Ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο στέλνει κατάσκοπο στη Γη για να καταγράψει τις αντιδράσεις των ανθρώπων και αυτός φιλοξενείται από ένα ζευγάρι γυναικών που στο πρόσωπο του η μία βλέπει απειλή και η άλλη διέξοδο από την τωρινή της ζωή.

Ο Norman J. Warren δεν έχει πολλές ταινίες στο ενεργητικό του, αλλά κάποιες από αυτές έχουν μείνει κλασικές στο πάνθεον του cult horror. Γνωστότερες του ίσως προσπάθειες τα INSEMINOID και TERROR, με το PREY να γυρίζεται μέσα σε δέκα ημέρες και να προσπαθεί να συνδυάσει στοιχεία επιστημονικής φαντασίας και τρόμου με άνισα αποτελέσματα. Σίγουρα πρόκειται για μια ταινία- αξιοπερίεργο, αλλά το κατά πόσο μπορεί να χαρακτηριστεί πραγματικά επιτυχημένη είναι ένα θέμα προς συζήτηση.

Ένα εξωγήινο διαστημόπλοιο έρχεται στη Γη και στέλνει κατάσκοπο για να εξακριβώσει αν το έδαφος για εισβολή είναι προσοδοφόρο. Ο κατάσκοπος καθαρίζει τον πρώτο γήινο που βρίσκει στον δρόμο του παίρνοντας τη μορφή του. Πριν καν την συνηθίσει βρίσκεται σε ένα απομονωμένο σπίτι στο δάσος στο οποίο μένει ένα ζευγάρι γυναικών από τις οποίες ζητάει βοήθεια με την πρόφαση ότι χτύπησε και δεν θυμάται και πολλά πράγματα. Οι δυο τους τον δέχονται στο σπίτι και τον περιποιούνται και ιδίως η Jessica (Glory Annen), η πιο συνεσταλμένη και μπερδεμένη από τις δύο συγκάτοικους και ερωμένες. Η άλλη, ονόματι Joe (Sally Faulkner) είναι αυτό που θα έλεγε κανείς σκληρολεσβία που ούτε να ακούει την ιδέα ότι η Jessica μπορεί να φύγει και να αρχίσει τις επαφές με το άλλο φύλο.

Έτσι η μεν Joe αντιμετωπίζει τον εισβολέα με σκεπτικισμό, ενώ η μικρή Jessica πέφτει με τα μούτρα στον ξένο, παρόλο που η συμπεριφορά του είναι τουλάχιστον παράξενη. Που να ήξεραν οι δύο ότι ορισμένες από τις συνήθειες του φίλου μας περιλαμβάνουν το γεύμα με τα κατοικίδια της περιοχής και την επικοινωνία με το μητρικό διαστημόπλοιο που βρίσκεται περιμένοντας εκεί παραπέρα.

Όμως αυτός δεν είναι ιδιαίτερα διακριτικός στις επιλογές του και έτσι όταν αποφασίζει να φάει τον αγαπημένο κατοικίδιο παπαγάλο των κοριτσιών, οι υποψίες ότι μπορεί να μην είναι ο αθώος ξένος που λέει αρχίζουν να εμφανίζονται κυρίως από την πλευρά της Joe. Η Jessica από την άλλη παρόλο που αντιλαμβάνεται ότι κάτι τρέχει με τον συγκεκριμένο κύριο προτιμάει να τον εμπιστευτεί με κλειστά μάτια, σε μια προσπάθεια να ξεφύγει από την καταπιεστική και γενικά διαταραγμένη ερωμένη της που την κρατάει φυλακισμένη στο ίδιο της το σπίτι.

Να κρίνει κανείς μια ταινία σαν το PREY με τα γνωστά κριτήρια sci-fi/ horror της εποχής είναι μάλλον άδικο καθώς ο Norman J. Warren μοιάζει να έχει αρκετές περισσότερες φιλοδοξίες από το να κάνει άλλη μια ταινία με εξωγήινα τέρατα. Παράξενη προσπάθεια από όποια πλευρά και να το δει κανείς, το PREY τελικά είναι περισσότερο μια ταινία σχέσεων παρά θρίλερ με εξωγήινα τέρατα. Ο Warren μοιάζει να ενδιαφέρεται περισσότερο στο πώς ο ξένος επηρεάζει την ήδη σε αρκετή ένταση ζωή του ζευγαριού γυναικών, χωρίς όμως να παραμελεί και τα Exploitation τμήματα.

