Σχόλια: 
 Εντελώς άγνωστη Αργεντίνικη ταινία μυστηρίου και επιστημονικής φαντασίας από τον Emilio Vieyra, την οποία ανακάλυψα εντελώς από το πουθενά και πάλι καλά, γιατί είναι μια δυνατή προσπάθεια που προσωπικά με άφησε προ εκπλήξεως κυρίως για το σενάριο της αλλά και για τον τρόπο με το οποίο το παρουσιάζει ο σκηνοθέτης του THE CURIOUS DR HUMPP.
 Η υπόθεση έχει να κάνει με ένα αγνώστου προέλευσης τηλεοπτικό σήμα που κάνει την εμφάνισή του στις οθόνες των κατοίκων μιας μικρής πόλης. Στην αρχή ο κόσμος νομίζει ότι είναι πρόβλημα της κεραίας, αλλά όταν καταλαβαίνουν ότι τα παράσιτα εμφανίζονται μόνο στις τηλεοράσεις της πόλης και πουθενά αλλού, τότε μια παρέα επιστημόνων με πρώτο και καλύτερο τον Steve (Richard Conte) αρχίζουν να προβληματίζονται. Αποδεικνύεται ότι μετά από επαναλαμβανόμενη έκθεση στο μυστηριώδες σήμα, οι άνθρωποι εθίζονται και μετατρέπονται σιγά- σιγά σε άβουλα πρεζάκια που δεν διστάζουν να κάνουν τα πάντα για να ξανακαθίσουν μπροστά στην οθόνη και χωρίς κάποιο άλλο ενδιαφέρον για τη ζωή.
 Πρώτα θύματα που παρουσιάζουν τα συμπτώματα είναι τα παιδιά της πόλης, τα οποία στρέφονται βίαια εναντίον των γονιών τους όταν αυτοί κλείνουν τις τηλεοράσεις προσπαθώντας να τα προστατεύσουν, ενώ τα συμπτώματα επεκτείνονται και σε ηλικιωμένους και άλλες ευπαθείς ομάδες που συνήθως περνούν το χρόνο τους μπροστά από την TV. Οι τοπικές αρχές έχουν χάσει το μπούσουλα, καθώς οι εθισμένοι αρχίζουν να δημιουργούν κανονική εξέγερση στην πόλη όταν στερούνται του εθιστικού σήματος και μόνο η ομάδα επιστημόνων μπορεί να ανακαλύψει την προέλευση του σήματος πριν είναι πολύ αργά για την πόλη.
 Το STAY TUNED FOR TERROR είναι μια μεγάλη έκπληξη για τους fans της ψαγμένης επιστημονικής φαντασίας. Παρόλο που ο προϋπολογισμός είναι φανερά πενιχρός και η ταινία είναι γυρισμένη με στόχο την Αμερικάνικη αγορά (υποτίθεται διαδραματίζεται σε Αμερικάνικη συνοριακή πόλη), το σενάριο καταφέρνει να κάνει ένα απλό κοινωνικό σχόλιο για τις επιπτώσεις της συνεχής έκθεσης στην τηλεόραση να έχει μεγάλο ενδιαφέρον και μέχρι το φινάλε ο θεατής να μην καταλαβαίνει τι ακριβώς γίνεται και πώς μπορεί να εξελιχθεί η ιστορία.
 Από εκεί και πέρα δεν λείπει και λίγο από ψευδοεπιστημονικό μπλα- μπλα που κάπως ρίχνει τον πολύ καλό ρυθμό, αλλά η μικρή διάρκεια της ταινίας δεν αφήνει το θεατή να πάρει ανάσα, με τις εξελίξεις στην πλοκή να τρέχουν με ταχύτητα... τηλεοπτικού σήματος. Προς αυτή την κατεύθυνση έχουμε αρκετά καλές ερμηνείες από τους περισσότερους πρωταγωνιστές, με τον Αμερικάνο Richard Conte να κάνει ό,τι μπορεί παρά το φρικτό ντουμπλάρισμά του στα Ισπανικά, ενώ έναν ευχάριστο ρόλο έχει και η τακτική σε ταινίες του σκηνοθέτη Susana Beltran.
