O Pinhead ψάχνει σε παρελθόν, παρόν και μέλλον τον απόγονο του δημιουργού του Κύβου παζλ με στόχο να εδραιώσει τη θέση του στη Γη. Μαζί του ο θηλυκός δαίμονας που κρατούσε τα σκήπτρα της κόλασης μέχρι τον ερχομό του.
Σχόλια:
Τέταρτη συνέχεια του θρύλου που ξεκίνησε ο Clive Barker το 1987 με το κλασσικό και για πολλούς αξεπέραστο HELLRAISER. Ο θρύλος συνεχίστηκε με το δυνατό HELLBOUND: HELLRAISER 2 και από εκεί και πέρα το επίπεδο άρχισε να πέφτει, με το HELLRAISER 3: HELL ON EARTH να έχει το ενδιαφέρον του και κάποιες πολύ καλές εμπνεύσεις, αλλά σε γενικές γραμμές να μην φτάνει στο επίπεδο που θα επιθυμούσαν οι φίλοι των δύο πρώτων ταινιών της σειράς. Το HELLRAISER: BLOODLINE είναι κατά τη γνώμη μου, μια από τις πραγματικά καλές ταινίες της νεότερης σειράς, που όμως όλα της πήγαν στραβά από την αρχή και δεν την άφησαν να εξελιχθεί όπως θα έπρεπε. Κατ’ αρχάς, πρώτος υποψήφιος για σκηνοθέτης ήταν ο δικός μας άνθρωπος, Stuart Gordon (RE-ANIMATOR), ο οποίος όμως αποχώρησε προτού αρχίσουν τα γυρίσματα. Στη συνέχεια, η θέση προσφέρθηκε στον Guillermo del Toro, ο οποίος την αρνήθηκε και τέλος, σκηνοθέτης ορίστηκε ο Kevin Yagher. Έλα, όμως, που η εταιρία παραγωγής έπρεπε να «χώσει τα νύχια της» στην τελική κόπια, και έτσι αρκετό υλικό αφαιρέθηκε από την ταινία, νέο υλικό προστέθηκε, άλλαξε η σειρά ορισμένων σκηνών κάνοντάς την ταινία κάτι αρκετά λιγότερο από αυτό που προγραμμάτιζε ο σκηνοθέτης. Αποτέλεσμα ήταν ο Kevin Yagher να αποκηρύξει την ταινία, κολλώντας το όνομα του φανταστικού προσώπου Alan Smithee, ένας χαρακτήρας που ανακαλύφθηκε από την Αμερικάνικη κινηματογραφική βιομηχανία για να δείχνει ότι ο πραγματικός σκηνοθέτης δεν αφέθηκε από τους διάφορους τρίτους να κάνει την ταινία όπως ήθελε. Και είναι κρίμα, γιατί σύμφωνα με τα λεγόμενα του Kevin Yagher, το BLOODLINE είχε πολύ περισσότερη πλοκή και ιστορία η οποία κόπηκε, κάνοντας το BLOODLINE αυτό το αρκετά ενδιαφέρον αλλά φανερά ημιτελές δημιούργημα που όλοι είδαμε. Από πλευράς πλοκής, το BLOODLINE είναι από τα πιο φιλόδοξα και περίπλοκα στη σειρά. Ξεκινώντας από το μέλλον και το αχανές διάστημα, μας μεταφέρει στις ρίζες του Κύβου-παζλ (The Lament Configuration) στο Παρίσι του 17ου αιώνα, στη Νέα Υόρκη του σήμερα, και ξανά στο μέλλον όπου ακολουθούμε το γενεαλογικό δένδρο του εφευρέτη του Κύβου. Η ιστορία του Κύβου είναι ίσως ό,τι πιο ενδιαφέρον και εντυπωσιακό έχει να επιδείξει το BLOODLINE, το οποίο στο πρώτο του μισάωρο με έκανε να τρίβω τα μάτια μου από έκπληξη με το πόσο καλό ήταν για 4ο sequel. Βλέπετε, ο Κύβος κατασκευάστηκε κατά παραγγελία ενός Αλχημιστή Μάγου της εποχής, με στόχο να καλέσει έναν Δαίμονα από την Κόλαση στην υπηρεσία του. Η αισθησιακή Angelique (Valentina Vargas) καταφθάνει και οι Πύλες της Κολάσεως ανοίγουν. Η σκηνή της ανίερης τελετής είναι πραγματικά εντυπωσιακή, με καταπληκτική ατμόσφαιρα και ειδικά εφέ, που από μόνη της αξίζει για να αποκτήσει κανείς την ταινία. Από εκεί και πέρα τα πράγματα μπερδεύονται, μιας και η αφήγηση κινείται μπρος- πίσω στο χρόνο, με την