Ένας πρώην κατάδικος που φυλακίστηκε λανθανσμένα για φόνο αποκτάει τηλεπαθητικές ικανότητες και τις χρησιμοποιεί για να εκδικηθεί αυτούς που τον αδίκησαν.

Ο Arnold Masters (Jim Hutton) κρατείται αδίκως στις τοπικές ψυχιατρικές φυλακές για το φόνο του θεράποντα γιατρού του. Εκεί συνάπτει φιλία με έναν συγκρατούμενο του στον οποίο εξηγεί με λεπτομέρειες τις συνθήκες που τον έφεραν εκεί και πώς αυτές κατέληξαν στον θάνατο της αγαπημένης μητέρας του. Αυτός τον προειδοποιεί ότι σε λίγες μέρες θα το σκάσει από τη φυλακή και θα εκδικηθεί αυτούς που τον αδίκησαν και μετά το θάνατο του θα βοηθήσει τον Arnold να κάνει το ίδιο. Πράγματι, μετά από λίγο καιρό ο συγκρατούμενος αφαιρεί τη ζωή του πέφτοντας  στο κενό από την ταράτσα της φυλακής καθώς ο Arnold βρίσκεται στην απομόνωση.

Ένας από τους φύλακες του παραδίδει ένα φυλαχτό και ένα απόκομμα εφημερίδας που αναφέρει ότι ο τελευταίος εχθρός του μακαρίτη βρέθηκε φρικτά δολοφονημένος ακριβώς με τον τρόπο που του περιέγραψε ο συγκρατούμενος του πριν πεθάνει. Ο Arnold αντιλαμβάνεται ότι είναι αδύνατον να έκανε κάτι τέτοιο από τα σίδερα της φυλακής, όμως γρήγορα θα ανακαλύψει ότι ο μακαρίτης με το φυλαχτό του έδωσε τη δυνατότητα να προκαλεί εξωσωματικές εμπειρίες κατά τη διάρκεια βαθύ ύπνου, οπότε και το σώμα του βρίσκεται σε ένα σημείο αλλά το πνεύμα του μπορεί να ταξιδέψει όπου ο ίδιος θέλει.

Η μέρα της απελευθέρωσης του έρχεται γρήγορα, αφού ο πραγματικός φονιάς συλλαμβάνεται, όμως ο Arnold δεν έχει πλέον σκοπό να επανενταχθεί στην κοινωνία, αλλά να χρησιμοποιήσει τις νέες τηλεπαθητικές του ικανότητες για να εκδικηθεί όλους- αλλά ΟΛΟΥΣ- όσους νομίζει ότι προκάλεσαν τον εγκλεισμό του και το θάνατο της μητέρας του. Φυσιολογικά, σειρά μυστηριωδών θανάτων με μοναδικό κοινό στοιχείο τη σχέση των θυμάτων με τον Arnold ταράζει την αστυνομία που με τη βοήθεια της ψυχιάτρου του Arnold αρχίζει να ερευνάει την εμπλοκή του στην υπόθεση, χωρίς όμως να μπορούν να αποδείξουν ότι είχε σχέση με τους θανάτους.

Το PSYCHIC KILLER είναι η τρίτη σκηνοθετική προσπάθεια του κατά βάση ηθοποιού Ray Danton και έμελλε να είναι και η τελευταία του κινηματογραφική δουλειά, καθώς μετά περιορίστηκε σε τηλεοπτικές σειρές. Πρόκειται για μια ταινία που με έκπληξη ανακάλυψα ότι προκαλεί μικτά συναισθήματα στους φίλους της cult horror σκηνής. Προσωπικά, αν και δεν αναγνωρίζω κάποιο κλασικό αριστούργημα στην ταινία, θεωρώ ότι πρόκειται για μια 100% επιτυχημένη προσπάθεια του Danton που είναι καλογυριμένη και ψυχαγωγική από την αρχή ως το τέλος της και θα περίμενα να βρίσκεται ψηλότερα στις προτιμήσεις των fans του είδους.

Οι επιρροές του Danton και του σεναρίου στο οποίο βρίσκουμε το όνομα του έμπειρου grindhouse-ά Greydon Clark (WITHOUT WARNING, SATAN’S CHEERLEADERS), προέρχονται κυρίως από το PSYCHO αλλά είναι τοποθετημένες σε ένα ψυχεδελικό 70s πλαίσιο που δίνει τον τόνο ολόκληρης της ταινίας. Προς αυτή την κατεύθυνση και η πολύ καλή μουσική που δένει με τα δρώμενα, όσο κι αν αυτά ορισμένες φορές στερούνται λογικής.

Τέτοια προβλήματα υπάρχουν αρκετά στο PSYCHIC KILLER, όπως και αλλά που προκύπτουν από τον πενιχρό προϋπολογισμό, αλλά τόσο το σενάριο όσο και η φανερή διάθεση όλων των συντελεστών να κάνουν το εγχείρημα να λειτουργήσει τα υπερκαλύπτουν. Στο τέλος της προβολής αφήνει την αίσθηση μιας ολοκληρωμένης και διασκεδαστικής b-movie που έχει όλα εκείνα τα στοιχεία που θα περίμεναν οι φίλοι της σκηνής σε αφθονία.

Γρήγορος ρυθμός, «Τραντινικές» sexploitation σκηνές όπως ένας 70s- style σούπερ- σέξι χορός που μου έφερε στο μυαλό τον αντίστοιχο της Rose McGowan στο DEATH PROOF, διάσπαρτο επιτηδευμένο και μη χιούμορ και τουλάχιστον 4 εφευρετικότατες σκηνές φόνων κάνουν την εμπειρία του PSYCHIC KILLER να ξεχωρίζει με άνεση από τον σωρό των ταινιών της εποχής.

Στα θετικά επίσης οι ερμηνείες όλων των πρωταγωνιστών, με τον αδικοχαμένο σε ηλικία μόλις 45 ετών Jim Hutton να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους κυρίως λόγω των ιδιαιτεροτήτων του χαρακτήρα που υποδύεται. Όμως και οι υπόλοιποι είναι καλοί, παρόλο που το σενάριο θέλει τους χαρακτήρες τους γενικά κλισαρισμένους. Σε αυτό βοηθάει και η παρουσία πασίγνωστων ονομάτων των b-movies της εποχής, όπως αυτά των Neville Brand, Paul Burke και Aldo Ray που εκεί που η δράση χωλαίνει, δίνουν το απαραίτητο ενδιαφέρον με τις συμμετοχές τους.

Το φινάλε είναι επίσης ένα από τα highlights, απρόβλεπτο και αρκετά πρωτότυπο και συμπληρώνει την εικόνα μιας ταινίας που αρνούμαι να πιστέψω ότι δεν θα ικανοποιήσει τους περισσότερους που διαβάζουν αυτό το website και με το παραπάνω.                                             

Δεν υπάρχουν γνωστές κυκλοφορίες στη χώρα μας.

R0 Αμερική (Elite Entertainment)
R0 Μ. Βρετανία (Vipco)
R1 Αμερική (Dark Sky Films)
R2 Γερμανία (CMV Laservision) – FSK 18 rated version

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Οι R1 και R2 έχουν αναμορφική μεταφορά και κάποια μικροextras. Υπάρχει και μια FSK16 γερμανική έκδοση αλλά έχει περικοπές