medusa (Βαθμολογία: 1) στίς 29/07/2018 18:56 Ανουσια ταινια,χωρις λογο υπαρξης.
Rakhe (Βαθμολογία: 4) στίς 28/09/2014 21:01 Ωραία ταινία το THE UNNAMABLE άλλα όπως και το CASTLE FREAK δεν θυμίζει Lovecraft. Αν όμως το δεις σαν κανονικό b-movie θα εντυπωσιάσει αρκετά. Πολύ δυνατό Gore και ένα πολύ εντυπωσιακό τέρας. Το μόνο πρόβλημα είναι η σχετικά μικρή διάρκεια και η αδυναμία του τέρατος στο τέλος που καταντάει να το χτυπάν οι χαρακτήρες με τα ίδια τους τα χέρια ενώ πριν ήταν ανίκητο.
cine80s (Βαθμολογία: 3) στίς 15/06/2009 08:42 Μια συμπαθητική περιπέτεια τρόμου από την όμορφη δεκαετία του '80. Εντύπωση προακαλεί εμφάνιση του τέρατος και το τραγούδι των τίτλων, το "Up There" των Mark Ryder και Phil Davies.
Kroneberg (Βαθμολογία: 1) στίς 13/02/2009 02:10 Σαχλαμαριτσα.Δεν ηταν μονο λογω των τραγικων ερμηνειων(αυτες ειναι κανονας στα θριλερ των 80ς),η της μικρης εμφανισης του πλασματος.Αυτο που κατεστρεφε συνεχως, οτι τρομακτικο πηγαινε να βγει απο την ταινια,ηταν το παντελως αποτυχημενο χιουμορ.Χωρις τις συνεχεις αμερικανιστικες βλακειες, ισως κατι να γινονταν.Ειχε τουλαχιστον καπως σκοτεινη ατμοσφαιρα.Το σιγουρο ειναι, πως με κατι τετοια θα τριζουν τα κοκκαλα του Lovecraft!
bmovakias (Βαθμολογία: ) στίς 30/10/2008 00:35 Το σικουελ παντως ειναι πολυ μαπα.
sleazy (Βαθμολογία: 3) στίς 26/04/2008 14:12 Αυτό είναι ένα πρόχειρα φτιαφμένο αλλά ενδιαφέρων b-movie. Μια μικρή ομάδα σπουδαστών κολλεγίων περιφέρεται γύρω από ένα σπίτι και μιλάνε για μια σειρά τρόμων, επιθέσεων, θανάτων που έχουν σχέση με τη περιοχλη αυτή. Όπως το σκέφτομαι, το να περιφέρεσαι γύρω από ένα σκοτεινό μέρος όταν εκεί είναι ένα τέρας στο σπίτι, είναι λίγο ντεμοντέ. Ελάχιστα πράγματα με τα ειδικά εφέ, εξαιρετικά απλός διάλογος, και μια άκαμπτη εστίαση σε εκείνα τα σκαλοπάτια και τους διάδρομους δίνουν σε αυτό το b-movie μια μικρή ώθηση στο τρόμο που πρέπει να προσφέρει συνολικά. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που έχω με αυτή την ταινία είναι ένα βασικό λάθος που γίνεται συχνά: για υπερβολικά μεγάλο χρονικό διάστημα οι κύριοι χαρακτήρες δεν καταλαβαίνουν ότι κινδυνεύουν. Ο αληθινός τρόμος απαιτεί εκείνη την δυνατότητα τα θύματα να γνωρίζουν τον κίνδυνό που τα διατρέχει. Τα άτομα σε αυτή την ταινία ιδέα δεν έχουν μέχρι περίπου σαράντα λεπτά στη περιήγηση τους στο στοιχειωμένο σπίτι.Μέχρι και εντελώς ψεύτικές λιποθυμίες βλέπουμε.Υπάρχει επίσης μια άσκοπη σκηνή sex για να μας δώσει την υποχρεωτική θηλυκή γυμνότητα....To gore είναι αυτό το στοιχέιο που ανεβάζει την βαθμολογία και το τέρας η Alyda ,που είναι πραγματικά τρομαχτικό και ως ιδέα μόνο(παρόλο που ούρλιαζε υπερβολικά).Υπάρχει και sequel έμαθα.Για να δούμε....
Megaterror (Βαθμολογία: 4) στίς 25/04/2008 12:31 Την είχα δει παλιότερα πιτσιρικάς, την ξαναείδα πρόσφατα μ'ένα πλατύ χαμόγελο στο τέλος. Προσωπικά την θεωρώ από τις καλύτερες ταινίες που έχω δει με τέρατα. Σίγουρα έχει ορισμένους ερασιτεχνισμούς όπως η αποτυχημένη, μη πειστική ηθοποιία μερικών συμμετεχόντων και τις 2-3 αναίτιες λιποθυμίες των γυναικών όταν εμφανίζονται ξαφνικά τυπάδες της παρέας μπροστά τους. Ομως δεν στέκονται οι επιμέρους κακοτοπιές ικανές να μειώσουν δραματαικά την ποιότητα και αξία της ταινίας. Τα ποιοτικά χαρακτηριστικά υποσκελίζουν τα ελάχιστα μειονεκτήματα απογειώνοντας την ταινία. Κατ'αρχήν η ίδια η υπόθεση είναι ενδιαφέρουσα (αν και όχι ιδιαίτερα προτώτυπη). Το ολο περιβάλλον όπου διαδραματίζεται η δράση είναι το ιδανικότερο που μπορούσε να υπάρξει για τέτοια ταινία. Δηλαδή, το σκοτεινό εγκαταλελειμμένο σπίτι με προσοχή στην κάθε λεπτομέρεια (π.χ. ιστοί αράχνης, το εξωτερικό αλσος με τους δύο μυστηριώδεις τάφους και την ωραία αγωνιώδη μουσική ανά διαστήματα. Η cult μορφή ενός πρωταγωνιστή που υποτίθεται είναι απόγονος αυτού που ζούσε στο σπίτι, συμπυκνώνει όλα τα απαραίτητα χαρακτηριστικά του τυπικού ψαγμένου με το μυστικισμό και τον λαϊκό θρύλο σχετικά με τα δαιμονικά πλάσματα, τη μαγεία κτλ. Φυσικά όπως ήταν αναμενόμενο η συμβολή του στην εξέλιξη του έργου είναι σημαντική. Από πλευράς gore είναι χορταστικότατο. Περιλαμβάνει μεταξύ άλλων ξεσκίσμστα λαιμών, κομμένα κεφάλια με παραμορφωμένη μουτσούνα, μυαλά να βγαίνουν από την κεφαλή και ξερίζωμα καρδιάς σ'ενα ρεσιτάλ κτηνωδίας εκ μέρους του δαιμονικού πλάσματος! Και τι πλάσμα! Δεν θα μπορούσε να είναι καλύτερο! Τα πόδια τράγου, τα κέρατα, τα σουβλερά νύχια, η λευκη χαίτη και ιδίως η άγρια όψη καθιστούν εντυπωσιακό και πολύ φρικιαστικό το τερατάκι μας, με την φρίκη να μεγαλώνει αν αναλογιστούμε ότι είναι και θηλυκού γένους! Συνοπτικά πρόκειται για ένα εντυπωσιακό και ιδιαίτερα ευχάριστο εργάκι τρόμου, από τα καλύτερα στο είδους του που το απόλαυσα το ίδιο όταν το ξαναείδα μετά από πολλά χρόνια όντας πλέον πιο ώριμος και αυστηρός κριτής. Και αυτό νομίζω λέει πολλά...
|