b-movies.gr - horror : sci-fi : exploitation : fantasy
Home
b-mission
b-news
b-movies
b-people
b-άρθρα
b-TV
b-events
Polls
Επικοινωνία
Φιλικά sites
Links
Search
Αναζητηση για:

Στην κατηγορία:


Δείτε επίσης
TORTURE GARDENTORTURE GARDEN (1967)
THE HOUSE THAT DRIPPED BLOODTHE HOUSE THAT DRIPPED BLOOD (1971)
DR. TERROR’S HOUSE OF HORRORSDR. TERROR’S HOUSE OF HORRORS (1965)
TWICE- TOLD TALESTWICE- TOLD TALES (1963)
THE VAULT OF HORRORTHE VAULT OF HORROR (1973)
TALES OF TERRORTALES OF TERROR (1962)
TALES THAT WITNESS MADNESSTALES THAT WITNESS MADNESS (1973)
AND NOW THE SCREAMING STARTS!AND NOW THE SCREAMING STARTS! (1973)
TALES FROM THE CRYPTTALES FROM THE CRYPT (1972)
CREEPSHOWCREEPSHOW (1982)
TWO EVIL EYESTWO EVIL EYES (1990)
RAW MEATRAW MEAT (1972)
ABSOLUTIONABSOLUTION (1978)
THE WICKER MANTHE WICKER MAN (1973)
THE GORGONTHE GORGON (1964)
DRACULA A.D. 1972DRACULA A.D. 1972 (1972)
CIRCUS OF FEARCIRCUS OF FEAR (1967)
QUATERMASS 2QUATERMASS 2 (1957)
MADHOUSEMADHOUSE (1974)

Valid XHTML 1.0 Transitional

horror : sci-fi : exploitation : fantasy
ASYLUM (1972) (Μ. Βρετανία)
A.K.A.: House of Crazies
Ελληνικός τίτλος: Τρόμος στο ’συλο της Οργής
Age Line
Απαραίτητη η γονική συναίνεση
  ASYLUM  
Είδος: Τρόμου
Θέμα: Amicus Productions, ’συλο Φρενοβλαβών, Φόνος, Εκδίκηση, Μαγεία, Σπονδυλωτή
ΣκηνοθεσίαRoy Ward Baker
ΗθοποιοίPeter Cushing, Britt Ekland, Herbert Lom, Patrick Magee, Barry Morse, Charlotte Rampling, Barbara Parkins, Robert Powell
ΣενάριοRobert Bloch
ΠαραγωγήMax Rosenberg, Milton Subotsky, Gustave M. Berne
ΜουσικήDouglas Gamley
ΦωτογραφίαDenys N. Coop
ΜοντάζPeter Tanner
Υπάρχουν 4 σχόλια χρηστών για την ταινία
Υπόθεση:

Ένας νέος γιατρός καταφθάνει σε ένα ’συλο φρενοβλαβών και πρώτη του αποστολή είναι να αναγνωρίσει τον πρώην Διευθυντή που τώρα είναι τρόφιμος. Στην περιήγησή του θα ακούσει τις ιστορίες τροφίμων για το πώς κατέληξαν στο ’συλο.

Σχόλια:

Το στούντιο της Amicus, αν και ποτέ δεν κατάφερε να φτάσει το αντίστοιχο της Hammer Films τόσο σε ποιότητα όσο και σε φήμη, πάντα είχε τη δική του ζεστή γωνίτσα στις καρδιές των φίλων του κλασσικού Βρετανικού γοτθικού τρόμου. Ταινίες όπως τα DR. TERROR'S HOUSE OF HORRORS, TALES FROM THE CRYPT και AND NOW THE SCREAMING STARTS! κατάφεραν να δώσουν στη μικρή Amicus την ώθηση που χρειαζόταν και να την κάνουν να καθιερωθεί σε ένα χώρο που η Hammer έμοιαζε να παίζει χωρίς αντίπαλο.

Το ASYLUM είναι μια από τις γνωστότερες παραγωγές της εταιρίας, ένα κλασσικό cult εργάκι, με ένα cast λαμπερών αστέρων του Βρετανικού σινεμά της εποχής, όμορφη ατμόσφαιρα και σχετικό ενδιαφέρον στις 4 ιστορίες τις οποίες παρουσιάζει. Το κύριο πρόβλημά του είναι ότι τα σημάδια που άφησε πάνω του το πέρασμα του χρόνου το κάνουν λίγο πιο cheesy απ’ ότι ήταν ο στόχος.

