Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, ένας σατανικός μάγος απαγάγει παιδιά με στόχο να τα θυσιάσει στο σατανά την ώρα που η τοπική κοινότητα κάνει τα στραβά μάτια.

Από τις ταινίες που πρέπει κανείς να προσπαθήσει πολύ για να τις συμπαθήσει κάτι που φαίνεται με τα πρώτα κιόλας πλάνα. Μια σατανική τελετή β’ διαλογής με δράστη διαβολικό μάγο η οποία δίνει τον τόνο γι αυτά που θα ακολουθήσουν. Ο μάγος χρίζει σαν «συλλέκτη» του έναν ντόπιο άνδρα, ο οποίος πρέπει να τον προμηθεύσει με 103 (αν θυμάμαι καλά) παιδιά που χρειάζεται για να φτάσει στο υπέρτατο σημείο της δύναμης του και να γίνει αθάνατος. 30 χρόνια μετά ο μάγος λέγεται Reed Weller και κάνει κουμάντο σε μια μικρή πόλη οι κάτοικοι της οποίας κρύβουν το μυστικό του από φόβο για τη ζωή τους.

Βλέπετε, ως αληθινά σατανικός μάγος, τον οποίο υποδύεται ο βετεράνος William Smith, ο Weller έχει συνάψει αμαρτωλές συμφωνίες με τους κατοίκους οι οποίοι κάνουν τα στραβά μάτια εφόσον ο συλλέκτης δεν του προμηθεύει από τα παιδιά της πόλης. Αυτό γρήγορα θα γίνει όπως και η απαγωγή του γιου ενός περαστικού από την πόλη δικηγόρου που έκανε το λάθος να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα του βενζινάδικου στο οποίο είχαν σταματήσει.

Ο δικηγόρος υποπτεύεται ότι ο γιος του μάλλον έπεσε θύμα απαγωγής και πηγαίνει στον τοπικό σερίφη (Robert Z'Dar), ο οποίος του κόβει γρήγορα το βήχα για περαιτέρω έρευνες στην υπόθεση του μικρού. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έρχεται και ο φαινομενικά θανάσιμος πυροβολισμός του συλλέκτη από τη νεαρή κόρη ενός ντόπιου σε κυνηγετικό ατύχημα για να περιπλέξει τα πράγματα, που φτάνουν σε κατακλυσμικά επίπεδα όταν ο μάγος Weller ανακαλύπτει στο πρόσωπο της τραυματισμένης ψυχικά από το ατύχημα μικρής κόρης την 103η ψυχή που θα του δώσει την αθανασία και θα εξαπολύσει την στρατιά των νεκρών στη Γη!

Έτσι, επιστρατεύει μεθόδους όπως μαύρη μαγεία και εκφοβισμό στην μικρή, ενώ παράλληλα περνάει τον ελεύθερο χρόνο του απειλώντας τον μπρατσωμένο σερίφη και αφήνοντας για καβάντζα τον γιο του δικηγόρου κρεμασμένο από το τσιγκέλι, αποκαλύπτοντας του τη μοναδική αδυναμία του μέσα στις τόσες υπερφυσικές δυνάμεις που του έδωσε ο σατανάς. Αλλά για κακή του τύχη ο δικηγόρος είναι αποφασισμένος να ανακαλύψει τι συνέβη στο γιο του και παίρνει το νόμο στα χέρια του, ανακαλύπτοντας το σατανικό μυστικό του μάγου και τους στόχους του για κατάκτηση του κόσμου.

Δεν χρειάζεται να είναι κανείς φανατικός b-μουβάς για να καταλάβει ότι μιλάμε για άλλη μια από εκείνες τις ταινίες τρόμου των τελών της δεκαετίας του 80 που εκτός από σπάνιες περιπτώσεις, μπορούσαν άνετα να χαρακτηριστούν της σειράς. Το EVIL ALTAR δεν ξεφεύγει από τον κανόνα και από την γενική μετριότητα με αδιάφορη πλοκή και ελάχιστη δράση που βλέπεται πάντως αρκετά ευχάριστα αλλά για εντελώς άλλους λόγους από αυτούς που υποθέτω στόχευε ο σκηνοθέτης.

Κατ΄ αρχάς ένα από τα κύρια ενδιαφέροντα είναι η εμφανισιακή ομοιότητα του πρωταγωνιστή William Smith με τον γνωστό σταρ Robert Duvall, ενώ υπάρχουν και κάποιες αστείες έως και γελοίες σκηνές ανεπιτήδευτου χιούμορ με αποκορύφωμα την επίθεση ιπτάμενων αντικειμένων στο δωμάτιο της νεαρής πρωταγωνίστριας, προεξέχουσας μιας μπάλας του baseball! Επίσης έχουμε και τις αναγκαίες αναφορές στο franchise του A NIGHTMARE ON ELM STREET με μπόνους εμφανίσεις του μάγου από την TV και του συλλέκτη στο πίσω μέρος επερχόμενων van, που αν μη τι άλλο εμποδίζουν το θεατή από τον να τον πάρει ο ύπνος, κάτι που ισχύει στην περισσότερη διάρκεια της υπόλοιπης ταινίας.

Τα πράγματα βελτιώνονται αισθητά στο τελευταίο μισάωρο, όπου υπάρχουν αρκετές σατανικές τελετές ρουτίνας, διάσπαρτοι φόνοι με διάφορα εργαλεία και άλλες οπτικές απολαύσεις όπως η ανάσταση του συλλέκτη που πλέον κυκλοφορεί με γυαλιά ηλίου και σαπίζει όπως κάθε αληθινό ζόμπι. Εκεί το θέαμα ξαφνικά αποκτάει ρυθμό και δράση ενώ υπάρχουν και στιγμές συναισθηματικής φόρτισης που προσωπικά βρήκα αταίριαστα καλές σε σχέση με το υπόλοιπο.

Καλό θα είναι όμως να έχει κανείς στο μυαλό ότι η ταινία απευθύνεται σε «ψημένους» b-μουβάδες, που είναι διατεθειμένοι να συγχωρήσουν τις ατέλειες και το γεγονός κινείται σε άκρως προβλέψιμα και κλισαρισμένα μονοπάτια, χωρίς ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και χωρίς κάτι το άξιο αναφοράς ούτε από πλευράς gore, πόσο μάλλον γυμνού. Πάντως την προσπάθεια πρέπει κανείς να αναγνωρίσει στον -στάντμαν στο επάγγελμα- σκηνοθέτη James Winburn και να υπολογίσει και την παντελή έλλειψη προϋπολογισμού που καταδικάζει τις προθέσεις του, τις αποδεκτές ερμηνείες των πρωταγωνιστών όσο και τις ελάχιστες σεναριακές εκλάμψεις.

Όχι κάτι το ιδιαίτερα κακό, ούτε «τόσο κακό που είναι καλό», αλλά ούτε και πραγματικά καλό σε καμία στιγμή του, το EVIL ALTAR είναι απλώς νερόβραστο και δεν το σώζει ούτε ο William Smith ούτε ο συμπαθής Robert Z'Dar και οι ασκήσεις του άσκοπης αστυνομικής βίας.

Η ταινία έχει κυκλοφορήσει σε bootleg της Arcadia με ποιότητα εικόνας VHS που ελλείψει άλλης έκδοσης είναι η προτεινόμενη- και μοναδική- επιλογή.

Δεν υπάρχουν γνωστές εκδόσεις προς το παρόν