Μια αγοραφοβική συγγραφέας μετακομίζει σε μια απομονωμένη γοτθική έπαυλη αλλά με το που φτάνει αρχίζουν να συμβαίνουν ανεξήγητα και τρομακτικά περιστατικά.
Σχόλια:
Ολοκληρωτικά ξεχασμένη ταινία στοιχειωμένου σπιτιού από την εποχή- εγγύηση για το είδος που είχε τα 15 λεπτά δόξας του κυρίως τη δεκαετία του 70 με πολλές γνωστότερες παραγωγές όπως THE AMITYVILLE HORROR, BURNT OFFERINGS και άλλα. Το THE NESTING είναι μια από τις πιο καλές τέτοιες παραγωγές που για άγνωστο λόγο δεν έγινε ιδιαίτερα γνωστό στους fans και ψιλοξεχάστηκε, τουλάχιστον μέχρι τις λίγες αλλά καλές κυκλοφορίες του σε DVD και Blu Ray γύρω στο 2011. Από την κυκλοφορία του σε VHS μέχρι και το 1986 είχε επίσης βρεθεί στην συμπληρωματική λίστα των Video Nasties στη Μ. Βρετανία, σε εκείνη την εντελώς παρανοϊκή και σκοτεινή για τη χώρα εποχή όπου υποτίθεται ηθικά αρρωστάκια έβγαζαν τα απωθημένα τους λογοκρίνοντας και απαγορεύοντας αδιακρίτως ουσιαστικά οποιαδήποτε ακίνδυνη ταινία τρόμου έπεφτε στα χέρια τους.
Ακίνδυνο δεν λες ακριβώς το THE NESTING που έχει να υπερηφανεύεται για τουλάχιστον 2- 3 πολύ καλούς και αρκετά αιματηρούς θανάτους, αλλά προσωπικά θεωρώ ότι ο σκηνοθέτης και συν- σεναριογράφος Armand Weston περισσότερο επηρεάστηκε από τις πιο ποιοτικές ταινίες παρόμοιας θεματικής όπως το THE CHANGELING παρά τα καθαρά στον χώρο του exploitation gorefests της λίστας των Video Nasties. Το αποτέλεσμα είναι μια υπολογισμένη μίξη θρίλερ μυστηρίου και υπερφυσικού τρόμου που προσωπικά βρήκα αρκετά πάνω από το μέσο όρο του υποείδους.
Η Lauren (Robin Groves) είναι επιτυχημένη συγγραφέας μυθιστορημάτων μυστηρίου που πάσχει από αγοραφοβία. Κατόπιν συνεδριάσεων με τον ψυχίατρό της (Patrick Farrelly) αποφασίζει να φύγει από την πόλη για το χωριό Dover Falls, το οποίο "είδε στο όνειρό της", σε μία απομονωμένη γοτθική έπαυλη ώστε να αντιμετωπίσει τις φοβίες της και να επιστρέψει στην συγγραφή. Ταξιδεύοντας εκεί μαζί με τον φίλο της Mark (Christopher Loomis) φτάνει με χαρακτηριστική ευκολία στην έπαυλη, η οποία μοιάζει πολύ με την αντίστοιχη στο τελευταίο βιβλίο της, όμως η Lauren πήγαινε για πρώτη φορά και δεν γνώριζε ούτε πού ούτε πώς ήταν το σπίτι.
Τα περιστατικά αρχίζουν αμέσως, με τη συνάντηση με τον ιδιοκτήτη (Ron Levine) και τον παππού του (John Carradine) ο οποίος παθαίνει εγκεφαλικό τη στιγμή που συζητάει με το ζευγάρι, ενώ μεσα στο σπίτι η Lauren αρχίζει να έχει παράξενα οράματα, να ακούει μουσικές και ήχους σαν να υπάρχουν άλλοι μέσα στο σπίτι και να βρίσκει τυπωμένα χαρτιά τα οποία δεν έγραψε. Μάλιστα ένα περιστατικό προκαλεί τον θάνατο του ψυχιάτρου της που ήρθε για επίσκεψη και όλα μοιάζουν σαν ένα απλό ατύχημα. Όμως η Lauren είναι πεπεισμένη ότι όλα σχετίζονται με το παρελθόν σπιτιού που φαίνεται να είναι αμαρτωλό και πολύ σκοτεινό, ενώ τα περιστατικά συνεχίζουν με αυξανόμενη ένταση και της μοιάζουν ολοένα και πιο γνώριμα.
H ατμόσφαιρα είναι πυκνή στα επίπεδα παραγωγών της δεκαετίας του 70 και αυτό που θα περίμενε κανείς από ταινία στοιχειωμένου σπιτιού του 1981, με την εντυπωσιακή γοτθικού τύπου έπαυλη να δίνει τον τόνο τόσο στα εσωτερικά όσο και στα εξωτερικά πλάνα. Οι παραγωγοί χτύπησαν φλέβα χρυσού με το συγκεκριμένο ακίνητο, που για 'μένα είναι πιο σκοτεινό και επιβλητικό από το αντίστοιχο και πολύ πιο διάσημο του THE AMITYVILLE HORROR αλλά και άλλων ταινιών παρόμοιου περιεχομένου. Ατμόσφαιρα έρχεται και από τα εξωτερικά πλάνα στην ακαθόριστη εξοχή στην οποία έγιναν τα γυρίσματα αλλά και από την όμορφη και ταιριαστή μουσική των George Scholes και Jack Malken που συνοδεύει τα δρώμενα.
