Μια ομάδα αρχαιολόγων βρίσκονται αντιμέτωποι με εκδικητικά πνεύματα κατά τη διάρκεια ανασκαφών σε παλιό Ινδιάνικο χώρο ταφής
Σχόλια:
Ο Fred Olen Ray ξαναχτυπάει με άλλο ένα κλασικό κομμάτι κακού σινεμά από τα πρώτα χρόνια της καριέρας του. Αυτή τη φορά δικαιολογίες υπάρχουν με κυριότερη την δήλωση του ότι η ταινία ακόμα και στη μορφή που υπάρχει σήμερα με τις πρόσφατες κυκλοφορίες σε DVD είναι ουσιαστικά η εκδοχή της εταιρίας διανομής. Οι συγκεκριμένοι κύριοι είναι οι υπεύθυνοι σύμφωνα με τον Ray για την προσθήκη άσχετων σκηνών που κατέστρεψαν τη συνοχή της ταινίας και δεν την άφησαν να δείξει αυτό που ο Αμερικάνος b-μουβάς είχε στο μυαλό του.
Η αλήθεια είναι ότι ιδίως στην αρχή υπάρχουν διάσπαρτες σκηνές δολοφονιών που με τρόμο ανακαλύπτει κάποιος ότι είναι μια… πρόγευση από τι περιμένει τους πρωταγωνιστές στη συνέχεια. Υπάρχουν επίσης πλάνα όπου η διήγηση διακόπτεται και παρεμβάλλονται στιγμιαία σε κατάμαυρο φόντο φανερά αταίριαστα πλάνα από τρομακτικές ινδιάνικες φάτσες και άλλα τέτοια ωραία.
Προσωπικά δεν θα μου έκανε καμία έκπληξη αν ήταν προσωπικές επιλογή του Fred Olen Ray αυτές οι προσθήκες, αλλά ας πούμε ότι είχε δίκιο. Πώς όμως θα ήταν το SCALPS αν δεν υπήρχαν αυτές οι σκηνές που συνεχίζονται τουλάχιστον στα πρώτα 55 από τα 80 λεπτά διάρκειας;
Ατελείωτη φλυαρία των πρωταγωνιστών, ερασιτεχνικά στάνταρντς παραγωγής όχι και πολύ βελτιωμένα από το επίπεδο του THE ALIEN DEAD των 22.000 δολαρίων και μια γενική ακινησία που διακόπτεται από τα προαναφερόμενα εμβόλιμα πλάνα. Το θέαμα στα πρώτα λεπτά είναι τόσο ανυπόφορα αργό που κανείς αντιλαμβάνεται τη λογική της ομάδας διανομής. Σου λεέι, αφού η ταινία ούτως ή άλλως δε βλέπεται δεν χώνουμε μέσα τις εμβόλιμες σκηνές μπας και γίνει χαβαλές; Και πρέπει να ομολογήσω ότι στη δική μου περίπτωση πέτυχαν διάνα, αφού χρειαζόμουν κάτι τόσο παρανοϊκό και άσχετο για να με κρατήσει ξύπνιο στα πρώτα 50 λεπτά.
Για την ιστορία, πρόκειται για μια ομάδα φοιτητών που πάνε για ανασκαφές σε αρχαίο ινδιάνικο χώρο ταφής με προβλέψιμα αποτελέσματα όταν τα πνεύματα ξυπνάν και αρχίζουν να παίρνουν τα σκαλπ των αθώων αρχαιολόγων.
Το θέμα είναι τι γίνεται μέχρι τότε αφού στον Fred Olen Ray χρειάζονται 50 ολόκληρα λεπτά για να εμφανίσει το πρώτο ενδιαφέρον στοιχείο της ταινίας, που είναι ο πέρα από κάθε λογική δαιμονισμός ενός από τους κατασκηνωτές. Πριν από αυτό έχουμε τη γνωστή ρουτίνα, με μπλα- μπλα για τα προσωπικά του κάθε ζευγαριού στην κατασκήνωση και την αναγκαία ημίτρελη γκόμενα που αρχίζει από το πουθενά να φωνάζει «θα πεθάνουμε όλοι» και τα συναφή.
Όλα τα ατού της ταινίας και όλος ο χαβαλές είναι συγκεντρωμένος στο τελευταίο 20λεπτο όπου οι φρουροί- ζόμπι του χώρου αρχίζουν να κάνουν αυτό που υπόσχεται ο τίτλος, αλλά όταν τις περισσότερες σκηνές τις έχει δει κανείς στην αρχή τι να το κάνεις; Υπάρχει και μια φανερή προσπάθεια του Ray να δημιουργήσει ατμόσφαιρα, κάτι που καταφέρνει αρκετά καλά αν σκεφτεί κανείς την ανυπαρξία σε προϋπολογισμό και ότι τα γυρίσματα έγιναν σε μια φάρμα.