Η ιστορία ξεκινάει με την άφιξη στο ’συλο του τίτλου ενός νεαρού ψυχιάτρου που μόλις προσελήφθη. Μετά από μια μικρή εισαγωγή από έναν όπως πάντα απολαυστικό Patrick Magee, που του εξηγεί ότι στο συγκεκριμένο ’συλο οι ασθενείς είναι πέρα από θεραπεία, ο καλός γιατρός ξεναγείται στις διάφορες πτέρυγες του Ασύλου, συναντώντας 3 ασθενείς που θα του διηγηθούν τις ιστορίες που τους έφεραν εκεί.

Στην παράδοση του DR. TERROR’S HOUSE OF HORRORS κινείται, λοιπόν, το ASYLUM και όπως η συντριπτική πλειοψηφία των σπονδυλωτών ταινιών, είναι μια αρκετά άνιση προσπάθεια. Η πρώτη ιστορία είναι κλασσική πλέον σε ταινίες τρόμου, ιδίως σπονδυλωτές, με τον άντρα που διατηρεί κρυφό ερωτικό δεσμό να σκοτώνει τη γυναίκα του, να την κόβει σε κομμάτια τα οποία και πακετάρει σε μακάβριες συσκευασίες από λαδόχαρτο και τα βάζει σε έναν ολοκαίνουργιο καταψύκτη που αγόρασε γι αυτό το σκοπό. Αυτά φέρνουν στο νου την ιστορία του George Romero στο TWO EVIL EYES, βασισμένη στο κλασσικό διήγημα του Edgar Alan Poe, αλλά η συγκεκριμένη διαφέρει αρκετά, αν εξαιρέσει κανείς το υπόγειο και τον καταψύκτη που είναι κοινά.

Δεν χρειάζεται κανείς να έχει μαντικές ικανότητες για να καταλάβει πώς εξελίσσεται η συγκεκριμένη ιστορία, με τα τυλιγμένα κομμάτια της δολοφονημένης συζύγου να ζωντανεύουν παίρνοντας εκδίκηση από τον φονιά και στέλνοντας της ανυποψίαστη ερωμένη του στο ’συλο.

Η δεύτερη και κατά τη γνώμη μου καλύτερη ιστορία, ασχολείται με έναν φτωχό ράφτη (Barry Morse) που προσλαμβάνεται από τον αινιγματικό Peter Cushing για να ράψει ένα μυστηριώδες κοστούμι από άγνωστο υλικό και με ευλαβική προσήλωση στους κανονισμούς και το χρονοδιάγραμμα που του δίνει ο τελευταίος. Βλέπετε, το κοστούμι προορίζεται για τον γιο του Cushing που, όντας νεκρός, δεν το χρειάζεται για να το φορέσει στο γραφείο!

Η τρίτη ιστορία έχει να κάνει με μια νεαρή τρόφιμο (Charlotte Rampling) που έχει διχασμένη προσωπικότητα και στοιχειώνεται από την φονική αδελφή της Lucy. Όμως δεν είμαστε σίγουροι αν η Lucy υπάρχει ή αν υπήρξε ποτέ ή απλά είναι το δολοφονικό alter ego της νεότατης Charlotte Rampling; Η τελευταία δεν κατάφερε να απαντήσει την συγκεκριμένη ερώτηση, κάτι που την οδήγησε στο ’συλο.

Τέλος, υπάρχει η συγκεντρωτική ιστορία, σχετικά με έναν ασθενή (Herbert Lom) που πιστεύει ότι μπορεί να μεταδώσει το πνεύμα του και να δώσει ζωή σε κούκλες τις οποίες φτιάχνει ο ίδιος. Φυσικά, τόσο ο καλός γιατρός μας όσο και ο Patrick Magee δεν τον πιστεύουν, κάτι που φέρνει καταστροφικά αποτελέσματα ιδίως για τον δεύτερο.

Το 1972 είμαι σίγουρος ότι η θέα κινούμενων πλαστικών ομοιωμάτων σαν τα χοντροκομμένα τετραγωνισμένα ρομπότ που δεχόμασταν σαν χριστουγεννιάτικα δώρα όταν ήμαστε μικροί, θα τρόμαζε αρκετά τους θεατές. Δυστυχώς όμως σήμερα κάτι τέτοιο και μόνο στην ιδέα μοιάζει αστείο, πόσο μάλλον όταν τα ειδικά εφέ που το στηρίζουν μοιάζουν απίστευτα ξεπερασμένα. Έτσι το μόνο που μένει από το ASYLUM είναι οι καταπληκτικές ερμηνείες όλων των πρωτοκλασάτων πρωταγωνιστών του, με προσωπική μου προτίμηση τον Herbert Lom και τον Patrick Magee. Ο Peter Cushing είναι όπως πάντα «ατσαλάκωτος» και «formal», ενώ η πανέμορφες Britt Eckland και Charlotte Rampling παραδίδουν τα αγαθά.

