Ένας φανατικός θαυμαστής ακολουθεί στις Κάννες μια όμορφη σταρ ταινιών τρόμου την ώρα που τα μέλη του συνεργείου της τελευταίας της ταινίας αρχίζουν να δολοφονούνται το ένα μετά το άλλο.

Ο Joe Spinell μπορεί με το MANIAC ουσιαστικά να έθαψε την ίδια του την καριέρα, αλλά τον ρόλο του Frank Zito τον έβαλε στο πετσί του τα επόμενα χρόνια επαναλαμβάνοντας τον τουλάχιστον δύο φορές. Η πρώτη ήταν το αδιάφορο THE UNDERTAKER και η δεύτερη το THE LAST HORROR FILM που ότι και να του καταλογίσει κανείς θα είναι δίκαιο εκτός από το ότι είναι αδιάφορο. Μια ταινία που χαρακτηρίζεται από απίστευτη συσσώρευση καλών και κακών στοιχείων που χαρακτηρίζουν το σινεμά τρόμου της εποχής και από το γνώριμο πλέον ντουέτο του Spinell με την απόλυτη θεά Caroline Munro στην τρίτη συμμετοχή τους μαζί.

Θεά είναι η Munro και στην ταινία όπου υποδύεται την Jana Bates, σταρ ταινιών τρόμου και νικήτρια του βραβείου καλύτερης γυναικείας ερμηνεία του φεστιβάλ Καννών του 1981. Ο Spinell παίζει τον Vinny Durand, έναν αποτυχημένο ταξιτζή της Νέας Υόρκης που έχει ψύχωση με την Jana και που μια μέρα παρατάει τα πάντα για να πάει στις Κάννες για να γυρίσει το αριστούργημα του με πρωταγωνίστρια τη μεγάλη του αγάπη. Ένα από αυτά που αφήνει πίσω είναι η υπερήλικη μητέρα του που υποδύεται η αληθινή μητέρα του Spinell, η οποία κατά βάθος ξέρει τον γιόκα της και τον συμβουλεύει να αφήσει τα παραμύθια για ταινίες με την απλησίαστη σταρ και να κάτσει στ’ αυγά του.

Κάτι που αυτός δεν κάνει, αλλά με το που πατάει το πόδι του στις Κάννες οι πάντες τον διώχνουν με το χειρότερο δυνατό τρόπο όταν προσπαθεί να πλησιάσει την Jana σαν να ήταν κοινός αλήτης. Και σαν να μην έφταναν αυτά, τα στελέχη της ταινίας για την οποία κερδίζει το βραβείο του Φεστιβάλ αρχίζουν να δολοφονούνται με πρώτο τον παραγωγό και πρώην της Jana η οποία ανακαλύπτει το κατακρεουργημένο πτώμα του. Αυτή ταμπουρώνεται κάτω από συνεχή προστασία, αλλά ο ψυχάκιας Vinny είναι αποφασισμένος να γυρίσει την ταινία του και να κάνει την Jana δική του και ξεπερνάει τα εμπόδια. Όμως οι φόνοι συνεχίζονται και φυσιολογικά οι υποψίες πέφτουν πάνω στον φανερά διαταραγμένο Vinny. Είναι όμως αυτός ο δολοφόνος;

Παρ’ όλη τη γνώριμη υφή της ιστορίας του φανατικού και διαταραγμένου οπαδού με την οποία ασχολείται, το THE LAST HORROR FILM είναι μια πολύ πρωτότυπη δημιουργία της πιο παραγωγικής ίσως περιόδου του σινεμά τρόμου που άρχιζε σιγά- σιγά να απομακρύνεται από την σοβαροφάνεια των 70’s και να μπαίνει στα επίπεδα εμπορικού χαβαλέ και καλής διάθεσης των 80’s. Η ταινία καταφέρνει μέχρι ένα σημείο να συνδυάζει λίγο κι από τα δύο με την έμφαση να δίνεται προς το δεύτερο.