Αυτό το μικρό θαύμα επιτυγχάνεται με συνεχή χρήση τρομακτικής μίνιμαλ ηλεκτρονικής μουσικής ακόμα και εκεί που είναι απόλυτα αταίριαστη όπως σε πλάνα συζητήσεων και χάχα- χούχα των πρωταγωνιστών. Όταν αρχίζει το μακελειό έχουμε και κάμποσες σπλατεριές που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων αποκεφαλισμούς και ξεκοιλιάσματα. Μάλιστα πολλές από αυτές τις σκηνές λογοκρίθηκαν την εποχή που βγήκε η ταινία, αλλά σήμερα μοιάζουν απλώς συμπαθητικές αν και ξεπερασμένες.
Ένα 20λεπτο κλισαρισμένου τρόμου ποτέ δεν έφτασε όμως για να κάνει μια ταινία καλή κι έτσι το SCALPS καταγράφεται ως άλλο ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα του σινεμά του Fred Olen Ray, γεμάτο από πιασάρικα exploitation στοιχεία και καλή διάθεση αλλά χωρίς ούτε ίχνος πραγματικού ταλέντου, ενδιαφέροντος και διαφοροποίησης.
Πάντως η αφίσα της ταινίας για άλλη μια φορά σκίζει και εμένα προσωπικά με είχε κάνει να το ψάχνω σαν τρελός μικρός. Όταν το βρήκα σε VHS και επιτέλους το είδα κατάλαβα το λάθος μου, αλλά το παράξενο είναι ότι το ίδιο έγινε και τώρα που υποτίθεται μεγάλωσα και ωρίμασα και ήξερα ακριβώς τι επρόκειτο να αντιμετωπίσω. Αυτά κάνει το καλό marketing!
DVD Notes:
Δεν υπάρχουν εκδόσεις σε DVD στη χώρα μας.
Διεθνείς DVD εκδόσεις:
R0 Αμερική (Retromedia)
Η μοναδική αυτή έκδόση είναι η πληρέστερη που κυκλοφορεί.
Ο 
Η αλήθεια είναι ότι ιδίως στην αρχή υπάρχουν διάσπαρτες σκηνές δολοφονιών που με τρόμο ανακαλύπτει κάποιος ότι είναι μια… πρόγευση από τι περιμένει τους πρωταγωνιστές στη συνέχεια. Υπάρχουν επίσης πλάνα όπου η διήγηση διακόπτεται και παρεμβάλλονται στιγμιαία σε κατάμαυρο φόντο φανερά αταίριαστα πλάνα από τρομακτικές ινδιάνικες φάτσες και άλλα τέτοια ωραία.
Προσωπικά δεν θα μου έκανε καμία έκπληξη αν ήταν προσωπικές επιλογή του 
Ατελείωτη φλυαρία των πρωταγωνιστών, ερασιτεχνικά στάνταρντς παραγωγής όχι και πολύ βελτιωμένα από το επίπεδο του 
Για την ιστορία, πρόκειται για μια ομάδα φοιτητών που πάνε για ανασκαφές σε αρχαίο ινδιάνικο χώρο ταφής με προβλέψιμα αποτελέσματα όταν τα πνεύματα ξυπνάν και αρχίζουν να παίρνουν τα σκαλπ των αθώων αρχαιολόγων. 
Το θέμα είναι τι γίνεται μέχρι τότε αφού στον 
Όλα τα ατού της ταινίας και όλος ο χαβαλές είναι συγκεντρωμένος στο τελευταίο 20λεπτο όπου οι φρουροί- ζόμπι του χώρου αρχίζουν να κάνουν αυτό που υπόσχεται ο τίτλος, αλλά όταν τις περισσότερες σκηνές τις έχει δει κανείς στην αρχή τι να το κάνεις; Υπάρχει και μια φανερή προσπάθεια του 
Αυτό το μικρό θαύμα επιτυγχάνεται με συνεχή χρήση τρομακτικής μίνιμαλ ηλεκτρονικής μουσικής ακόμα και εκεί που είναι απόλυτα αταίριαστη όπως σε πλάνα συζητήσεων και χάχα- χούχα των πρωταγωνιστών. Όταν αρχίζει το μακελειό έχουμε και κάμποσες σπλατεριές που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων αποκεφαλισμούς και ξεκοιλιάσματα. Μάλιστα πολλές από αυτές τις σκηνές λογοκρίθηκαν την εποχή που βγήκε η ταινία, αλλά σήμερα μοιάζουν απλώς συμπαθητικές αν και ξεπερασμένες.
Ένα 20λεπτο κλισαρισμένου τρόμου ποτέ δεν έφτασε όμως για να κάνει μια ταινία καλή κι έτσι το 
Πάντως η αφίσα της ταινίας για άλλη μια φορά σκίζει και εμένα προσωπικά με είχε κάνει να το ψάχνω σαν τρελός μικρός. Όταν το βρήκα σε VHS και επιτέλους το είδα κατάλαβα το λάθος μου, αλλά το παράξενο είναι ότι το ίδιο έγινε και τώρα που υποτίθεται μεγάλωσα και ωρίμασα και ήξερα ακριβώς τι επρόκειτο να αντιμετωπίσω. Αυτά κάνει το καλό marketing!