Τα αγαθά, όμως, που θα περίμενε κανείς σε τρομάρες, ατμόσφαιρα και ευρηματικότητα των ιστοριών είναι στην καλύτερη περίπτωση περιορισμένα και τετριμμένα. Η μουσική του Douglas Gamley ξεχωρίζει πάντως αρκετά ενώ κάποια πολύ καλά διάσπαρτα σημεία δε βοηθούν να ανέβουν συνολικά τα πράγματα, που μένουν στο επίπεδο καλογυρισμένης απογευματινής ψυχαγωγίας.

Πάντως, η μεγαλύτερη έκπληξη έρχεται όταν κανείς αναγνωρίσει στο όνομα του Robert Bloch το συγγραφέα του PSYCHO και άλλων ιστοριών τρόμου επηρεασμένων από τη μυθολογία Cthulhu που δημιούργησε ο H.P. Lovecraft. Θα ήταν απόλυτα λογικό να περιμένει κανείς πλοκή και αποκαλύψεις που θα τον κρατούσαν καθηλωμένο και γεμάτο ενδιαφέρον από έναν αναγνωρισμένο συγγραφέα του είδους, αλλά φαίνεται ότι η έμπνευσή του τον εγκατέλειψε στο ASYLUM, με αποτέλεσμα οι ιστορίες του να αρχίζουν να ξεθωριάζουν γρήγορα από τη μνήμη.

Γενικά, το ASYLUM έχει πολύ καλή φήμη ανάμεσα στους φίλους της Αγγλικής γοτθικής σχολής, αλλά εγώ προσωπικά το βρίσκω ολίγον τι υπερτιμημένο παρόλο που στην τελική ανάλυση είναι αρκετά ψυχαγωγικό. Πάντως θα προτιμούσα ανά πάσα στιγμή το DR. TERROR’S HOUSE OF HORRORS, το οποίο μάλιστα γενικά θεωρείται κατώτερο του ASYLUM κυρίως από Βρετανούς κριτικούς και κοινό. Αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι τουλάχιστον το πέρασμα του χρόνου δεν άλλαξε τόσο πολύ τη μορφή του, ενώ δυστυχώς στο ASYLUM το έκανε σε μεγάλο βαθμό.

DVD Notes:

Το ASYLUM δεν έχει κυκλοφορήσει σε DVD στη χώρα μας.

Διεθνείς DVD εκδόσεις:

R0 Αμερική (Dark Sky Films)
R1 Αμερική (Image Entertainment)
R2 Μ. Βρετανία (Anchor Bay UK)
R2 Μ. Βρετανία (Vipco)

Όλες οι εκδόσεις είναι χωρίς περικοπές. Καλύτερη η R2 (Anchor Bay UK) που υπάρχει στο boxed set "The Amicus Collection" μαζί με τα AND NOW THE SCREAMING STARTS!, DR. TERROR’S HOUSE OF HORRORS, THE BEAST MUST DIE και THE HOUSE THAT DRIPPED BLOOD, που όμως κυκλοφόρησε περιορισμένα σε 5000 αντίτυπα. Από τις υπόλοιπες ξεχωρίζει η R0 για αναμορφική μεταφορά και extras, αλλά υστερεί από την έκδοση της Anchor Bay UK.



Τελευταίοι 5 σχολιασμοί μελών

Megaterror (Βαθμολογία: 3) στίς 07/02/2009 04:35

Το είχα δει μικρός στην τηλεόραση και τότε με είχε πραγματικά εντυπωσιάσει(και τρομάξει). Το ξαναείδα πρόσφατα μιας και δεν το θυμόμουν σχεδόν καθόλου, επομένως μπορώ να γράψω μια πιο ώριμη και σουλουπωμένη κριτική.

