Μια εξαιρετικά κολλητική επιδημία που οδηγεί τον άνθρωπο σε βίαιη και σεξουαλικά αποκλίνουσα συμπεριφορά ξεσπάει σε ένα υπερσύγχρονο συγκρότημα κατοικιών στον Καναδά.
Σχόλια:
Η πρώτη σκηνοθετική δουλειά του David Cronenberg είναι κατά τη γνώμη μου και μια από τις καλύτερές του, παρουσιάζοντας συνολικά το νοσηρό όραμα του Καναδού σκηνοθέτη που θα τον ακολουθήσει στη μελλοντική του πορεία πίσω απ’ την κάμερα. Αν και σε καμία περίπτωση δεν είναι μια τέλεια δουλειά, το SHIVERS είναι ένα πραγματικά εντυπωσιακό ντεμπούτο και δείχνει ότι δίκαια ο Cronenberg ξέφυγε από το σινεμά χαμηλού προϋπολογισμού και ανέβηκε σε πολύ μεγαλύτερα πράγματα.
Γυρισμένο με μηδαμινό προϋπολογισμό και b-movie αίσθηση, το SHIVERS μπορεί να θεωρηθεί ως η απάντηση του Cronenberg στον George Romero και το NIGHT OF THE LIVING DEAD. Όμως, η πινελιά του Cronenberg είναι κάτι παραπάνω από εμφανής, και κάνει τη μεγάλη διαφορά ξεχωρίζοντας το SHIVERS από τις περισσότερες ταινίες με παρόμοιο θέμα που ακολούθησαν. Η πλοκή κινείται γύρω από την μόνιμη ψύχωση του Cronenberg, δηλαδή την αποκλίνουσα συμπεριφορά που προκαλείται από μεταλλαγμένα όργανα του σώματος, μετά από ανεπιτυχή παρέμβαση της επιστήμης. Στο SHIVERS αυτό μετενσαρκώνεται σε ένα σκουληκοειδές παράσιτο που εισχωρεί στο ανθρώπινο σώμα και προκαλεί ανεξέλεγκτη βίαια σεξουαλική συμπεριφορά, και μεταδίδεται με την ερωτική πράξη. Το παράσιτο κατασκευάστηκε από μια ομάδα επιστημόνων με στόχο να αντικαταστήσει προβληματικά ή κατεστραμμένα όργανα του ανθρώπου σαν μια μορφή επαναστατικής μεταμόσχευσης οργάνων. Ένας απ’ αυτούς όμως είχε τις δικές τους απόψεις περί του θέματος, πιστεύοντας ότι η γνώση απομακρύνει τον άνθρωπο από τα φυσικά του ένστικτα και ορμές, και προχώρησε το πείραμα ένα στάδιο παραπάνω δημιουργώντας ένα παράσιτο που «θα μετατρέψει τον κόσμο σε ένα ατελείωτο σεξουαλικό όργιο». Ο Cronenberg μας δείχνει τη μόλυνση, που θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι θυμίζει πάρα πολύ μια εκδοχή του AIDS που όταν γυρίστηκε το SHIVERS δεν είχε εμφανιστεί ακόμα, από το αρχικό της στάδιο να μεταδίδεται με αργούς ρυθμούς στην αρχή μέσω μικρών σκετς με διάφορους από τους ένοικους του οικισμού Starliner, τους οποίους ακολουθεί σταδιακά καθ’ όλη τη διάρκεια της ταινίας. Οι κύριοι παίκτες είναι ο γιατρός του οικισμού με τη σύντροφό του, το πρώτο θύμα του παράσιτου με τη σύζυγό του, και μερικοί άλλοι λιγότερο σημαντικοί χαρακτήρες, απ’ τους οποίους ο Cronenberg χτίζει σιγά- σιγά την ιστορία του. Αν και η αρχή είναι σχετικά αργή, η συνέχεια παίρνει έναν πολύ γρηγορότερο ρυθμό, για να φτάσει στην απογείωση με την ταχύτατη εξάπλωση της μόλυνσης στους ένοικους. Σε ορισμένα σημεία, όπως τη σκηνή με μάνα και κόρη μέσα στο ασανσέρ να δέχονται την επίθεση ενός από τους μολυσμένους ένοικους, η ατμόσφαιρα είναι εκπληκτικά νοσηρή, ενώ με τη χρήση στρατηγικών πλάνων σε αργή κίνηση ο Cronenberg καταφέρνει να δώσει τον γνώριμο του νοσηρό τόνο στα δρώμενα. Οι σκηνές μέσα στο κτίριο με τους ένοικους να έχουν μετατραπεί σε σεξουαλικοί μανιακοί και να επιδίδονται σε αφύσικα όργια sex και βίας είναι απίστευτης έντασης, ενώ το φινάλε είναι εμπνευσμένο και ταιριαστό με τη σκοτεινή αίσθηση που δίνει ολόκληρο το SHIVERS και κατά τη γνώμη μου είναι απόλυτα επιτυχημένο.
Βεβαίως, ο τρόπος με τον οποίο είναι γυρισμένο το SHIVERS μπορεί να ξενίσει κάποιους, μιας και εκτός από την φανερή έλλειψη χρημάτων, δίνει και μια σχεδόν ερασιτεχνική αίσθηση με φτωχό φωτισμό, μέτριες ερμηνείες και χαμηλά επίπεδα παραγωγής, αλλά δεν μπορεί κανείς παρά να αναγνωρίσει ότι η ταινία ακολουθεί έναν δικό της δρόμο, καθαρά χαραγμένο από τον ίδιο τον David Cronenberg με νοσηρό και απειλητικό κλίμα, σόκιν εικόνες και ασυνήθιστο gore. Ταυτόχρονα, το SHIVERS προβληματίζει σχετικά με την πορεία της επιστήμης και την εξέλιξη του ανθρώπου μέσω αυτής, αλλά τελικά αυτό που μένει είναι η αίσθηση μιας εξαιρετικά επιτυχημένης ταινίας τρόμου της δεκαετίας του ’70, που ο μόνος λόγος που δεν θεωρείται σήμερα ένα cult αριστούργημα είναι ότι ήταν η πρώτη του Cronenberg.
Η R0 περιέχει συνέντευξη του Cronenberg, ενώ η Γαλλική έκδοση περιέχει αναμορφική μεταφορά και ηχητικό σχολιασμό στα Γαλλικά, αλλά έχει μόνιμους Γαλλικούς υπότιτλους.