Αυτό το επιτυγχάνει κυρίως με την πολύ καλή χρήση στοιχείων αυτοπαρωδίας τόσο του Spinell που ουσιαστικά ξαναπαίζει τον «μαμμόθρεφτο» Frank Zito εισάγοντας τέτοια στοιχεία όσο και του είδους του slasher γενικότερα που εκείνη την εποχή ήταν σε άνθηση και ταυτόχρονα σε παρακμή. Εκτός από την παρωδία υπάρχουν και ασταμάτητες αναφορές σε άλλες ταινίες όπως και πραγματικά πλάνα του φεστιβάλ Καννών της εποχής που όπως και να το κάνουμε έχουν μεγάλο ενδιαφέρον όταν το σενάριο δεν τα πάει καλά. Πάντως αλήθεια είναι ότι όλη αυτή η συσσώρευση τέτοιων στοιχείων από ένα σημείο και μετά θάβει την ιστορία από την οποία παίρνει τη σκυτάλη από πλευράς ενδιαφέροντος.

Μέσα σ’ όλα κι ένα ακατάπαυστο σφυροκόπημα από ποπ και ροκ τραγουδάκια των 80’s που ναι μεν οι λάτρεις εκείνης της εποχής θα εκτιμήσουν δεόντως, αλλά όλοι οι υπόλοιποι μάλλον θα κλείνουν τα αυτιά τους. Η μουσική πάντως δίνει το ρυθμό στην ταινία που είναι μεν παράξενη αλλά λειτουργεί αρκετά καλά ακόμα κι εκεί που το σενάριο κάνει νερά. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις τα κενά συμπληρώνουν τα κολπάκια που προαναφέραμε και βέβαια οι ερμηνείες των πρωταγωνιστών.

Και ναι μεν η Caroline είναι εκθαμβωτική και απόλαυση για τα μάτια όσο βρίσκεται στο πλάνο, αλλά την παράσταση κλέβει προβλέψιμα ένας απόλυτα κεφάτος Spinell που πηγαίνει τον χαρακτήρα του Frank Zito ένα βήμα παραπάνω με την ερμηνεία του. Ο Spinell μοιάζει να έχει μπει γερά στο πετσί του ρόλου και κάτι μου λέει ότι ο χαρακτήρας του έχει πολλές προσωπικές πινελιές από την παράξενη και μάλλον άδικη τροπή που είχε αρχίσει να παίρνει η καριέρα του. Έτσι είναι γενικά απολαυστικός και παρ’ όλο που ουσιαστικά έχει ξανακάνει αρκετές φορές τον ίδιο ρόλο προκαλεί ερωτηματικά για την φθίνουσα πορεία της καριέρας του.

Δικαιολογία γι αυτό ήταν βέβαια η νοσηρότητα του MANIAC και του χαρακτήρα του Frank Zito που τόσο καλά υποδύθηκε ο Spinell, αλλά στο THE LAST HORROR FILM αποδεικνύει περίτρανα ότι ακόμα και τον πιο αντιπαθητικό χαρακτήρα μπορεί να τον κάνει να φαίνεται συμπαθής και κωμικός. Παρ’ όλη τη γνώριμη υφή του, ο χαρακτήρας του Vinny έχει μοναδικότητα όπως και ολόκληρη η ταινία που ξεχωρίζει με άνεση από τη μάζα των slashers εκείνης της περιόδου. Ειδική μνεία επίσης πρέπει να γίνει και στο φινάλε, που εκτός του ότι είναι αρκετά απρόβλεπτο έχει ξεκάθαρα αποτυπωμένη πάνω του όλη την τρέλα, τη μαγεία και τη σοφία των 80’s και σίγουρα είναι από τα highlights της ταινίας.

Από εκεί και πέρα δεν αποφεύγονται κάποιες αμηχανίες και κάποια αργά σημεία, πόσο μάλλον η χρήση όλων σχεδόν των κλισέ της εποχής, ενώ υπάρχουν και κάποιες πολύ καλές σκηνές gore συμπεριλαμβανομένης και μιας φόρου- τιμής στον θρυλικό πυροβολισμό στο κεφάλι του MANIAC. Γενικά μια απόλυτα αξιόπιστη ταινία τα προβλήματα της οποίας αντισταθμίζονται από την παρουσία των Joe Spinell και Caroline Munro και η οποία συστήνεται με κλειστά μάτια στους fans του slasher τεχνοτροπίας των 80’s.

Δεν υπάρχουν εκδόσεις σε DVD στη χώρα μας.

R0 Αμερική (Troma)
R0 Γερμανία (Astro)
R0 Μ. Βρετανία (Hollywood DVD)

Η μοναδική έκδοση χωρίς περικοπές είναι η Γερμανική. Οι άλλες δύο έχουν περικοπές σε μία σκηνή gore.