Κατ'αρχήν το περιβάλλον όπου διεξάγεται το στόρυ είναι κατάλληλο, τουτέστιν σε απομονωμένη στην ύπαιθρο "έπαυλη" φρενοβλαβών. Από την εισαγωγή κιόλας η ταινία συνοδεύεται από σκοτεινή επιβλητική μουσική που σε βάζει για τα καλά στο κλίμα. Μέχρι εδώ όλα καλά.

Οι 3 ιστορίες είναι ουσιαστικά όλη η ταμπακιέρα. Η πρώτη ιστορία δεν κρύβω ότι μου προκάλεσε ανατριχίλα ανά διαστήματα, ειδικά όταν το κομμένο κεεφάλι καλυμένο από τη σακούλα κουνάει το στόμα του...σαν να προσπαθεί να μιλήσει και να ζητήσει εκδίκηση. Είναι ωραία ιστορία, αλλά τα πράγματα εξελίσσονται κάπως απότομα.

Η δεύτερη ιστορία είναι ίσως η καλύτερη και σίγουρα η πιο σκοτεινή από τις τρεις. Περιέχει στοιχεία "μαύρης μαγείας", έχει αγωνία και γοτθική ατμόσφαιρα, αλλά νομίζω ότι μπορούσε να τελειώσει ακόμα καλύτερα.

Η τρίτη ιστορία μου φάνηκε αρχικά μυστηριώδης, όμως κατάλαβα αρκετά νωρίς τι παίζει οπότε η αγωνία μου ελαττώθηκε μέχρι το τέλος.

Αφού παρέλθει η διήγηση των ιστοριών από τους φρενοβλαβείς η ταινία μπαίνει στην τελική ευθεία. Η μουσική σε προϊδεάζει για κάτι μεγαλειώδες αλλά τελικά η κατάσταση γίνεται λίγο σαλάτα και ενδεχομένως μερικοί τηλεθεατές να ξινίσουν. Εμένα απλά με ικανοποίησε χωρίς να με εντυπωσιασει κιόλας.

Συνοπτικά λοιπόν, θεωρώ το ASYLUM μια οπωσδήποτε αξιοπρόσεκτη ταινία τρόμου σπονδυλοτών ιστοριών, με σκοτεινή ατμόσφαιρα ανά διαστήματα, με καλές ερμηνείες γενικά, αλλά που σήκωνε λίγο σουλούπωμα και επιμέρους βελτιώσεις στη δομή των ιστοριών και προς το τελείωμα. Αξίζει να μπει στην ταινιοθήκη του μέσου b-mova, παρ'όλο που δεν εντάσσεται στις πρωτοκλασάτες ταινίες του είδους

blondy (Βαθμολογία: ) στίς 23/10/2008 06:59

etsi k etsi.....


Kroneberg (Βαθμολογία: 3) στίς 23/04/2008 09:40

Η πρωτη ιστορια ηταν σιγουρα η καλυτερη.

Zippo190 (Βαθμολογία: 4) στίς 07/07/2007 15:18

Αρκετά καλό σπονδυλοτο θρίλλερ που βλέπεται ευχάριστα. Η δύο πρώτες ιστορίες μου άρεσαν αρκετά, η πρώτη για την φρικιαστική σκηνη με τα ακροτηριασμένα άκρα που ζητάνε εκδήκηση (γυρισμένη με τρόπο που σήμερα δεν προτημάται χωρίς εφε ήχου ή εικόνας) και η δευτερη για την παρουσία του Πήτερ Κάσινγκ και την τελική σκηνη με την ζωντανή κούκλα. Η τρίτη ιστορία δεν μου πολυάρεσε αλλα το φινάλε με αποζημίωσε αρκετά καθώς ήταν άκρως τρομακτικό ακόμα και με τα σημερινά δεδομένα στον χώρο. Τέλος νομίζω οτι το όνομα του Robert Bloch στους τίτλους (σε νουβέλα του βασίστηκε) είναι ένας ακόμα καλός λόγος γιατι πρέπει να το δείτε.




Σχολιάστε αυτή την ταινία.

Βαθμολογήσετε αυτή την ταινία.

Login Username:

Password:



Login with facebook Δεν είστε μέλος; Γραφτείτε εδώ!

Ξεχάσατε τον κωδικό σας;
b-movies.gr rating
starstarstar

Gore
1
Τι σημαίνουν;

Users rating
starstarstarhalf starhalf starhalf starhalf starhalf starhalf star
(5 Ψήφοι)
ΨΗΦΙΣΤΕ
corner © 2006-2024 b-movies.gr - Copyright notice - User Agreement - Privacy Policycorner
Created by thanpa