Η Kirstie επιστρέφει αλλά εξαφανίζεται κατά τη διάρκεια τροχαίου στο οποίο οδηγούσε ο αρραβωνιαστικός της Trevor. Αμέσως μετά ο τελευταίος αρχίζει να έχει εφιαλτικά οράματα και παραισθήσεις ενώ η αστυνομία τον υποπτεύεται για πιθανό φόνο της Kirstie. Όμως πίσω από όλα φαίνεται να είναι ο Pinhead ο οποίος παίζει το παιχνίδι του πάνω στον ανυποψίαστο Trevor.

Το HELLSEEKER είναι η δεύτερη ταινία του γνωστού franchise που υιοθετεί το κλίμα μυστηρίου και σταδιακών αποκαλύψεων που ξεκίνησε με το ανέλπιστα καλό INFERNO του 2000 και η πρώτη από συνολικά τρεις σκηνοθετικές προσπάθειες στο franchise του Rick Bota που έκανε και τα δύο επόμενα (DEADER, HELLWORLD).

Εδώ την θέση του προβληματικού αστυνομικού ντετέκτιβ που υποδύθηκε άριστα ο Craig Sheffer παίρνει ο Trevor (Dean Winters) ένας χαμηλών τόνων τυπάς που τυχαίνει να είναι ο αρραβωνιαστικός της γνωστής και μη εξαιρετέας Kirsty Cotton (Ashley Laurence), που επανέρχεται στο franchise για πρώτη φορά μετά το HELLBOUND. Η ιστορία αρχίζει με το φαινομενικά αγαπημένο ζευγάρι να ταξιδεύει μέσα στο αμάξι τους όταν αυτό χάνει την πορεία του και καταλήγει μέσα στο κοντινό ποτάμι με τους δύο επιβαίνοντες ακόμα μέσα, σε έναν φανερό φόρο τιμής στο CARNIVAL OF SOULS. Ο Trevor καταφέρνει να γλιτώσει, όχι όμως και η Kirstie που παγιδεύεται μέσα και φαινομενικά πνίγεται. Όταν όμως η αστυνομία καταφθάνει, το πτώμα της Kirstie δεν μπορεί να βρεθεί πουθενά, ούτε και κανένα άλλο ίχνος της.

Από εκεί και πέρα αρχίζει ένα εφιαλτικό ταξίδι για τον Trevor που μοιάζει να ακροβατεί μεταξύ φαντασίας και πραγματικότητας αναζητώντας εξηγήσεις για το τι συνέβη κατά τη διάρκεια του ατυχήματος. Ο Trevor μοιάζει να υποφέρει από αμνησία, μη μπορώντας να θυμηθεί καλά- καλά το ποιος είναι, πού δουλεύει και ποιοι είναι οι φίλοι του. Χώρια ότι αρχίζουν να κάνουν την εμφάνιση τους και εφιαλτικά οράματα και παραισθήσεις με σποραδικές εμφανίσεις παράξενων πλασμάτων και flashbacks από τα γεγονότα που οδήγησαν στο μοιραίο ατύχημα που όμως είναι τμηματικά και μπερδεύουν ακόμα περισσότερο τον Trevor και κάνουν την αστυνομία καχύποπτη μιας και οι υπεύθυνοι ντετέκτιβς βιάζονται να του φορτώσουν την ευθύνη.

Με αυτό το υλικό ο κατά κανόνα υπεύθυνος φωτογραφίας Rick Bota κάνει ίσως την κορυφαία του ταινία στο franchise με τρομερή και τρομακτική ατμόσφαιρα που δεν έχει σε τίποτα να ζηλέψει από την αντίστοιχη του INFERNO και ένα στέρεο και άκρως ενδιαφέρον σενάριο, που πάντως δανείζεται αρκετά στοιχεία από την προαναφερόμενη ταινία της σειράς.

