Home  b-mission  b-news  b-movies  b-people  b-άρθρα  
b-TV  b-events  Polls  Επικοινωνία  Φιλικά sites  Links  

Πρόκειται για ταινιάρα, μία από τις κλασικότερες όλων των εποχών που κοντράρει στα ίσα το Last House on the Left. Mε επιρροές από Texas Chainsaw Massacre, Deliverance ακόμα και από Straw Dogs, η συγκεκριμένη στέκεται επάξια δίπλα σε αυτές. Μου αρέσει αυτό το στυλ (όπως και στο TCM)με λίγο αίμα (αλλά όχι καθόλου) αλλά με μπόλικη βρωμιά και καφρίλα. Το σκηνικό επίσης θα έλεγες πως θυμίζει γουέστερν του Σέρτζιο Λεόνε. Το φινάλε πάλι δεν το βρήκα καθόλου συμβατικό, απλά επέλεξε έναν διαφορετικό τρόπο από αυτόν του Tobe Hooper για να περάσει τα μηνύματά του. Οι φιλήσυχοι αμερικανοί αστοί μετατρέπονται σε δολοφόνους προκειμένου να επιβιώσουν. Εν κατακλείδι, μία από τις αγαπημένες μου ταινίες όλων των εποχών και από τις λίγες που είχαν και ένα πολύ αξιόλογο ριμέικ. Το σίκουελ το προσπερνάω... -.-

symfono pos o craven einai isos o pio eunooumenos kai yperektimimenos skinothetis tromou omos oti kai na leme exei valei to litharaki tou stin agapimeni mas skini kai me to parapano! tainies opos ta last house on the left, hills have eyes, a nightmare on elm street , serpent and the rainbow, people under the stairs akoma kai to scream (to opoio prosopika de mou aresei katholou) exoun grapsi ti diki tous istoria sto cinema tromou kai den tis exoun kai poloi skinothetes sto palmare tous! pisteuo to vasiko provlima tou craven einai to telos pou se kathe tainia tou kanei ta panta gia na katastrepsei oti exei kanei mexri ekeini ti stigmi dinontas panta mia eupepti kai mainstream lysi!!! pantos to hills... einai apo tis kales stigmes tou kai aksizei enas horror fan na tou dosei mia eukairia! poly kalo kai to remake! (spanio fainomeno!)

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΚΛΑΠΑΝΙΑ ΤΟΥ 'ΜΕΓΑΛΟΥ' CRAVEN.
ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΟΤΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟΙ ΣΥΜΦΩΝΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΓΚΛΑΜΟΥΡΑΤΟ REMAKE ΗΤΑΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ,
ΠΡΑΓΜΑ ΚΑΤΑ 99% ΑΠΙΘΑΝΟ Κ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ,ΓΙΑ ΠΑΛΙΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΤΡΟΜΟΥ ΚΤΛ.
ΣΚ*ΤΑ ΣΤΑ ΜΟΥΤΡΑ ΤΟΥ Κ ΣΕ ΟΛΗ ΤΗΝ ΦΙΛΜΟΓΡΑΦΙΑ ΤΟΥ!

ΥΓ - ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΤΟ ΦΙΑΣΚΟ ΑΥΤΟ, ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΤΝ Silver Media
Κ ΟΤΙ ΕΠΙΚΟ ΡΙΜΕΗΚ ΕΠΙΣΗΣ,ΗΤΑΝ Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΟΥ ΚΑΡΠΕΝΤΕΡ.

metria pramata os epitopliston

pistevw oti paraleipsate merikes leptomereies agapitoi filoi:h omada twn agriwn dn einai kannivaloi.einai METALLAGMENOI.ama dwsate prosoxi se ola ta simeia tis tenias,8a paratirisate oti ekeini h perioxi tis erimou einai xwros pirinikwn dokimwn,kai oti o arxigos twn metallagmenwn( o 'daddy'h 'jupiter')genni8ike teras logw tis radienergeias.o pateras tou einai o geros sto venzinadiko.oso gia tin tenia,pistevw oti pragmati ipirxe ena fovero klima apeilis sto megalitero meros tis tenias.parola afta, den mou arese h efkoli nikh twn protagwnistwn enantion twn metallagmenwn..olh h agwnia xa8ike se deka lepta...stin telikh,to 'the hills have eyes'einai mia klassiki tenia me ola ta sistatika pou latrevoun edw kai dekaeties oi fans tou af8entikou tromou.

Πολλά έχουν ακουστεί για το πρωτότυπο και το ριμέικ. Κατα την προσωπική μου άποψη το ριμέικ είναι μια αξιοπρεπέστατη δουλειά, εντελώς διαφορετικό όμως έργο απο το δημιούργημα του Κρέιβεν. Το πρωτότυπο είναι ατμοσφαιρικό και κλειστοφοβικό, αγωνιώδες και εξαιρετικά σκηνοθετημένο. Θεωρώ τέλος τον Κρέιβεν εναν απο τους καλύτερους σκηνοθέτες ταινιών τρόμου καθώς έχει στο ενεργητικό του εξαιρετικές ταινίες που έχουν αφήσει εποχή.

Και θα ήθελα να διορθώσω μια ανακρίβεια που εξλεφρασα. Όντως ο Craven είναι υπερεκτιμημένος και μας έδωσε μεγάλες σαχλαμάρες τη δεκαετία του 80, αλλά με μια φωτεινή εξαίρεση το The Serpent And The Rainbow

Για να εξηγούμαστε ποτέ ένα remake δεν είναι καλύτερο από το πρωτότυπο. Από το Hills have Eyes και το House Of Wax μέχρι το Night Of The Living Dead και την Ομίχλη. Μόνο δυο εξαιρέσεις υπάρχουν τα remake της Μύγας και του Cape Fear. Αλλά εκεί καθόταν στις καρέκλες των σκηνοθετών ο Κρόνεμπεργκ και ο Σκορτσέζε αντίστοιχα

NA'NAI KAΛΑ Η ΕΡΤ-1 ΠΟΥ ΤΟ ΕΙΧΕ ΒΑΛΕΙ ΠΑΛΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΚΑΤΑ ΛΑΘΟΣ!ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΠΑΝΤΩΣ Ο CRAVEN EINAI YPEREKTIMHMENOΣ.ΚΑΙ ΤΟ REMAKE THS ΠΡΩΤΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΤΕΛΕΙΟ-ΕΝΩ ΤΗΣ ΔΕΥΤΕΡΗΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ!

Φυσικα και το παλιο δεν συγκρινεται!πολυ καλη ατμοσφαιρα και αγωνια.Απο τα καλυτερα του Craven.Το σικουελ μετριοτατο.