Ένας Βαρόνος καταδικάζεται το 1661 σε θάνατο από την Ιερά Εξέταση και καίγεται στην πυρά, αφού πρώτα ορκιστεί ότι θα επιστρέψει να εκδικηθεί τους υπεύθυνους. 300 χρόνια μετά επιστρέφει στη Γη με τη βοήθεια ενός κομήτη που είχε περάσει και το 1661.
Σχόλια:
Κάθε φορά που πέφτει στα χέρια μου μια ταινία σαν το THE BRAINIAC ο ενθουσιασμός και η χαρά μου χτυπάει κόκκινο. Ο λόγος είναι ότι παρόλο που κατά βάθος ξέρω ότι η ταινία δεν πρόκειται να αξίζει και πολλά, το ότι γυρίστηκε στο Μεξικό στις αρχές της δεκαετίας του ’60, την «χρυσή» δηλαδή εποχή των χαμηλού προϋπολογισμού ταινιών Ε/Φ την κάνει ταινία που πρέπει πάση θυσία να δω!
Και το χαμόγελο που είχε καρφωθεί στο πρόσωπό μου κατά τη διάρκεια της προβολής απέδειξε ότι πολύ καλά έκανα και επέμενα να εντοπίσω και να δω το THE BRAINIAC, διότι μιλάμε για μια από τις πιο αποθεωτικές ταινίες που κερδίζει επάξια τον χαρακτηρισμό «τόσο κακή που είναι καλή».
Από που να αρχίσει κανείς; Από τις ξύλινες ερμηνείες γεμάτες αταίριαστες γκριμάτσες, από την τραγελαφική εξέλιξη της πλοκής, ή από το μοναδικό θέαμα του εξωγήινου τέρατος; Το THE BRAINIAC έχει όλα τα απαραίτητα συστατικά που κάνουν μια ταινία cult. Δεν έχει σημασία ο λόγος που ο Βαρόνος καταδικάστηκε στην πυρά το 1661, ούτε πώς έγινε η σύνδεση με τον κομήτη που περνούσε εκείνη την ώρα. Τον κομήτη είπα; Με λίγη φαντασία αυτό το κομμάτι κακοκομμένου χαρτιού που φαίνεται ακίνητο στον ουρανό μπορεί να περαστεί για κομήτης!
Όσο για το τέρας, αυτό είναι ένα κεφάλαιο από μόνο του! Ο Βαρόνος μεταμορφώνεται κατά παραγγελία σε ένα τριχωτό τέρας με φιδίσια γλώσσα (που πρέπει να δείτε για να πιστέψετε) που ρουφάει το μυαλό των θυμάτων του δημιουργώντας δύο μικρές τρυπούλες στο πίσω μέρος του σβέρκου τους σαν τα σημάδια των βρικολάκων, και συγκεντρώνει τα μυαλά σε μια κρυμμένη πιατέλα που έχει στο σπίτι του για μελλοντική χρήση.
Τα θύματα του Βαρόνου είναι όλοι αυτοί που το 1661 ήταν υπεύθυνοι για την εκτέλεσή του, και την μοντέρνα εποχή έχουν μετενσαρκωθεί σε μοντέρνα μέλη της υψηλής κοινωνίας. Ετοιμαστείτε να πιάσετε το στομάχι σας από το γέλιο όταν ο τρομερός Βαρόνος τους καλεί σπίτι του και στα πρόσωπά τους βλέπει τα πρόσωπα των βασανιστών του. Ποιο είναι το αστείο; Ότι ενώ οι περισσότεροι άνδρες έχουν μετενσαρκωθεί σε άτομα του ίδιου φύλου και εμφάνισης, οι δύο γυναίκες της παρέας το 1661 ήταν άντρες! Όταν κατά τη διάρκεια της πρώτης γνωριμίας τους με τον Βαρόνο η κάμερα ζουμάρει στο θηλυκό προσωπάκι τους και αυτό αλλάζει εμφανίζοντας τα άγρια χαρακτηριστικά αξύριστων Ιεροεξεταστών, θα τρίβετε τα μάτια σας από δυσπιστία! Δεν υπάρχει σκηνή στην συγκεκριμένη ταινία που να μη βγάζει γέλιο με την αφέλεια και την camp αισθητική της. Όσο το τέρας βρίσκεται στο πλάνο, μπορώ να φανταστώ ένα ολόκληρο σινεμά να πανηγυρίζει με ιαχές και υπερυψωμένα χέρια, ιδίως όταν κινείται απειλητικά προς τα θύματά του.
