Μία οικογένεια παθαίνει αυτοκινητιστικό δυστύχημα και παγιδεύεται στην Αμερικανική έρημο σε ένα πρώην πεδίο βολής του στρατού, και δέχεται επίθεση από μια ομάδα αγνώστων ημι-άγριων που κατοικούν στους γύρω λόφους.

To THE HILLS HAVE EYES θεωρείται πλέον από τη συντριπτική πλειοψηφία των θεατών και κριτικών ως μια κλασσική ταινία τρόμου, ίσως η καλύτερη του Wes Craven. Με το πέρασμα των χρόνων, και αφού οι μεταγενέστερες δουλειές του Craven δεν ήταν και τίποτα το φοβερό, η φήμη του έφτασε σε δυσθεώρητα ύψη, και σήμερα έχει περάσει στην ιστορία του τρόμου ως μια θρυλική low budget ταινία του είδους.

Εγώ προσωπικά θέλω πρώτα απ’ όλα να ξεκαθαρίσω ότι κατά τη γνώμη μου ο Craven ποτέ δεν κατάφερε ούτε καν να πλησιάσει την ωμότητα και τη δύναμη της πρώτης του ταινίας, του διαβόητου LAST HOUSE ON THE LEFT, παρ’ όλες τις φιλότιμες προσπάθειες των μεγάλων Αμερικάνικων Studio να πείσουν το κοινό για το αντίθετο, παρουσιάζοντας mainstream κυκλοφορίες τρόμου όπως το πολύ καλό ομολογουμένως SCREAM και τα λυπηρά DEADLY BLESSING και DEADLY FRIEND ως «αριστουργήματα» της αγαπημένης μας σκηνής.

Γενικά, παρατηρώ ότι με το πέρασμα των χρόνων, το όνομα του Wes Craven προωθείται πάρα πολύ, σε σημείο να έχει καταξιωθεί στη συνείδηση του κοινού ως ο νούμερο 1 σκηνοθέτης τρόμου. Εγώ διαφωνώ κάθετα με αυτή την αντίληψη, και πιστεύω ότι αν μη τι άλλο ο Craven είναι ίσως ο πιο υπερεκτιμημένος σκηνοθέτης στη παγκόσμια σκηνή.

Να ξεκαθαρίσω ότι αυτό δε σημαίνει ότι το THE HILLS HAVE EYES δεν είναι καλό, ή δεν αξίζει τον κόπο. Κάθε άλλο. Είναι μια αρκετά καλή ταινία, αλλά δεν θα έφτανα και σε σημείο να τη θεωρήσω καλύτερη από το LAST HOUSE ON THE LEFT, ούτε ακόμα και από το πολύ εμπορικότερο A NIGHTMARE ON ELM STREET.

Η ταινία είναι βασισμένη στην αληθινή ιστορία του Sawney Bean και της οικογένειάς του που κατοικούσαν και τρομοκρατούσαν τα Highlands της Σκωτίας στα τέλη του 13ου αιώνα. Ο Sawney Bean με τη γυναίκα του, τα 14 παιδιά και 32 εγγόνια τους, όλα αποτελέσματα αιμομικτικών σχέσεων μεταξύ τους, επιζούσαν σε άγρια κατάσταση σε σπηλιές της περιοχής, απαγάγοντας και τρώγοντας όσους άτυχους περαστικούς βρίσκονταν στο δρόμο τους.

Ο Craven τοποθετεί την ιστορία στην Αμερικάνικη στέπα, όπου μια οικογένεια παγιδεύεται στις ορέξεις του Μπαμπά Jupiter και της ανίερης οικογένειας μοντέρνων κανίβαλων της οποίας ηγείται. Σας θυμίζει τίποτα; Μήπως "THE TEXAS CHAINSAW MASSACRE"; Οι ομοιότητες όμως είναι μέχρι εκεί.

Ο Craven δίνει με πολύ καλή ατμόσφαιρα και αγωνία την προσπάθεια της οικογένειας να ξεκολλήσει το τρακαρισμένο αμάξι τους, ενώ τα «μάτια των λόφων» τους παρακολουθούν σε κάθε τους βήμα. Η δράση ξεκινάει με το που ο πατέρας ξεκινάει για βοήθεια αφήνοντας τις γυναίκες και το μικρό γιό και σιγά σιγά μπαίνει η νύχτα. Αυτό το μεσαίο κομμάτι του THE HILLS HAVE EYES είναι με διαφορά το δυνατότερο σε όλη την ταινία, μέχρι το σημείο που ο Pluto και ο Mars απαγάγουν το μωρό της οικογένειας από το τροχόσπιτο, αφού πρώτα έχουν σκοτώσει τον πατέρα, τη μητέρα και τη νεαρή σύζυγο του Robert Houston, που ερμηνεύεται από την Dee Wallace (THE HOWLING). Η ατμόσφαιρα είναι εκπληκτική, σκοτεινή και γεμάτη ένταση, μιας και οι ήρωες φαίνεται να μην έχουν καμία ελπίδα μπροστά στη μανία των κανίβαλων, που ξέρουν τους αφιλόξενους λόφους απ’ έξω κι ανακατωτά και φαίνονται να βρίσκονται παντού μέσα στο σκοτάδι.

