Μια ευχάριστη έκπληξη με περίμενε όταν αποφάσισα μετά από αρκετά χρόνια να βάλω αυτή την ξεχασμένη ταινιούλα στο DVD player, από μια αγαπημένη Public Domain συλλογή 50 ταινιών. Για κάποιο λόγο αυτή η ταινία μου είχε ξεφύγει και μιας και είχα όρεξη για λίγη μακάβρια Edgar Allan Poe ατμόσφαιρα, ο τίτλος ουσιαστικά "φώναξε" για να την βάλω να παίξει. Πρόκειται για μια ultra low-budget Βρετανική παραγωγή που βασίζεται την ομώνυμη ιστορία του Αμερικάνου Βασιλιά του Μακάβριου αλλά μπορεί να θεωρηθεί και σαν φόρος τιμής στο συνολικό του έργο αν και με αρκετά πιο sleazy ύφος απ' ότι συνήθιζε ο συγγραφέας.

Ο ιδιόρρυθμος, φιλάσθενος και ντροπαλός βιβλιοθηκάριος Edgar Marsh (Laurence Payne) ζει σε ένα διαμέρισμα στην Rue Morgue, τρελά ερωτευμένος με την όμορφη ανθοπώλη Betty (Adrienne Corri) που ζει στο απέναντι διαμέρισμα και την μπανίζει σε καθημερινή βάση. Όμως είναι άπειρος με τις γυναίκες και μετά από τη συμβουλή του πιο έμπειρου στο αντίθετο φύλο φίλου του, Carl Loomis (Dermot Walsh), με τα χίλια ζόρια ζητάει από την πιο ξεπεταγμένη Betty να βγουν ραντεβού. Όμως αυτή τον θεωρεί παράξενο και δεν θέλει πολλά- πολλά μετά το ραντεβού τους, προς μεγάλη του απογοήτευση. Ο Edgar την πείθει να ξαναβγούν αλλά για κακή του τύχη εμφανίζεται στο κέντρο ο Carl, με τον οποίο η Betty ξετρελαίνεται αμέσως, σε σημείο που εμφανίζεται στο σπίτι του Edgar με ξεκάθαρο στόχο να τον φλερτάρει.

Οι τρεις του ξαναβγαίνουν αλλά πλέον η έλξη μεταξύ Betty και Carl είναι ξεκάθαρη και ο τελευταίος δεν αργεί να πάει κρυφά στο σπίτι της το βράδυ και να αρχίσουν να ερωτοτροπούν παθιασμένα, υπό το βλέμμα του καταρρακωμένου Edgar που τους έκανε τσακωτούς μπανίζοντας ως συνήθως το απέναντι διαμέρισμα. Ο Edgar ξεφεύγει και στην πρώτη ευκαιρία σκοτώνει τον Carl κρύβοντας το σχεδόν κατακρεουργημένο πτώμα του μέσα στο σπίτι. Η Betty πονηρεύεται ότι ο weirdo Edgar έχει κάποια σχέση με την εξαφάνιση του Carl και πηγαίνει στην αστυνομία την ώρα που ο Edgar πνιγμένος στις τύψεις αρχίζει να ακούει ήχους σαν χτύπους καρδιάς από το σημείο που έκρυψε το πτώμα του Carl και τα λογικά του κλονίζονται ακόμα περισσότερο.

Η ταινία τοποθετείται στον 19ο αιώνα και λόγω του ιδιαίτερα περιορισμένου budget της δίνει την αίσθηση ότι είναι γυρισμένη πολύ πριν το 1960. Τη ίδια στιγμή όμως είναι αρκετά πιο σκοτεινή και τολμηρή θεματικά, με αρκετή μαυρίλα για την εποχή της και για Βρετανική παραγωγή, ξεκινώντας από την sleazy απεικόνιση του Λονδίνου του 19ου αιώνα. Ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας του Edgar επίσης είναι κοκάκιας, ανωμαλιάρης με κρυμμένη συλλογή τσοντοφωτογραφιών και με ένα μονίμως λάγνο ημίτρελο βλέμμα παίρνει μάτι την εντυπωσιακή και περπατημένη γειτόνισσα. Αυτά τα sleazy στοιχεία είναι αρκετά ασυνήθιστα για την εποχή, μαρτυρώντας ότι το THE TELL- TALE HEART είναι μια καθαρή exploitation παραγωγή που ξεφεύγει αρκετά σε ύφος από τις περισσότερες Βρετανικές ταινίες τρόμου όπως είχε οριστεί το είδος τότε κυρίως από τα στούντιο της Hammer.

Γοτθική ατμόσφαιρα υπάρχει και είναι αρκετά πλούσια, αλλά το κυρίως πιάτο της ταινίας περιλαμβάνει βία και gore που ξεπερνάνε κατά πολύ τα επίπεδα της Hammer και των άλλων γνωστότερων Βρετανικών στούντιο, κάνοντας την ταινία μια ασυνήθιστα δυνατή ταινία τρόμου για ενήλικες. Άξια συμπαράσταση δίνει η sleazy απεικόνιση του πρωταγωνιστή αλλά και η πιο θαρραλέα αντίστοιχη της Betty που ξεφεύγει κατά πολύ από τα κλισαρισμένα πορτρέτα γυναικών που στις περισσότερες παραγωγές της εποχής παρουσιάζονται ως άβουλα όντα, συνήθως συμπληρωματικά και απολύτως εξαρτώμενα από τα αρσενικά του σεναρίου.

Η έξω από τα συνηθισμένα δυναμική ερμηνεία της αγαπημένης Adrienne Corri βοηθάει τα μέγιστα να τονιστούν ακόμα περισσότερο αυτές οι αποκλίσεις από τον κανόνα, όσο και οι υπόλοιπες γενικά άψογες ερμηνείες με τον Laurence Payne να τα δίνει όλα σε ακόμα μια ιδιαίτερα τολμηρή για τα δεδομένα της εποχής ερμηνεία που ίσως είναι ένα από τα πιο πρώιμα πορτρέτα ενός ψυχοπαθή που αποτυπώθηκε σε ταινία το σινεμά, μαζί με το μνημειώδες PSYCHO του Alfred Hitchcock και Anthony Perkins να κυκλοφορεί την ίδια χρονιά ταράζοντας για τα καλά τα νερά στο σινεμά τρόμου. Αξίζει επίσης να αναφερθεί ότι οι δύο πρωταγωνιστές συναντήθηκαν ξανά σε Βρετανική ταινία τρόμου 12 χρόνια αργότερα, στο κλασικό VAMPIRE CIRCUS.

Πάντως το THE TELL- TALE HEART είναι μια exploitation b-movie και ως τέτοια έχει κάποιες ελλείψεις με πρώτη το γενικά απλό σενάριο που δεν αφήνει και πολλά στη φαντασία του θεατή, ενώ και το φινάλε είναι κάπως αμφιλεγόμενο και μπορεί να ξενερώσει μερικούς θεατές. Όμως ακόμα και με τους δεδομένους περιορισμούς του, μιλάμε σίγουρα για ένα ξεχασμένο και χαμένο στον χρόνο διαμαντάκι του Βρετανικού σινεμά γοτθικού τρόμου χαμηλού μπάτζετ που σίγουρα αξίζει σεβασμό και προσοχή από τους φίλους του είδους.