Βαρετό σημείο δεν υπάρχει στο THE BRAINIAC, μιας και η διάρκειά του μόλις που ξεπερνάει τα 75 λεπτά, και όσες και όσοι απόλαυσαν τις κλασσικές ταινίες του Ed Wood και τις b-movies με τέρατα της δεκαετίας του ’50 πρέπει να το αναζητήσετε πάση θυσία. Δύσκολα θα ξαναβρεί κανείς τόσο διασκεδαστική κακή ταινία, που αγγίζει τα όρια της ιδιοφυΐας μιας και η όλη φάση φαίνεται να γίνεται στα σοβαρά! Με υπερβολικές ερμηνείες, ασταμάτητα γουρλωμένα μάτια από τους πρωταγωνιστές και φανταστικές ατάκες, το THE BRAINIAC είναι τροφή για σκέψη για κάθε ορκισμένο φίλο των b-movies.
Το φοβερό της υπόθεση, όμως, είναι ότι όταν η ταινία πρωτοβγήκε στις αίθουσες σίγουρα θα θεωρούνταν αρκετά τρομακτικό και βίαιο για την εποχή του. Είμαι σίγουρος μάλιστα, ότι πολλοί που τότε ήταν μικρά παιδάκια ακόμα θα θυμούνται τις τρομάρες που πιθανότατα τους πρόσφερε το ανεκδιήγητο τέρας όταν ορμούσε με μανία στις όμορφες γυναίκες (που όμως ήταν άντρες). Θέλω να δω τι θα λένε σήμερα μόλις το ξαναδούν!
Αναμφίβολα από τις αντιπροσωπευτικότερες στιγμές του σινεμά που είναι τόσο κακό που γίνεται αληθινά εκπληκτικό!
Κάθε φορά που πέφτει στα χέρια μου μια ταινία σαν το 
Και το χαμόγελο που είχε καρφωθεί στο πρόσωπό μου κατά τη διάρκεια της προβολής απέδειξε ότι πολύ καλά έκανα και επέμενα να εντοπίσω και να δω το 
Όσο για το τέρας, αυτό είναι ένα κεφάλαιο από μόνο του! Ο Βαρόνος μεταμορφώνεται κατά παραγγελία σε ένα τριχωτό τέρας με φιδίσια γλώσσα (που πρέπει να δείτε για να πιστέψετε) που ρουφάει το μυαλό των θυμάτων του δημιουργώντας δύο μικρές τρυπούλες στο πίσω μέρος του σβέρκου τους σαν τα σημάδια των βρικολάκων, και συγκεντρώνει τα μυαλά σε μια κρυμμένη πιατέλα που έχει στο σπίτι του για μελλοντική χρήση.
Τα θύματα του Βαρόνου είναι όλοι αυτοί που το 1661 ήταν υπεύθυνοι για την εκτέλεσή του, και την μοντέρνα εποχή έχουν μετενσαρκωθεί σε μοντέρνα μέλη της υψηλής κοινωνίας. Ετοιμαστείτε να πιάσετε το στομάχι σας από το γέλιο όταν ο τρομερός Βαρόνος τους καλεί σπίτι του και στα πρόσωπά τους βλέπει τα πρόσωπα των βασανιστών του. Ποιο είναι το αστείο; Ότι ενώ οι περισσότεροι άνδρες έχουν μετενσαρκωθεί σε άτομα του ίδιου φύλου και εμφάνισης, οι δύο γυναίκες της παρέας το 1661 ήταν άντρες! Όταν κατά τη διάρκεια της πρώτης γνωριμίας τους με τον Βαρόνο η κάμερα ζουμάρει στο θηλυκό προσωπάκι τους και αυτό αλλάζει εμφανίζοντας τα άγρια χαρακτηριστικά αξύριστων Ιεροεξεταστών, θα τρίβετε τα μάτια σας από δυσπιστία!
Το φοβερό της υπόθεση, όμως, είναι ότι όταν η ταινία πρωτοβγήκε στις αίθουσες σίγουρα θα θεωρούνταν αρκετά τρομακτικό και βίαιο για την εποχή του. Είμαι σίγουρος μάλιστα, ότι πολλοί που τότε ήταν μικρά παιδάκια ακόμα θα θυμούνται τις τρομάρες που πιθανότατα τους πρόσφερε το ανεκδιήγητο τέρας όταν ορμούσε με μανία στις όμορφες γυναίκες (που όμως ήταν άντρες). Θέλω να δω τι θα λένε σήμερα μόλις το ξαναδούν! 