Angelique να αναζητεί τους απογόνους του κατασκευαστή του Κύβου, που θα ανοίξουν για πάντα τις πύλες της Κολάσεως καθιστώντας την αθάνατη και απόλυτη κυρίαρχο πάνω στη Γη. Κάπου εκεί μπλέκει και στην ιστορία ο Pinhead που εντωμεταξύ έχει πάρει τα σκήπτρα της Κόλασης από την Angelique και μάλιστα έχει καταφέρει να… επεκτείνει αρκετά την οικογενειακή επιχείρηση, σε σημείο που η Angelique πλέον είναι ένα απλό εμπόδιο. Το πράγμα αρχίζει να «ξεφουσκώνει» μετά την 1η ώρα προβολής, όπου και αρχίζουν να φαίνονται τα προβλήματα που προέκυψαν από τις συνεχείς παρεμβάσεις του στούντιο πάνω στη δουλειά του Kevin Yagher. Το ενδιαφέρον σταδιακά μειώνεται και προς το φινάλε γίνεται σχεδόν οριακό, αν εξαιρέσει κανείς την πραγματικά εκπληκτική σκηνή όπου ο Pinhead κάνει… φιγούρα στην Angelique με την τρομερή και πολύ αιματηρή συγχώνευση 2 δίδυμων φρουρών ασφαλείας που έκαναν το λάθος να βρεθούν στην αίθουσα την ώρα που οι δύο δαίμονες συνομιλούσαν, σε έναν νέο Cenobite. Το φινάλε, αν και τεχνικά άρτιο και με εντυπωσιακά ειδικά εφέ, είναι προβλέψιμο και αδικεί την ταινία μέχρι τότε, αλλά κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει πώς θα ήταν τα πράγματα αν ο Kevin Yagher είχε αφεθεί ήσυχος να κάνει τη δουλειά του όπως ήθελε, τουλάχιστον μέχρι την επόμενη έκδοση "Director’s Cut" αν ποτέ κάτι τέτοιο προκύψει.
Γενικά, το BLOODLINE είναι μια απολύτως άξια, κατά τη γνώμη μου, προσθήκη στη μέχρι τώρα σειρά παρόλα τα αρκετά προβλήματά της και μου φαίνεται πολύ δύσκολο να απογοητεύσει τους πιστούς φίλους του Pinhead και της σειράς. Ο τελευταίος έχει ίσως τον περισσότερο χρόνο στην οθόνη από το HELL ON EARTH και αυτό λέει πολλά, μιας και από το επόμενο sequel ο χρόνος αυτός μειώνεται αισθητά και η σειρά κάνει στροφή σε μονοπάτια κρυφού και ψυχολογικού τρόμου με σταδιακές αποκαλύψεις και μπόλικο μυστήριο. Τα ειδικά εφέ και το gore είναι πολλά και καλά, ενώ η δράση σχεδόν ασταμάτητη, παρόλο το μη συμπαγές σενάριο. Επίσης ομολογώ ότι προσωπικά είχα να ευχαριστηθώ τόσο τους συμπληρωματικούς χαρακτήρες από τον καλό γιατρό του HELLBOUND. Η Angelique είναι «φωτιά», ιδίως όταν τσαντίζεται, ο Pinhead αυτός που ξέρουμε, ενώ οι εκάστοτε Cenobites θα έκαναν ακόμα και τον ίδιο τον Clive Barker υπερήφανο. Οπότε οι φίλοι της σειράς δεν έχουν κανένα λόγο να φοβούνται. Το BLOODLINE είναι ένα πολύ καλό sequel που αξίζει σε κάθε περίπτωση το χρόνο και το χρήμα τους και είναι η τελευταία ταινία της σειράς που κυκλοφόρησε στους κινηματογράφους. Και μάλλον είναι και η τελευταία ταινία της σειράς που πραγματικά αξίζει κάτι τέτοιο, και άσε τους κριτικούς και τους mainstream horror fans να λένε!
DVD Notes:
Δεν υπάρχει επίσημη έκδοση στη χώρα μας.
Διεθνείς DVD εκδόσεις:
R1 Αμερική (Buena Vista Home Entertainment) R2 Γαλλία (Studio Canal) R2 Ολλανδία (RCV) R2 Ισπανία (Filmax) R2 Μ. Βρετανία (Buena Vista Home Entertainment)
Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Καλύτερη φαίνεται η R2 Μ. Βρετανίας, με αναμορφική μεταφορά και DTS ήχο.
Τέταρτη συνέχεια του θρύλου που ξεκίνησε ο 