Το κλίμα τρόμου μεγαλώνει όταν μεταφερόμαστε στους λόφους, στο καταφύγιο του Μπαμπά Jupiter και της αφύσικης οικογένειας και ακούμε πλέον καθαρά αυτά που ο Craven άφηνε να εννοούνται στο προηγούμενο διάστημα, για τις προθέσεις της οικογένειας. Με εύστοχες σκηνοθετικές κινήσεις η σοκαριστική επίδραση στο θεατή των εφιαλτικών αυτών κατοίκων των λόφων φτάνει στο αποκορύφωμά της, χωρίς να γίνεται αναγκαία η συνδρομή πολύ γραφικών σκηνών gore.

Το συναίσθημα αυτό της ανασφάλειας και της αγωνίας όμως δεν κρατάει για πολύ, καθώς ο Craven διαλέγει ένα πιο συμβατικό τρόπο για την κορύφωση της ταινίας, με το ξημέρωμα. Εκεί που οι ήρωες ήταν κυνηγημένοι και φαινομενικά χωρίς ελπίδες, μεταμορφώνονται σε ατρόμητοι εκδικητές και ξαφνικά έχουν το πάνω χέρι. Στήνουν παγίδες στους βουνίσιους, και γενικά φαίνεται να κινούνται καλύτερα στους λόφους.

Αυτή η 180 μοιρών στροφή του σεναρίου κατά τη γνώμη μου χαλάει τη μέχρι τώρα εικόνα του THE HILLS HAVE EYES, προσγειώνοντάς το σε περπατημένα μονοπάτια συμβατικότητας, και εξαφανίζοντας κάθε ίχνος της επιβλητικής ατμόσφαιρας φόβου που υπήρχε στο προηγούμενο διάστημα. Κάτι που ο Tobe Hooper στο "THE TEXAS CHAINSAW MASSACRE" είχε προσεκτικά αποφύγει, συντηρώντας το κλίμα αγωνίας στα κόκκινα μέχρι το φινάλε. Στο THE HILLS HAVE EYES το φινάλε είναι ψιλοαμήχανο, και πιο ξαφνικό απ’ όσο έπρεπε. Οι ήρωες επικρατούν ουσιαστικά χωρίς να ιδρώσουν και πολύ.

Πάντως οι ερμηνείες όλων των πρωταγωνιστών είναι αρκετά καλές, με τους «κακούς» να ξεχωρίζουν και πιο πολύ τους Michael Berryman που έπαιξε στο DEADLY BLESSING, επίσης του Craven ενώ επανέρχεται σαν Pluto στο φρικτό και ανάξιο λόγου sequel THE HILLS HAVE EYES PART 2) στο ρόλο του Pluto και του Lance Gordon στον ρόλο του πραγματικά τρομακτικού Mars.

Για ιστορικούς λόγους, το THE HILLS HAVE EYES είναι μια σημαντική ταινία που κανένας οπαδός του τρόμου δεν πρέπει να χάσει. Βλέποντάς το σήμερα μετά από 25 χρόνια είναι ευχάριστο να διαπιστώνει ότι δεν έχει χάσει την όποια δύναμή της και δεν έχει «γεράσει» σχεδόν καθόλου παρ’ όλες τις ‘70s κομμώσεις των πρωταγωνιστών! Από την άλλη, είναι δύσκολο να μην σκεφτεί πόσο καλύτερη θα ήταν αν ο Wes Craven είχε αποφύγει τις συμβατικές παραδοχές. Γνώμη μου είναι ότι αν είχε επιλέξει μια λιγότερο «αναίμακτη» οδό σε στυλ "THE TEXAS CHAINSAW MASSACRE", τώρα θα μιλούσαμε με βεβαιότητα για ένα κλασσικό αριστούργημα του σινεμά τρόμου.

Ακόμα κι έτσι, υπερεκτιμημένο ή μη, το THE HILLS HAVE EYES είναι μια ιστορική ταινία ενός σκηνοθέτη που καλώς ή κακώς, κάθε τόσο ταράζει τα νερά με τις δημιουργίες του και αξίζει την προσοχή όλων των φίλων του είδους και όχι μόνο.

Υπάρχει η καθιερωμένη bootleg έκδοση από Silver Media, που παντως έχει αναμορφική widescreen μεταφορά.

R1 Αμερική (Anchor Bay)
R2 Ιταλία (Otaku Studio)
R2 Μ. Βρετανία (Anchor Bay UK)
R2 Μ. Βρετανία Special Edition (Anchor Bay UK)

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Οι καλύτερες είναι οι R1 Αμερικής και R2 Special Edition που είναι σε 2 DVD. Η Αμερικάνικη R1 εκτός από τα extras της Ελληνικής έκδοσης