Ένας αρχηγός αίρεσης προμηθεύει τα μέλη με ναρκωτικά για να έχει υπό τον έλεγχό του και τους στέλνει σε διάφορες αποστολές, συνήθως με στόχο το φόνο.

Το SNUFF είναι μια ταινία που έχει μείνει στην ιστορία του σινεμά τρόμου, αλλά για τους λάθος λόγους.

Το 1971 στην Αργεντινή, το ζευγάρι Michael και Roberta Findlay γύρισε με πενιχρά μέσα μια ταινιούλα τρόμου με τίτλο ‘’The Slaughter’’. O τότε διευθυντής της Αμερικανικής εταιρίας διανομής Monarch Films σκέφτηκε ότι το The Slaughter δύσκολα θα έκανε κάτι εισπρακτικά, οπότε και αποφάσισε να διαθέσει ακόμα 5000 δολάρια για να κάνει μια περίεργη προσθήκη στην ταινία.

Έτσι γύρισε μια υποτίθεται πραγματική σκηνή όπου μια γυναίκα η οποία μοιάζει εμφανισιακά με πρωταγωνίστρια του The Slaughter σφάζεται μπροστά στην κάμερα από άτομα που μοιάζουν να είναι από το προσωπικό του The Slaughter. Η νέα έκδοση μετονομάστηκε σε SNUFF και μαρκεταρίστηκε σαν πραγματική ταινία snuff, με τον προαναφερόμενο κύριο να φτάνει μάλιστα σε σημείο να προσλάβει ηθοποιούς μεταμφιεσμένους σε πράκτορες του FBI για να παρενοχλούν τον κόσμο την ώρα που περίμεναν να μπουν μέσα στις αίθουσες στις οποίες προβαλλόταν η ταινία!

Η κακόγουστη αυτή καμπάνια συνεχίστηκε όταν στις αφίσες της ταινίας προστέθηκαν ατάκες όπως «Η ταινία που μπορούσε να γυριστεί μόνο στη Νότια Αμερική, όπου η ζωή είναι φτηνή», «Οι ηθοποιοί που αφιέρωσαν τη ζωή τους στο γύρισμα αυτής της ταινίας από τότε έχουν εξαφανιστεί» και «Η θρυλική φρικαλεότητα που γυρίστηκε και απαγορεύτηκε στη Νέα Υόρκη»!
Πάντως η τελευταία ατάκα συνοψίζει πλήρως το SNUFF σαν ταινία, από όποια πλευρά και να το δει κανείς!

Η ταινία ξεκινάει συνοδευόμενη από τους ήχους ενός τραγουδιού που φέρνει λίγο στο νου το Born To Be Wild των Steppenwolf με τέσσερις σκληρές μηχανόβιες που μοιάζουν σαν να ξέφυγαν από ταινία του Russ Meyer να συζητάν για τα ναρκωτικά τα οποία έπρεπε να είχαν πουλήσει μέχρι τότε. Σύντομα ανακαλύπτουν ότι μια από την παρέα τους άρμεξε το απόθεμα κοκαΐνης τους, οπότε την κρατάν στο έδαφος και αρχίζουν να τη βασανίζουν με μία πένσα κόβοντας ένα από δαχτυλάκια του ποδιού της.

Αποδεικνύεται τελικά ότι οι κοπέλες βρίσκονται υπό τον έλεγχο ενός ανεκδιήγητου τύπου που αποκαλεί τον εαυτό του Satan (προφέρεται Σάτ- ταν), που προμηθεύει τις ακόλουθούς του με ναρκωτικά έτσι ώστε να τις ελέγχει πλήρως.

Από εκεί και πέρα μπλέκει στην ιστορία ένα νεαρό ζευγάρι που έχει πάει για διακοπές στη Χιλή, στην οποία διαδραματίζεται η ιστορία, και σύντομα μπλέκουν με τον Satan και την παρέα του, εν μέσω ακατάληπτων μονόλογων από τον τελευταίο περί της νέας τάξης πραγμάτων ανά τον κόσμο, και συνεχών εκνευριστικών πλάνων προφανώς από ταξιδιωτικό ντοκιμαντέρ με το καρναβάλι της πόλης! Κάπου εκεί εισέρχονται τα διαβόητα «snuff» πλάνα, που δείχνουν το συνεργείο να κόβει το χέρι της δεμένης στο κρεβάτι κοπέλας, και μετά να τραβάν κάποια εντόσθια από το στομάχι της, όμως με όχι και τόσο πειστικά αποτελέσματα από πλευράς ειδικών εφέ, και έτσι τελειώνει η ταινία.

Το SNUFF είχε απαγορευτεί για πολλά χρόνια τόσο στην Αμερική όσο και στη Μ. Βρετανία, όχι τόσο λόγω περιεχομένου αλλά πιο πολύ για την εντελώς κακόγουστη διαφημιστική καμπάνια που το ακολούθησε. Στις μέρες μας έχει βρει το δρόμο χωρίς περικοπές στα ράφια των καταστημάτων DVD, αλλά είναι να αναρωτιέται κανείς αν τελικά άξιζε τον κόπο, μιας και σαν θέαμα το SNUFF είναι ένας αχταρμάς τραγελαφικών ερμηνειών, φρικαλέου ντουμπλαρίσματος, και παγερά αδιάφορης πλοκής που το μόνο που το κάνει άξιο λόγου είναι το τρίλεπτο με τα περιβόητα snuff πλάνα. Ξέρω ότι η φήμη του και μόνο εγγυάται ότι πολλοί από τους φίλους του τρόμου θα σπεύσουν να το αναζητήσουν, αλλά εγώ υποχρεούμαι να σας προειδοποιήσω ότι πραγματικά δεν αξίζει τον κόπο να ασχοληθείτε ούτε δευτερόλεπτο με αυτό το σκουπίδι!!

Ξέρω ότι μάλλον θα με αγνοήσετε, αλλά τουλάχιστον θα έχω τη συνείδησή μου καθαρή ότι σας έδωσα μια έγκυρη και χρήσιμη συμβουλή.

To SNUFF δεν έχει κυκλοφορήσει σε DVD στην Ελλάδα.

R0 Αμερική (Blue Underground)

Η μοναδική αυτή έκδοση περιέχει fullscreen μεταφορά, κυκλοφόρησε σε 10000 αντίτυπα, ενώ δεν περιλαμβάνει καθόλου extras, αλλά ούτε και μενού ούτε είναι χωρισμένη σε κεφάλαια. Μάλλον η Blue Underground συνεχίζει το στυλ marketing από εκεί που σταμάτησε η Monarch Films!