Τρεις ιστορίες από την Ιαπωνία του 15ου αιώνα όπου οι Shogun είναι σαδιστές τύραννοι που δεν χάνουν ευκαιρία για να βασανίσουν απάνθρωπα άνδρες και (ιδίως) γυναίκες!

Βασανιστήρια και πάλι βασανιστήρια σ’ αυτήν την Ιαπωνική exploitation παραγωγή που μας μεταφέρει κοντά στα 1600 και στη Φεουδαρχική Ιαπωνία, όπου οι συνεχείς τιμωρίες αντρών και γυναικών από τους σκληρούς Shogun ήταν στην ημερήσια διάταξη.

Το SHOGUN’S JOY OF TORTURE παρουσιάζει τρεις ιστορίες προδοσίας και τιμωρίας από την εποχή, με κύριο στόχο την παρουσίαση λεπτομερών σκηνών βασανιστηρίων κυρίως σε γυναίκες.

Η πρώτη ιστορία έχει να κάνει με δύο αδέλφια. Ο άντρας είναι βαριά άρρωστος, και η αδελφή του για να τον βοηθήσει στρέφεται στον τοπικό μονάρχη, που όμως θέλει την πληρωμή του σε είδος. Παρ’ όλα αυτά η απελπισμένη γυναίκα ενδίδει στις σεξουαλικές ορέξεις του, αγνοώντας τις προειδοποιήσεις του αδελφού της, που όμως έχει και λίγες αιμομικτικές τάσεις.

Η δεύτερη αφηγείται μια ιστορία πάθους και ζήλιας σε ένα Βουδιστικό μοναστήρι, όπου 2 μοναχές θέλουν τον ίδιο άνδρα αλλά ξεχνούν τον όρκο αγνότητας και το πληρώνουν με φρικτά βασανιστήρια, ενώ η τρίτη και πιο ενδιαφέρουσα ιστορία διηγείται την αναζήτηση της τελειότητας από έναν καλλιτέχνη τατουάζ, που ψάχνει να βρει έμπνευση για τα σχέδιά του από τα βασανιστήρια του τοπικού Άρχοντα.

Ακόμα και πριν τους τίτλους έναρξης, το SHOGUN’S JOY OF TORTURE δείχνει τα δόντια του με σκηνές αποκεφαλισμών, σταυρώσεων και μαστιγωμάτων, έτσι για να μπάσει γρήγορα το θεατή στο νόημα. Από εκεί και πέρα, οι ιστορίες είναι αδιάφορες από πλευράς πλοκής και βασικό τους ενδιαφέρον, εκτός φυσικά από τις σκηνές σαδιστικών βασανιστηρίων, είναι τα όμορφα κουστούμια και τα σκηνικά εποχής. 

Το ζήτημα που τίθεται κατ’ επανάληψη είναι η τάση των Shogun να απολαμβάνουν κάνοντας βασανιστήρια στους καταδικασμένους, κάτι το οποίο στην αρχή δεν συζητιέται καθόλου από την ταινία, αλλά στο τέλος της μαθαίνουμε έστω και καθυστερημένα τη στάση της παραγωγής απέναντι σ’ όλα αυτά, που βέβαια είναι η αναμενόμενη, ότι δηλαδή κανείς δεν έχει δικαίωμα να βασανίζει τους συνανθρώπους του, και όποιος το κάνει θα έχει κακό τέλος. Το θέμα είναι ότι αυτό το κοινωνικό μήνυμα μοιάζει να έχει επιβληθεί στην ομάδα παραγωγής, δηλαδή σαν να μην είχε σκοπό να το συμπεριλάβει ο Teruo Ishii, αλλά τελικά το έκανε είτε επειδή κάποιοι τον υποχρέωσαν, είτε επειδή το τελικό αποτέλεσμα θα ήταν πολύ κακόβουλο και σαδιστικό για να τα πάει καλά εισπρακτικά.

Όμως, οι έμπειροι της exploitation σκηνής δε μασάνε, γιατί ξέρουν ότι ο λόγος της κυκλοφορίας του SHOGUN’S JOY OF TORTURE δεν ήταν ούτε να δώσει ιστορικά στοιχεία για την ζωή στη Ιαπωνία εκείνη την εποχή, ούτε για να κάνει κοινωνική κριτική του σαδισμού των Ιαπώνων τοπικών αρχόντων, αλλά απλά για να δείξει gore, γυμνό και βασανιστήρια. Οπότε απ’ αυτήν την άποψη η ταινία επιτυγχάνει, και γίνεται αρκετά σόκιν τόσο λόγω των βασανιστηρίων που παρουσιάζει, όσο και λόγω του πολύ επιτυχημένου για την εποχή gore.

Τώρα σαν αξία θεάματος, αυτό είναι μια άλλη ιστορία, αλλά σίγουρα είναι πολύ πιο προσπελάσιμο από άλλα αντίστοιχα σύγχρονα τερατουργήματα όπως η σειρά GUINEA PIG, προσπαθώντας να σερβίρει και λίγη πλοκή για να αποκτήσει καλύτερη γεύση το κυρίως πιάτο των απάνθρωπων βασανιστηρίων. Δυστυχώς η πλοκή αυτή είναι ολίγον τι αδιάφορη, με εξαίρεση ίσως τα Ιαπωνικά ήθη και έθιμα που έχουν ενδιαφέρον από κοινωνιολογικής πλευράς, αλλά στο κοινό στο οποίο απευθύνεται η ταινία μάλλον θα προκαλέσουν χασμουρητό. Έχουμε και λίγο από Ιαπωνικό Nunsploitation για να ανάψουν τα αίματα, που πάντως δεν συνοδεύεται από το αναμενόμενο γυμνό που είθισται σε τέτοιες περιπτώσεις.

Πάντως το SHOGUN’S JOY OF TORTURE γνώρισε και μια συνέχεια (OXEN SPLIT TORTURING) που ήταν ακόμα πιο ακραία, όπως άλλωστε αναμενόταν. Προσωπικά το γούσταρα, αν και το βρήκα λίγο κραυγαλέα exploitative χωρίς να είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Αλλά  σίγουρα είχε αρκετές καλές στιγμές, ενώ κάτι μου λέει ότι οι fans του Nunsploitation θα το λαυρέψουν μόνο και μόνο για τη δεύτερη ιστορία.

To SHOGUN’S JOY OF TORTURE δεν έχει κυκλοφορήσει σε DVD στην Ελλάδα.

R0 Ολλανδία (Japan Shock)
R2 Γερμανία (Cult Movie Entertainment)

Η μοναδική έκδοση χωρίς περικοπές είναι η Ολλανδική R0, με letterboxed μεταφορά και περιλαμβάνει και 2 κανάλια ήχου (Ιαπωνικό, Γερμανικό) με Αγγλικούς και Ολλανδικούς υπότιτλους. Η R2 εκτός του ότι είναι λογοκριμένη, είναι μεταγλωττισμένη στα Γερμανικά και δεν περιλαμβάνει το Ιαπωνικό κανάλι ήχου, ούτε υπότιτλους.