Σχόλια:  Μεταφερόμαστε σε εκείνη τη μαγική για όλους περίοδο του μέσου των 80’s και σε μια από τις πολλές ταινιούλες που επηρεάστηκαν από την απίστευτη και πέρα για πέρα δίκαια επιτυχία του διαχρονικού BACK TO THE FUTURE. Μία από τις όχι ιδιαίτερα γνωστές είναι η συγκεκριμένη ταινιούλα του Jonathan R. Betuel (THE LAST STARFIGHTER), πρώτη σκηνοθετική του προσπάθεια, που αν και η σχέση της με την ταινία του Zemeckis είναι επιφανειακή, σίγουρα έχει δανειστεί πολλά από τις περιπέτειες του Marty McFly.
 Η υπόθεση έχει να κάνει με ένα φτωχό πλην τίμιο μαθητή του γειτονικού σχολείου (John Stockwell), που χόμπι και βιοπορισμό του έχει τα αυτοκίνητα και γενικά αναγνωρίζεται τόσο από τους συμμαθητές όσο και από τους καθηγητές του σαν μια μικρή ιδιοφυΐα στον συγκεκριμένο χώρο. Το πρόβλημα είναι ότι η συνεχής ενασχόληση του με τους 4 τροχούς δεν τον αφήνει να καταπιαστεί με το σχολικό project, τουλάχιστον στο βαθμό που επιθυμεί ο καθηγητής φυσικής του που ενσαρκώνει ο μακαρίτης και αγαπημένος Dennis Hopper.
 Έτσι μια όμορφη βραδιά πηγαίνει μαζί με την σπασίκλα της τάξης του σε μια εγκαταλελειμμένη κρατική αποθήκη στη μέση του πουθενά, με την ελπίδα να βρει κάτι που μπορεί να το περάσει χωρίς κόπο σαν το επιστημονικό project του. Που να ήξερε αυτός και η τρελοπαρέα του ότι η συσκευή που θα έβρισκαν θαμμένη μέσα στα συντρίμμια της αποθήκης ήταν εξωγήινης προέλευσης και σε ανύποπτο χρόνο ανοίγει σκουληκότρυπες και πύλες στο παρελθόν και το μέλλον της Γης, και ότι μπορεί να φέρει ακόμα και τη συντέλεια του πλανήτη.
 Κακά τα ψέματα, το MY SCIENCE PROJECT είναι μια ταινία που απευθύνεται αφ’ ενός σε σκληραγωγημένους οπαδούς teen- επιστημονικής φαντασίας και σε εξίσου σκληραγωγημένους 80άδες, αλλά σίγουρα για τις συγκεκριμένες ομάδες υπάρχει αρκετή προστιθέμενη αξία για ένα ενενηντάλεπτο ασταμάτητου χαβαλέ.
 Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως όχι και τόσο ασταμάτητου, μιας και τα πρώτα 40 περίπου λεπτά της ταινίας αναλώνονται σε γνώριμες 80’s καταστάσεις με εισαγωγή στους χαρακτήρες και στο περιβάλλον της δράσης, που πάντως περιλαμβάνει όλα τα στοιχεία εκείνων των ταινιών των 80’s που λατρέψαμε εκείνη τη μαγική εποχή. Σχολείο, τσαμπουκαλήδες συμμαθητές, nerds, σχολικά πάρτι, καθυστερημένους μπάτσους, αυτοκίνητα και πολύ μουσικούλα της εποχής.
 Το κυρίως πιάτο ξεκινάει από τα μέσα της ταινίας και μετά και περιλαμβάνει αρκετή δράση, πολύ καλά για την εποχή και το φανερά χαμηλό προϋπολογισμό της ταινίας ειδικά εφέ στα οποία έβαλε το χεράκι του και ο Rick Baker, που από ένα σημείο και μετά είναι καταιγιστικά και- φυσικά- αρκετές σεναριακές τρύπες που πάντως δεν χαλάνε την ατμόσφαιρα χαβαλέ και διασκέδασης σε κανένα σχεδόν σημείο. Προς το φινάλε υπάρχει και στο σχετικό σασπένς ενώ γενικά οι πρωταγωνιστικοί και δευτερεύοντες χαρακτήρες είναι αρκετά συμπαθητικοί, ιδίως όταν μάχονται με δεινόσαυρους, ανθρώπους των σπηλαίων και εξωγήινους! Πέρα από αυτό, υπάρχουν δεκάδες αναφορές σε κλασικές ταινίες, που αν μη τι άλλο έχουν ενδιαφέρον για αμετανόητους movie nerds σαν την πάρτη μου! To highlight αυτών είναι σίγουρα η σκηνή όπου ο Dennis Hopper επιστρέφει από το παρελθόν ντυμένος με την εμφάνιση που φόραγε στο EASY RIDER.
 Σε γενικές γραμμές ο Jonathan R. Betuel έκανε το χρέος του και ίσως παραπάνω από αυτό και παρέδωσε μια ανάλαφρη, εμπορική και απόλυτα ψυχαγωγική ταινία που περνάει το «80’s test» με αρκετά καλό βαθμό, αν και σίγουρα όχι με άριστα. Από την άλλη μεριά, το «άριστα» είναι ένας βαθμός που σπάνια θα δώσει κανείς σε χαμηλού προϋπολογισμού ταινίες επιστημονικής φαντασίας της εποχής, οπότε όλα πρίμα. |