 Οι επιρροές της ταινίας είναι πολλές, με στοιχεία από drugsploitation ταινίες της εποχής που είναι συνήθης πρακτική του Emilio Vieyra, όπως και η γενικότερη ψυχεδελική αισθητική και κινηματογράφηση. Άλλες προέρχονται κυρίως από το VILLAGE OF THE DAMNED (1960) στο οποίο χρωστάει πολλά το σενάριο, ενώ προς το φινάλε γίνονται φανερά στοιχεία που υπήρχαν στο INVASION OF THE BODY SNATCHERS. Πολλές άλλες μεταγενέστερες παραγωγές (τα THEY LIVE, HALLOWEEN III: SEASON OF THE WITCH και NIGHT OF THE BIG HEAT μου έρχονται αβίαστα στο μυαλό) φαίνεται να έχουν επηρεαστεί με τη σειρά τους από το STAY TUNED FOR TERROR που πάντως έχει φρεσκάδα και πρωτοτυπία και αυτό δεν μπορεί κανείς να του το αρνηθεί.
 Το φινάλε δίνει λύση στο μυστήριο την οποία θα ήταν άδικο για αυτούς που σκοπεύουν να αναζητήσουν την ταινία να αποκαλύψω, αλλά θεωρώ ότι πρέπει να αναφέρω ότι δυστυχώς δεν αποφεύγει κάποια κλισέ, προφανώς για να κάνει την ιστορία λίγο πιο εύπεπτη. Όμως ακόμα κι έτσι, η διήγησή του κινείται σε πολύ ψυχεδελικά μοτίβα και θίγει αρκετά θέματα πέρα από τον εθισμό στα ναρκωτικά και το πόσο δύσκολη είναι η αποκατάσταση. Το πιο προφανές είναι η ευκολία με την οποία οι θεατές της TV αφήνονται σαν έρμαια στην κάθε εκπομπή αμφιβόλου ποιότητας που τους σερβίρεται, σε σημείο να απαρνούνται την πραγματική ζωή για να μένουν εκούσια εγκλωβισμένοι στον μαγικό αλλά ψεύτικο κόσμο της.
 Αν και η ταινία κατατάσσεται σε διάφορα media ως κωμωδία, προσωπικά δεν είδα κάτι ιδιαίτερα αστείο, εκτός ίσως από το κλίμα πανικού και τους τρόπους με τους οποίους το κάθε σπιτικό προσπαθεί να αντιμετωπίσει την κρίση. Όμως μιλάμε για συγκαλυμμένο χιούμορ που δύσκολα θα κάνει τους θεατές να γελάσουν δυνατά κατά τη διάρκεια της προβολής. Το χιούμορ πιο πολύ φαίνεται να χρησιμοποιείται για να τονίσει τις διάφορες θεματικές με τις οποίες καταπιάνεται το σενάριο και να δώσει περισσότερη τροφή για σκέψη στους θεατές.
 Τέτοια υπάρχει μπόλικη σε μια διαχρονικά αδικημένη προσπάθεια ενός από τους πιο καταξιωμένους Αργεντίνους exploitation δημιουργούς της εποχής του, ο οποίος έγινε γνωστός από άλλες μάλλον κατώτερες ταινίες όπως το υπερτιμημένο BLOOD OF THE VIRGINS. Εξυπακούεται ότι αξίζει μια καλή κυκλοφορία άμεσα και, άπαξ και γίνει αυτό, δεν έχω καμία αμφιβολία ότι το STAY TUNED FOR TERROR θα βρει άμεσα το κοινό του και θα γνωρίσει την αναγνώριση που του αξίζει και που έχει καθυστερήσει ήδη πολλά χρόνια.
|
