Μια νεαρή φοιτήτρια υποψιάζεται ότι οι συνεχιζόμενες εξαφανίσεις φοιτητριών από το Πανεπιστήμιο σχετίζεται κάπως με την συμπαθητική γριούλα, ιδιοκτήτρια ενός μικρού μαγαζιού με περούκες
Σχόλια:
Σας αρέσουν οι ταινίες χωρίς υπόθεση και προσανατολισμό, με ερασιτεχνικές ερμηνείες, χωρίς ρυθμό, αλλά με πολύ gore; Αν ναι, τότε είναι λίγο δύσκολο να χάσετε με το THE GRUESOME TWOSOME, του εφευρέτη του σπλάτερ Herschell Gordon Lewis.
Η ιστορία έχει να κάνει με την συμπαθέστατη και καλοσυνάτη κυρία Pringle και τον γιο της, που είναι ιδιοκτήτες ενός μικρού μαγαζιού με γυναικείες περούκες, με το εύγλωττο όνομα «Το Μικρό Μαγαζί με Περούκες».
Όταν η κα Pringle δεν είναι απασχολημένη να συζητάει με τη βαλσαμωμένη τίγρη ονόματι Napoleon ή να διαβάζει παραμυθάκια στον καθυστερημένο γιο της, προσελκύει όμορφες πελάτισσες του μαγαζιού στο εργαστήριο, όπου τις παραλαμβάνει ο γιόκας και με τη βοήθεια του κοντινότερου αιχμηρού αντικειμένου τους παίρνει το σκαλπ, το οποίο με τη σειρά του προστίθεται στη βιτρίνα του καταστήματος!
Εντωμεταξύ, μια νεαρή φοιτήτρια από την κοντινή φοιτητική εστία θηλέων, εθισμένη στην περιπέτεια και στο μυστήριο αποφασίζει να ασχοληθεί με τις ολοένα και αυξανόμενες εξαφανίσεις φοιτητριών τον τελευταίο καιρό. Παρόλη την αποθάρρυνση που δέχεται από το αμόρε και τις φίλες της, η έρευνα της την οδηγεί στο μικρό μαγαζάκι της κας Pringle.
Σε γενικές γραμμές αυτό είναι το THE GRUESOME TWOSOME! Με τρεις με τέσσερις πολύ δυνατές σκηνές gore να είναι ουσιαστικά το κύριο ενδιαφέρον, που όμως υποθέτω ότι για την εποχή κυκλοφορίας του θα ήταν πραγματικό σοκ για το κοινό, ακόμα και για τους fans του Herschell Gordon Lewis. Πλάκα στην πλάκα, κάποιες από αυτές ομολογώ ότι με έκαναν να νιώσω αρκετά άβολα, αφού γενικά περίμενα εφέ επιπέδου BLOOD FEAST. Με χαρά όμως διαπίστωσα ότι ακόμα και σήμερα τα εφέ του THE GRUESOME TWOSOME είναι αρκετά αποτελεσματικά.
Από εκεί και πέρα έχουμε γενικά αδιάφορες και camp σκηνές διαλόγων, όμορφα πλάνα των μπικινοφόρων κοριτσόπουλων στην παραλία και αρκετή κιθαριστική μουσική της εποχής. Το πρόβλημα είναι ότι το συγκεκριμένο υλικό μάλλον μπήκε στην ταινία αναγκαστικά για να φτάσει τα 70 λεπτά σε διάρκεια, παρά για κάποιο ουσιαστικό λόγο αφού δεν προσφέρει σχεδόν τίποτα στην εξέλιξη.
Αλλά είπαμε, το gore είναι η ουσία του THE GRUESOME TWOSOME και από αυτό έχει αρκετό, αλλά μέχρι εκεί. Στο υπόλοιπο μπορεί κάλλιστα κανείς να χρησιμοποιήσει τα κουμπί του fast forward του τηλεκοντρόλ του, και μάλιστα χωρίς τύψεις! Όσοι έχουν υπόψη τους για το φαινόμενο Herschell Gordon Lewis λογικά θα θελήσουν να ρίξουν ένα βλέφαρο κι εδώ. Ίσως είναι κατώτερο από το κλασσικό TWO THOUSAND MANIACS, αλλά έχει τις στιγμές του, ενώ οι όμορφες φοιτητριούλες με τα χτενίσματα και το ντύσιμο της δεκαετίας του ’60 είναι χάρμα οφθαλμών, παρόλο που είναι αρκετά… συγκρατημένες!
Συγκρατημένος πάντως δεν είναι και ο Herschell Gordon Lewis, τουλάχιστον στους τομείς ανεπιτήδευτου χιούμορ και gore, που υπάρχουν σε γενναιόδωρες δόσεις.
Σας αρέσουν οι ταινίες χωρίς υπόθεση και προσανατολισμό, με ερασιτεχνικές ερμηνείες, χωρίς ρυθμό, αλλά με πολύ gore; Αν ναι, τότε είναι λίγο δύσκολο να χάσετε με το 
Όταν η κα Pringle δεν είναι απασχολημένη να συζητάει με τη βαλσαμωμένη τίγρη ονόματι Napoleon ή να διαβάζει παραμυθάκια στον καθυστερημένο γιο της, προσελκύει όμορφες πελάτισσες του μαγαζιού στο εργαστήριο, όπου τις παραλαμβάνει ο γιόκας και με τη βοήθεια του κοντινότερου αιχμηρού αντικειμένου τους παίρνει το σκαλπ, το οποίο με τη σειρά του προστίθεται στη βιτρίνα του καταστήματος!
Σε γενικές γραμμές αυτό είναι το 
Από εκεί και πέρα έχουμε γενικά αδιάφορες και camp σκηνές διαλόγων, όμορφα πλάνα των μπικινοφόρων κοριτσόπουλων στην παραλία και αρκετή κιθαριστική μουσική της εποχής. Το πρόβλημα είναι ότι το συγκεκριμένο υλικό μάλλον μπήκε στην ταινία αναγκαστικά για να φτάσει τα 70 λεπτά σε διάρκεια, παρά για κάποιο ουσιαστικό λόγο αφού δεν προσφέρει σχεδόν τίποτα στην εξέλιξη.
