Σχόλια: Άλλο ένα slasher από τη δεκαετία του ’80, πρώτη προσφορά του υπερπαραγωγικού Jess Franco στο εμπορικότερο είδος της εποχής, που είχε αρκετά προβλήματα με τη λογοκρισία παγκοσμίως. Ευτυχώς, δεν έχουμε να κάνουμε με τυπικό «νέοι που σφαγιάζονται στην κατασκήνωση» slasher, αλλά με υπέρ πρωτότυπο «νέες που σφαγιάζονται σε μία σχολή ξένων γλωσσών κοντά στη Ισπανική ακτή» slasher, που έχει και ψιλοϋπόθεση με αλλαγές στην πλοκή και «εκπλήξεις».
Όλα αυτά, φυσικά, δοσμένα με το απαράμιλλο στυλ του Jess Franco, δηλαδή με πολύ γυμνό, πολλά φρενήρη ζουμαρίσματα, πολύ gore και σχεδόν καθόλου ρυθμό και ατμόσφαιρα.
Οι ερμηνείες είναι τραγελαφικές όπως σχεδόν σε όλες τις ταινίες του Franco στις οποίες δεν παίζουν ο Christopher Lee ή ο Klaus Kinski, ενώ η βαρεμάρα του θεατή διακόπτεται είτε από σκηνές γυμνού, είτε από ακραίο gore, το οποίο όμως είναι κάθε άλλο παρά καλοφτιαγμένο.
Τα τυπικά θέματα που απασχολούν τον Franco στις περισσότερες ταινίες του, και συγκεκριμένα το σεξ, η βία και ο συνδυασμός των δύο συνήθως από σαδομαζοχιστικές οπτικές γωνίες, είναι παρόντα και εδώ, απλά με λίγο διαφορετικό στυλ. Εκτός από τις συνεχείς συζητήσεις των κοριτσόπουλων σχετικά με το πώς, που και με ποιόν θα κάνουν sex, ο Franco ρίχνει και λίγη αιμομιξία, έτσι για το καλό!
Η ιστορία κινείται γύρω από μία αδιάφορη ίντριγκα κληρονομιάς και προδοσίας στην Ισπανική σχολή ξένων γλωσσών, που όπως θα μαντέψατε γρήγορα προδίδει όλα τα μυστικά που ο Franco προσπαθεί να κρατήσει κρυφά μέχρι το τέλος, οπότε και έρχεται η λύση στο μυστήριο.
Ποιόν κοροϊδεύω, όμως; Όσοι έχετε δει τουλάχιστον μία ταινία του Jess Franco καταλαβαίνετε ότι η πλοκή δεν έχει καμία σημασία, και απλά υπάρχει επειδή μάλλον θα ήταν ιδιαίτερα κακόγουστο το BLOODY MOON να αποτελείται μόνο από αιματηρές σκηνές φόνων και ψιλοτσοντούλα.
Αποτέλεσμα αυτού, είναι τα συνηθισμένα κενά στη πλοκή όπου δεν γίνεται απολύτως τίποτα εκτός από αδιάφορες συνομιλίες που απλά έχουν στόχο το ξεμονάχιασμα των κοριτσιών ώστε να σφαγιαστούν από τον μασκοφόρο δολοφόνο του BLOODY MOON.
 Πάντως, αν καταφέρει κανείς να ξεπεράσει την απίστευτα εκνευριστική ακόμα και για τα στάνταρντς του Jess Franco μουσική και τις απίστευτες ερμηνείες, το BLOODY MOON έχει πολλές και αρκετά ευρηματικές δολοφονίες, που αν και δεν είναι επιπέδου για παράδειγμα Gianetto De Rossi, παραμένουν άξιες αναφοράς. Τουλάχιστον 9 αιματοβαμμένες σκηνές που μεταξύ άλλων περιέχουν πισώπλατα μαχαιρώματα, με την λεπίδα να διαπερνάει το στήθος μίας άτυχης κοπέλας, κοψίματα με ψαλίδα κλαδέματος, μέχρι μια φοβερή σκηνή αποκεφαλισμού από κυκλικό πριόνι ξυλουργείου, που πρέπει να δείτε για να πιστέψετε, όχι τόσο για τα ειδικά εφέ της που είναι τόσο σύγχρονα όσο και του BLOOD FEAST του 1963, αλλά πιο πολύ για το πώς κατάφερε ο δολοφόνος να δέσει την όμορφη μαθήτρια στο τραπέζι του πόνου! Πραγματικά, αυτή η σκηνή είναι όλα τα λεφτά. Τυπική ευρηματικότητα, Jess Franco style!
Να αναφέρω εδώ ότι γενικά πρόκειται για μια αρκετά δυσεύρετη ταινία στην full uncut έκδοσή της, αλλά όπως και οι περισσότερες ταινίες τρόμου της εποχής, είχε κυκλοφορήσει σε full uncut ντουμπλαρισμένη στα Αγγλικά έκδοση VHS στην Ελλάδα.
Γενικά, το BLOODY MOON είναι must για τους φίλους του Franco, ενώ είμαι υποχρεωμένος να τονίσω ότι είναι από τις πιο καλές ταινίες του, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι είναι πραγματικά καλή. Πάντως, αν το συγκρίνουμε με τις περισσότερες Αμερικάνικες slasher ταινίες της δεκαετίας του ’80, σίγουρα είναι πολύ ανώτερη, μόνο και μόνο για την βιτσιόζικη σεξουαλική οπτική γωνία και την ηδονοβλεπτική ατμόσφαιρα- σήμα κατατεθέν του Jess Franco. |