Η ατμόσφαιρα και το υπερφυσικό στοιχείο αναμιγνύονται με αρκετή έρευνα από ένα σημείο και μετά που κάνει το THE NESTING να κινείται περισσότερο σε μονοπάτια θρίλερ μυστηρίου στη λογική του THE CHANGELING, με τις αποκαλύψεις να έρχονται αργά και σταδιακά. Όμως ο άγνωστος Armand Weston το κάνει με ωραίο στιλ, μπλέκοντας φαντασία και πραγματικότητα με μαεστρία αποφεύγοντας τον εύκολο δρόμο του στεγνού μπλα- μπλα και φτιάχνει ένα φινάλε που προσωπικά μου άρεσε πολύ και που τιμάει το υπόλοιπο. Καλό θα ήταν πάντως όσοι θέλουν να δουν την ταινία να αποφύγουν συνόψεις της υπόθεσης από σάιτ και έντυπα, ακόμα και από το εξώφυλλο του DVD ώστε να νιώσουν την εξέλιξη όσο πιο κοντά στον τρόπο που θα ήθελε το σενάριο και ο σκηνοθέτης.
Αρκετοί αντιπαθείς hillbilly χαρακτήρες παρελαύνουν κατά τη διάρκεια της προβολής, όπως ο εργάτης Frank (Bill Rowley) και ο έτερος ντόπιος λιώμας Abner (David Tabor), ο οποίος κλέβει την παράσταση με ίσως την πιο υπερβολική και ανεπιτήδευτα αστεία ερμηνεία της ταινίας, με ένα ανεξάντλητο ρεπερτόριο γκριμάτσας που θα ζήλευαν ακόμα και ηθοποιοί σαν τους William Shatner και Jim Carrey. Ο John Carradine, σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία των ταινιών του, εμφανίζεται αρκετά λεπτά ενώ ο χαρακτήρας του όντως είναι ουσιαστικός στην πλοκή και την εξέλιξη. Η Robin Groves είναι σε πρώτο πλάνο τον περισσότερο χρόνο και είναι παθιασμένη και ολοκληρωτικά δοσμένη στο ρόλο της, που περιλαμβάνει αρκετό τρέξιμο και ουρλιαχτά, κάτι που πάντως δίνει μεγαλύτερη αξιοπιστία στον χαρακτήρα της και μεταδίδει άριστα τα συναισθήματά του.
Όπως είπα στην αρχή, 2- 3 αιματηροί φόνοι δίνουν το απαραίτητο χρώμα στη δράση που πάντως κινείται με γενικά σταθερό ρυθμό και έχει μερικές καλές τρομακτικές σκηνές, ενώ από εδώ κι από εκεί ο σκηνοθέτης προσπαθεί πότε επιτυχημένα και πότε όχι να δημιουργήσει αγωνία και προσμονή. Θα μπορούσε να είναι λίγο μικρότερο σε διάρκεια από τα 103 λεπτά μιας και κάποιοι από τους χαρακτήρες όπως για παράδειγμα του Christopher Loomis είναι διακοσμητικοί, με ελάχιστη ή καθόλου συνεισφορά στο υπόλοιπο. Πάντως σε γενικές γραμμές το THE NESTING κρατάει το ενδιαφέρον του θεατή σε ψηλά επίπεδα και προσωπικά το θεωρώ ένα σίγουρο στοίχημα για τους fans των στοιχειωμένων σπιτιών.
Ολοκληρωτικά ξεχασμένη ταινία στοιχειωμένου σπιτιού από την εποχή- εγγύηση για το είδος που είχε τα 15 λεπτά δόξας του κυρίως τη δεκαετία του 70 με πολλές γνωστότερες παραγωγές όπως 
Ακίνδυνο δεν λες ακριβώς το 
Η Lauren (
Τα περιστατικά αρχίζουν αμέσως, με τη συνάντηση με τον ιδιοκτήτη (
H ατμόσφαιρα είναι πυκνή στα επίπεδα παραγωγών της δεκαετίας του 70 και αυτό που θα περίμενε κανείς από ταινία στοιχειωμένου σπιτιού του 1981, με την εντυπωσιακή γοτθικού τύπου έπαυλη να δίνει τον τόνο τόσο στα εσωτερικά όσο και στα εξωτερικά πλάνα. Οι παραγωγοί χτύπησαν φλέβα χρυσού με το συγκεκριμένο ακίνητο, που για 'μένα είναι πιο σκοτεινό και επιβλητικό από το αντίστοιχο και πολύ πιο διάσημο του 
Η ατμόσφαιρα και το υπερφυσικό στοιχείο αναμιγνύονται με αρκετή έρευνα από ένα σημείο και μετά που κάνει το 
Αρκετοί αντιπαθείς hillbilly χαρακτήρες παρελαύνουν κατά τη διάρκεια της προβολής, όπως ο εργάτης Frank (
Όπως είπα στην αρχή, 2- 3 αιματηροί φόνοι δίνουν το απαραίτητο χρώμα στη δράση που πάντως κινείται με γενικά σταθερό ρυθμό και έχει μερικές καλές τρομακτικές σκηνές, ενώ από εδώ κι από εκεί ο σκηνοθέτης προσπαθεί πότε επιτυχημένα και πότε όχι να δημιουργήσει αγωνία και προσμονή. Θα μπορούσε να είναι λίγο μικρότερο σε διάρκεια από τα 103 λεπτά μιας και κάποιοι από τους χαρακτήρες όπως για παράδειγμα του 