Έτσι έχουμε πολύ sex και sleaze για τα Βρετανικά δεδομένα, με μια ιδιαίτερα τολμηρή σκηνή λεσβιακού έρωτα και ενός αισθησιακού χορού μεταξύ των δύο πρωταγωνιστριών που ανεβάζουν τα αίματα ακόμα περισσότερο. Έχουμε επίσης σκηνές παράξενης σεξουαλικότητας, ιδίως κατά τη διάρκεια του πάρτι μεταξύ των τριών όπου οι δύο ερωμένες ντύνουν τον ξένο με βραδινά γυναικεία ρούχα για να τον κάνουν λίγο πιο «ταιριαστό» με τον κόσμο τους.

Το ερωτικό κομμάτι αποτελεί το κύριο ενδιαφέρον από ένα σημείο και μετά, καθώς το προχειροφτιαγμένο σενάριο δεν μεριμνάει για κάποια ιδιαίτερη έκπληξη στην εξέλιξη της ιστορίας από την σκοπιά του horror/ sci fi. Από τη σκοπιά των διαλόγων τα πράγματα είναι τελείως διαφορετικά, μιας και κατά τη διάρκεια ολόκληρης της προβολής αποτελούν ένα από τα κύρια ατού της ταινίας, με τους περισσότερους να είναι έξυπνοι και  εμπνευσμένοι, αλλά να υπάρχουν και εξαιρέσεις.

Πολλές φορές έχουμε σκηνές «τόσο κακές που είναι καλές» που περιλαμβάνουν μπόλικο υπερβολικό παίξιμο απ’ τις δύο πρωταγωνίστριες και ιδίως την Sally Faulkner, ανεπιτήδευτα αστείους διαλόγους που είναι αναπόφευκτοι μιας και οι περισσότεροι αυτοσχεδιάζονταν κατά τη διάρκεια του γυρίσματος, ενώ σ’ αυτές συμπεριλαμβάνω και το απότομο και πέρα από κάθε λογική εξήγηση φινάλε. Σ’ αυτό το φινάλε πάντως περιέχεται κυριολεκτικά ότι έχει να επιδείξει η ταινία από στοιχεία τρόμου και sci-fi θρίλερ καθώς όλο το υπόλοιπο είναι ένα παράξενο ψυχογράφημα στους χαρακτήρες των τριών πρωταγωνιστών και στις μεταξύ τους σχέσεις δοσμένο πάντως με ταυτότητα και όραμα από τον Warren.

Γενικά, τα στοιχεία που θα περίμενε κανείς από τον Norman J. Warren είναι κι εδώ όλα παρόντα και γενικά δένουν σε ένα ικανοποιητικό σύνολο, που όμως θα μπορούσε να είχε γίνει πολύ καλύτερο αν ο cult Βρετανός δημιουργός έβρισκε την χρυσή τομή μεταξύ στοιχείων horror/ sci fi και του κοινωνικού τμήματος της ιστορίας. Σε κάθε περίπτωση πάντως πρόκειται για μια ταινία άξια αναφοράς που σηκώνει αρκετή συζήτηση και που θα ήταν άδικο να τοποθετηθεί στην ατελείωτη λίστα b-movies επιστημονικής φαντασίας με το θέμα της εξωγήινης εισβολής, γιατί απλούστατα το φάσμα της είναι πολύ μεγαλύτερο, παρόλο που δεν επιτυγχάνει όπως ίσως θα ήθελε ο σκηνοθέτης σε όλη της την διάρκεια.

Δεν υπάρχει κυκλοφορία στη χώρα μας.

R1 Αμερική (Image Entertainment)
R2 Μ. Βρετανία (Anchor Bay)

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές με την R2 να είναι η κορυφαία γεμάτη extras και με αρκετές επιλογές ήχου και κυκλοφορεί μόνο σαν μέρος του boxed set The Norman J. Warren Collection μαζί με τα INSEMINOID, TERROR, SATAN’S SLAVE και ένα ξεχωριστό DVD με extras