Η ζωή του Trevor μετατρέπεται σε κόλαση καθώς κυριεύεται από μυστηριώδη οράματα που τον κάνουν να αμφισβητεί τα πάντα που συμβαίνουν γύρω του. Προσθέστε και τις σποραδικές εμφανίσεις του αγαπημένου δαίμονα των fans της σειράς, Pinhead, και τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο μπερδεμένα και με ονειρική ποιότητα.

Ο Bota όσο περνάει ο χρόνος δίνει περισσότερα φαινομενικά αταίριαστα στοιχεία στην ιστορία, που παρόλο που η κατάληξη της είναι αρκετά προβλέψιμη για τους φίλους της σειράς, βλέπεται σε όλη την διάρκεια της με μεγάλο ενδιαφέρον. Η ζωή του Trevor και της Kirstie πριν από το ατύχημα ξεδιπλώνεται σταδιακά και τα γεγονότα που οδήγησαν τον Trevor σαν ακόμα ένα πιόνι στο κοσμικό παιχνίδι του Pinhead εξηγούνται και τελικά δικαιολογούνται με απόλυτα ικανοποιητικό τρόπο όταν έρχεται η ώρα. Από εκεί και πέρα έχουμε τις αναμενόμενες ονειρικές σεκάνς και παραισθησιακά πλάνα που δίνουν τον απαισιόδοξο τόνο και κάνουν ξεκάθαρο ότι ο Trevor δύσκολα θα την σκαπουλάρει από το παιχνίδι στο οποίο έμπλεξε.

Γενικά η όλη ιστορία μοιάζει με το INFERNO όσο και διαφέρει από αυτό, με κάποια ευρήματα του σεναρίου που το ξεχωρίζουν ενώ ο ρυθμός είναι γενικά πολύ ικανοποιητικός. Η ατμόσφαιρα πλούσια και πανταχού παρούσα, ενώ το μοναδικό αρνητικό που έρχεται αβίαστα στο νου είναι η συμπληρωματική παρουσία τόσο του Pinhead που κρατιέται για το φινάλε, όσο και των cenobites που έχουν ελάχιστη συμμετοχή στα δρώμενα και περνούν απαρατήρητοι ίσως για πρώτη φορά στην ιστορία του franchise.

Είναι πάντως απορίας άξιο γιατί ακόμα και σήμερα τα διάφορα sequels του HELLRAISER χτυπιούνται από τους διάφορους κριτικούς και fans και δεν αναγνωρίζονται ως αυτό που τα περισσότερα είναι. Και πρόκειται για πραγματικά καλές ταινίες που απλώς χρησιμοποιούν τον τίτλο του franchise για να ξεκινήσουν με κάποιο αβαντάζ, ενώ θα μπορούσαν κάλλιστα να σταθούν και σαν ανεξάρτητες ταινίες τρόμου και χωρίς αυτό. Και αυτό είναι 100% αλήθεια τόσο για το INFERNO όσο και για το HELLSEEKER που προσωπικά θεωρώ τις 2 καλύτερες ταινίες από το μεταγενέστερο κύμα των συνεχειών του franchise.

Μοιραία, το επίπεδο πέφτει αισθητά από την επόμενη συνέχεια, την οποία επίσης ανέλαβε ο Rick Bota, αλλά αν το καλοσκεφτεί κανείς μιλάμε για 6 αρκετά επιτυχημένες ταινίες μαζί με τη συγκεκριμένη, κάτι που δύσκολα συναντάει κανείς σε οποιοδήποτε franchise. Και αυτό λέει πολλά.

Ένα σίγουρο στοίχημα για τους φίλους της σειράς και για τους fans του πραγματικά καλού ατμοσφαιρικού μυστηρίου και τρόμου.

Η ταινία κυκλοφορεί στη χώρα μας από την Audio Visual σε έκδοση χωρίς περικοπές.

R1 Αμερική (Dimension Films)
R2 Ολλανδία (RCV)
R2 Σκανδιναβία (Scanbox)

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Καλύτερη η Σκανδιναβική με πολλά extras και DTS ήχο, ενώ από κοντά η R1 με τα ίδια extras αλλά χωρίς τον DTS ήχο.