Ένας ερευνητής καλείται να προσδιορίσει τα αίτια θανατηφόρου αεροπορικού δυστυχήματος, αλλά η παρέμβαση μιας μυστηριώδους γυναίκας τον εμπλέκει σε κοσμική πλεκτάνη από το μέλλον.

Σήμερα έχουμε μια γενικά ξεχασμένη ταινία από τα τέλη των 80’s που έχει να κάνει με ένα από τα αγαπημένα μου θέματα του σινεμά επιστημονικής φαντασίας, το ταξίδι στο χρόνο. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, η συγκεκριμένη θεματολογία είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα παράγει άνισες προσπάθειες, και το MILLENNIUM αν και σίγουρα έχει το ενδιαφέρον του απλώς επιβεβαιώνει αυτή την παραδοχή.

Ένας ερευνητής αεροπορικής εταιρίας (Kris Kristofferson) αναλαμβάνει να εξιχνιάσει το μυστήριο μετά από μια αεροπορική τραγωδία με εκατοντάδες νεκρούς. Στην αρχή αιτία του ατυχήματος παρουσιάζεται βλάβη στα υπολογιστικά συστήματα του αεροσκάφους, αλλά η ανακάλυψη του μαύρου κουτιού και κάποιων μυστηριωδών αντικειμένων ακαθόριστης προέλευσης γρήγορα βάζουν ψύλλους στ’ αυτιά του έμπειρου ερευνητή. Ο διάλογος μεταξύ των μελών της καμπίνας του αεροσκάφους κάνει λόγο για απανθρακωμένα πτώματα επιβατών πολύ πριν το αεροσκάφος πέσει, ενώ υπάρχουν και ρολόγια που βρέθηκαν στα συντρίμμια τα οποία κινούνται αντίστροφα.

Το μυστήριο περιπλέκεται όταν μια όμορφη αλλά μυστηριώδης γυναίκα με την οποία περνάει μια νύχτα ο ερευνητής εξαφανίζεται, και εμφανίζεται ξανά τη στιγμή που ο φιλότιμος Kris ανακαλύπτει στα συντρίμμια άλλον ένα από τους ακαθόριστης προέλευσης μηχανισμούς. Ο ερευνητής, ο οποίος έχει πέσει θύμα ενός παράξενου ηλεκτροσόκ από την συσκευή και έχει ακινητοποιηθεί την αναγνωρίζει, αλλά αυτή όχι, και μετά από λίγο εξαφανίζεται όσο ξαφνικά εμφανίστηκε, αφήνοντας τον Kris με ένα κομμάτι της συσκευής και πάρα πολλές απορίες.

Όπως ίσως μαντεύει κανείς από τον πρόλογο, η απάντηση του μυστηρίου βρίσκεται στο ταξίδι στο χρόνο, το οποίο παρουσιάζεται μετά από λίγο στους θεατές και κάνει τα από εκεί και πέρα δρώμενα να χάνουν κάπως τη γοητεία τους, χωρίς αυτό να σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι ενδιαφέρον δεν υπάρχει. Κάθε άλλο μάλιστα. Όλα αυτά συνοδεύονται από σχετικά υψηλά στάνταρντς παραγωγής, αρκετό χιούμορ που έρχεται κυρίως από την όμορφη Cheryl Ladd που γενικά κλέβει την παράσταση μαζί με κάποιους άλλους συνοδευτικούς χαρακτήρες.

Η μεγαλύτερη μου ένσταση στην ταινία είναι η παρουσία του εντελώς αταίριαστου στο συγκεκριμένο ρόλο Kris Kristofferson, που όσο και να τον συμπαθώ από τις πολλές κλασικές του ταινίες, οφείλω να παραδεχτώ ότι ο συγκεκριμένος χαρακτήρας χρειαζόταν κάποιον περισσότερο πολυδιάστατο ηθοποιό από τον γενικά «ξύλινο» Kris. Ο έμπειρος Αμερικανός ηθοποιός μοιάζει κάπως έξω από τα νερά του υποδυόμενος έναν συναισθηματικό και χαμηλών τόνων χαρακτήρα.

Από εκεί και πέρα έχουμε μια αρκετά περίπλοκη υπόθεση, που πάντως παρουσιάζεται με  επιτυχία από τον βετεράνο σκηνοθέτη Michael Anderson (LOGAN’S RUN), η οποία όμως από ένα σημείο και μετά γίνεται λίγο υπερβολική και ενδεχομένως ευκαιριακή αφήνοντας αρκετά αναπάντητα ερωτήματα, στην τιμημένη παράδοση της συντριπτικής πλειοψηφίας των ταινιών με θέμα το ταξίδι στο χρόνο.

Έχοντας πει αυτό, οφείλω να τονίσω ότι το φινάλε είναι το καλύτερο δυνατόν τηρουμένων των αναλογιών, που ναι μεν δεν προσπαθεί να εξηγήσει πολλά πράγματα, αλλά από την άλλη αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο του happy ending σε μια αρκετά άνιση προσπάθεια. Όλα αυτά υποστηρίζονται από πολύ καλά ειδικά εφέ, τα οποία δεδομένου του χαμηλού προϋπολογισμού της παραγωγής, σε ορισμένα σημεία εντυπωσιάζουν.

Είμαι βέβαιος ότι στις μέρες μας υπάρχουν πολλοί λίγοι που θυμούνται το MILLENNIUM, αλλά κάτι τέτοιο αδικεί μέχρι ενός σημείου την ταινία που ξεκάθαρα έχει κάτι να πει, είναι διασκεδαστική, πρωτότυπη, καλογυρισμένη και αφήνει μια γλυκιά γεύση μετά το τέλος της προβολής στους οπαδούς της επιστημονικής φαντασίας.

Δεν υπάρχουν κυκλοφορίες στη χώρα μας.

R1 Αμερική (Artisan Entertainment)
R2 Μ. Βρετανία (Carlton Visual Entertainment)

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Καλύτερη είναι η R1με αναμορφική μεταφορά και κάποια μικροextras.