7 τουρίστες φιλοξενούνται στον πύργο ενός ευγενή ο οποίος κρύβει θανάσιμα οικογενειακά μυστικά.

Κλασσικό δείγμα Euro- horror/ sleaze με τον δείκτη του ενδιαφέροντος να παραμένει σε υψηλά επίπεδα στην περισσότερη διάρκεια. Από τα εναρκτήρια πλάνα από το 1945 όπου ένας αξιωματικός των Ναζί μαχαιρώνει το νεογέννητο κοριτσάκι του μέχρι τα άκρως ατμοσφαιρικά σαν βγαλμένα από τα στούντιο της Hammer ή της Amicus σύγχρονα πλάνα μέσα στο κάστρο του βαρόνου.

Εκεί καταλήγει μια αταίριαστη ομάδα 7 ατόμων που αναζητούν καταφύγιο στην περιοχή και το βρίσκουν στο εν λόγω κάστρο. Ο ιδιοκτήτης του, βαρόνος von Rhoneberg, είναι πάντα πρόθυμος να φιλοξενήσει περαστικούς και τουρίστες, αλλά δεν βιάζεται να τους αναφέρει την κατάρα που πλανάται στο κάστρο και στο παρελθόν του, κάτι που όμως κάνει στην πρώτη ευκαιρία ο ατμοσφαιρικός ξερακιανός υπηρέτης του ο οποίος ήταν μαζί του από την εποχή της κατοχής.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι η οικογένεια von Rhoneberg μαστίζεται από μια αρχαία κατάρα που θέλει τα θηλυκά της οικογένειας να γίνονται Succubus, δηλαδή θηλυκοί δαίμονες που στοιχειώνουν .και παρασύρουν τους άνδρες προσφέροντας ως θέλγητρο το συνήθως γυμνό κορμί τους. Στην αρχή οι καλεσμένοι δεν δίνουν σημασία στις ιστορίες του υπηρέτη αλλά η άφιξη στο κάστρο της καυτής Lisa (Erika Blanc) τους κάνει να ξανασκεφτούν το ενδεχόμενο να υπάρχει κάποια αλήθεια στις ιστορίες.

Η Lisa, που αφήνεται να εννοηθεί ότι έχει κάποια σχέση με τον Βαρόνο και το παρελθόν του κάστρου, μετά από ένα μικρό αναγνωριστικό χρονικό διάστημα αρχίζει να επιδίδεται στο έργο με το να τιμωρεί έναν μετά τον άλλο τους ανυποψίαστους καλεσμένους του κάστρου με τρόπους ταιριαστούς με τα αμαρτήματα που ο καθένας τους έπραξε. Ένας από τους φιλοξενούμενους- ιερέας σο επάγγελμα- αρχίζει να υποψιάζεται τι πρόκειται να συμβεί με τα πρώτα οράματα της σαγηνευτικής Succubus και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι ο Βαρόνος και η οικογένεια του έχει συνάψει συμφωνία με τον ίδιο το Διάβολο που μέσω της θηλυκής δαιμόνισσας να διεκδικήσει τις ψυχές όλων όσων είναι στο κάστρο.

Εντάξει, καλό είναι να είναι κανείς δεκτικός στις σεναριακές αυθαιρεσίες και την μερικές φορές αμήχανη δράση για να ευχαριστηθεί όσο πρέπει το THE DEVIL'S NIGHTMARE. Σίγουρα υπάρχουν πολλές τέτοιες, αλλά το τελικό αποτέλεσμα δεν παύει να είναι μια ενδιαφέρουσα και πολύ ατμοσφαιρική ταινία που ναι μεν έχει τα αργά σημεία της αλλά σε γενικές γραμμές παραδίδει τα αγαθά.

Στη συγκεκριμένη περίπτωση τα αγαθά περιλαμβάνουν αρκετό αναίτιο γυμνό προσφορά των δύο νεαρών θηλυκών φιλοξενούμενων και της εκθαμβωτικής Erika Blanc που τα πετούν σε κάθε ευκαιρία και χωρίς φαινομενικό λόγο, στην τιμημένη παράδοση του Euro- sleaze που σέβεται τον εαυτό του και το κοινό του. Δίπλα της υπάρχουν ενδιαφέροντες χαρακτήρες, ο καθένας με την αμαρτωλή ιστορία του και ένα αρκετά ατμοσφαιρικό ξεδίπλωμα της πλοκής που βοηθιέται από το σκηνικό του κάστρου και καταλήγει σε ένα αρκετά εμπνευσμένο και γενικά απρόβλεπτο φινάλε.

Δεν θα είναι υπερβολή να συγκριθεί η ταινία με την περίοδο Edgar Allan Poe του Roger Corman, τόσο θεματικά όσο και από άποψη ατμόσφαιρας, με το ενδιαφέρον όμως να εστιάζεται περισσότερο στα «πιασάρικα» στοιχεία του γυμνού και sleaze.

Προβλέψιμα, τα προβλήματα δεν λείπουν από την παραγωγή και έχουν να κάνουν κυρίως με κάποιες σχεδόν αστείες ερμηνείες και προβληματική τεκμηρίωση της ιστορίας, αλλά σε γενικές γραμμές όλα βαίνουν καλώς στην ταινία που έχει να επιδείξει μια Erika Blanc χάρμα οφθαλμών και κάποιες πολύ καλές και εμπνευσμένες σκηνές φόνων όταν η τελευταία μεταμορφώνεται σε Succubus. Σε όλη αυτή τη διάρκεια, ο ρυθμός είναι ελεγχόμενα αργός με φανερό στόχο την περαιτέρω δημιουργία ατμόσφαιρας, κάτι που ο Jean Brismee τελικά πετυχαίνει απόλυτα παρόλο τον σφιχτό προϋπολογισμό και χωρίς ιδιαίτερες φανφάρες και τεχνάσματα.

Γενικά πρόκειται για μια καθ’ όλα «τίμια» ταινία κατάρας, μαγείας και δαιμονισμού που λογικά θα ικανοποιήσει τους fans του παλιού καλού Euro- horror και sleaze και που θα άξιζε μια καλύτερη έκδοση σε DVD από τις πολλές διαθέσιμες budget εκδόσεις με σκονισμένη fullscreen μεταφορά.

Δεν υπάρχει έκδοση στη χώρα μας.

R0 Αμερική (Brentwood)
R2 Ιταλία (Raro Video)
R2 Μ. Βρετανία (Redemption)

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Καλύτερη μεταφορά φαίνεται να έχει η Ιταλική έκδοση. Πιθανότατα να υπάρχουν κι άλλες budget εκδόσεις με εικόνα ποιότητας VHS.