να την μοιραστεί με την απούσα από όταν ήταν 6 ετών κόρη τους, Ilona (Lesley-Anne Down). Από ατύχημα, το αίμα μιας από τις νεαρές υπηρέτριες πιτσιλάει το πρόσωπο της κόμισσας και το γερασμένο δέρμα της σε εκείνο το σημείο αναζωογονείται. Η κόμισσα ζητάει την νεαρή στο δωμάτιό της και ως διά μαγείας την επομένη μοιάζει 30 χρόνια νεότερη. Εντωμεταξύ, ο Captain Dobie (Nigel Green) στήνει την απαγωγή της Ilona πριν αυτή καταφτάσει στο κάστρο και η πλέον νέα στην όψη κόμισσα αρχίζει να προσποιείται ότι είναι αυτή και αμέσως αρχίζει να ερωτοτροπεί με τον νεαρό και όμορφο ωφελημένο κληρονόμο, Imre Toth (Sandor Eles), ενώ η Ilona βρίσκεται φυλακισμένη στην καλύβα ενός έμπιστου του Dobie.

Όμως η νιότη της κόμισσας αποδεικνύεται προσωρινή και ζητάει από την έμπιστή της νοσοκόμα Julie (Patience Collier) μια νέα νεαρή που θα της "δωρίσει" το αίμα της. Ο Dobie, που έχει για πολλά χρόνια ερωτικά αισθήματα για την κόμισσα, αρχίζει να ξενερώνει με αυτή την αλλαγή ρόλων, ενώ ο υπεύθυνος του κτήματος, Master Fabio (Maurice Denham), υποπτεύεται ότι κάτι περίεργο συμβαίνει τόσο επειδή η Ilona μοιάζει υπερβολικά με την μητέρα της όσο και από την παράξενη συμπεριφορά του Dobbie. Εντωμεταξύ τα πτώματα δολοφονημένων γυναικών αρχίζουν να εμφανίζονται όλο και περισσότερο στην περιοχή και ο τοπικός αστυνόμος (Leon Lissek) μαζί με τον Λοχαγό Balog (Peter Jeffrey) αρχίζουν να ερευνούν τους θανάτους, την ώρα που η κόμισσα μαθαίνει με επίπονο γι αυτή τρόπο ότι για να δουλέψει το ξόρκι χρειάζεται αποκλειστικά το αίμα παρθένας.

Αν και η ταινία θεωρείται από τις κλασικότερες στο είδος του γοτθικού τρόμου, περισσότερο παίζει σαν ταινία μυστηρίου και ίντριγκας, αλλά σίγουρα υπάρχουν και στοιχεία γοτθικού τρόμου και όταν εμφανίζονται είναι εντυπωσιακά και ενίοτε τρομακτικά. Η ατμόσφαιρα είναι γενικά αρκετά καλή χωρίς πάντως να φτάνει τα επίπεδα πυκνότητας άλλων παραγωγών της Hammer με τον τόνο να ορίζεται ουσιαστικά από τα αρχικά credits που πέφτουν πάνω σε έναν ανατριχιαστικό πίνακα του 19ου αιώνα που απεικονίζει την κόμισσα Bathory να παρακολουθεί με φανερή ηδονή τα απάνθρωπα βασανιστήρια που συμβαίνουν μπροστά της.

Ο χαρακτήρας της Elisabeth Nasdadny στο COUNTESS DRACULA απέχει αρκετά από τον πρωτοφανή και απάνθρωπο σαδισμό που οι παραδόσεις έχουν χρεώσει στην πραγματική κόμισσα, με την ματαιοδοξία να είναι το βασικότερο αμάρτημά της και δίνει το έναυσμα για τις περαιτέρω φρικαλεότητες. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η ταινία είναι μια παραβολή πάνω στο αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου και το πώς ιδίως οι πιο όμορφες γυναίκες προσπαθούν με κάθε μέσο να καθυστερήσουν ώστε να μπορούν να γεύονται για περισσότερο καιρό τα δώρα της νιότης τους. Αυτό σε αρκετά σημεία φαίνεται καθαρά μέσα από τα δραματικά κομμάτια της ερμηνείας της Ingrid Pitt, που πάντως σύμφωνα με την ίδια περιορίστηκαν αρκετά στην τελική βερσιόν, μειώνοντας την αποτελεσματικότητά της.

Λίγη περιττή φλυαρία κάπως μειώνει τον γενικά καλό ρυθμό σε κάποιες στιγμές, ενώ η ερωτική ίντριγκα νέας κόμισσας- Imre Toth που από ένα σημείο και μετά γίνεται το βασικό θέμα ενασχόλησης του σεναρίου, μειώνει τον τρόμο και τον αντίκτυπο στο θεατή των πράξεων της κόμισσας βάζοντας αυτό στοιχείο σε δεύτερη μοίρα και μάλλον αυτό είναι το βασικότερο μειονέκτημα του COUNTESS DRACULA. Ότι προς το φινάλε μετατρέπεται σε ερωτικό δράμα αρκετά απομακρυσμένο από το είδος του τρόμου αλλά και το ύφος της ταινίας μέχρι τότε.

Το φινάλε είναι λίγο προβλέψιμο αλλά και πάλι έρχεται δυνατό και εδώ και πολλά χρόνια θεωρείται δίκαια απολύτως κλασικό στο σινεμά τρόμου, ενώ λίγο γυμνό τόσο από την καλλίγραμμη Ingrid όσο και άλλες ηθοποιούς δίνει έναν πιο πικάντικο τόνο, στην τιμημένη παράδοση της δεκαετίας που απαιτούσε sexploitation σε κάθε ταινία ανεξαρτήττως budget και είδους, αν και όχι στα επίπεδα του THE VAMPIRE LOVERS. 'Οπως και να έχει, βία και γυμνό και στις δύο αυτές συγγενικές ταινίες ήταν αποκλίσεις από τον κανόνα των παραγωγών της Hammer μεχρι τότε και έκαναν μεγάλη αισθηση σε κριτικούς και κοινό.

Το βασικό στοιχείο του COUNTESS DRACULA είναι η φοβερή από κάθε άποψη ερμηνεία της Ingrid Pitt είτε σαν δροσερή νεαρή είτε σαν άρρωστη ηλικιωμένη, που κάπως αδικείται από την περίεργη απόφαση του σκηνοθέτη, Peter Sasdy, να ντουμπλάρει την φωνή της από άλλη ηθοποιό. Στην τελική βερσιόν της ταινίας ναι μεν δεν φαίνεται ιδιαίτερα γιατί το ντουμπλάρισμα είναι πολύ καλής ποιότητας και με άριστο συγχρονισμό, αλλά η ίδια η Pitt σύμφωνα με πηγές τα πήρε κρανίο με τον Sasdy σε σημείο να μη μιλιούνται για αρκετό καιρό. Η Πολωνή καλλονή είναι σαγηνευτική και ταυτόχρονα τρομακτική και σίγουρα δίνει μια από τις κορυφαίες ερμηνείες της καριέρας της που και μόνο γι' αυτή αξίζει κανείς να δει και να ξαναδεί το COUNTESS DRACULA, παρ' όλα τα θεματάκια που δεδομένα έχει.